Precies nog eens tijd voor een postje. Het zou maar eens moeten helpen

Ondertussen al een jaar en half na de breuk, maar ja hoor, we tellen nog steeds.
M'n ex ondertussen ook al een jaar niet meer gezien of gesproken,
En ondanks het feit dat er waarschijnlijk wel al een hele weg is afgelegd, alle wonden zijn zeker en vast nog niet geheeld.

En dat werd weer eens allemaal duidelijk door een stomme voetbalwedstrijd.
Dit weekend speelde mijn team tegen de ploeg van m'n ex haar nieuwe vriend.
Ikzelf lig al maanden uit met een zware blessure, maar als ik kan, probeer ik m'n ploegmaten wel gaan aan te moedigen.

Nu dit weekend zag ik dat niet zo zitten en maar goed want m'n ex is blijkbaar voetballiefhebster geworden. Ze gaat blijkbaar elke week haar vriend aanmoedigen. Vanaf het moment dat dit mij ter oren kwam, moest ik toch wel stevig slikken. In die 10 jaar dat wij samen zijn geweest, denk ik dat ze hoop en al 2x is komen kijken.

't is al te belachelijk voor woorden, maar toen ik het gisteren hoorde, was ik totaal van slag.
en vandaag ben ik nog eens vrij diep terug gevallen. Een aantal keren spontaan in huilen uitgebarsten.

Ge zou toch zeggen...