De laatste dagen, en vooral vandaag heb ik het echt moeilijk. Misschien mede door het zonnetje dat begint door te breken. Ik begin weer veel te denken aan "een jaar geleden". Ik heb heimwee naar een jaar geleden!! Ik wil terug. Toen scheen het zonnetje ook, zowel letterlijk als figuurlijk. Toen was alles koek en ei tussen ons. En nu.....nu voel ik mij echt alleen. Nare gedachten beginnen de kop op te steken. Gedachten om een einde aan mn leven te maken. Ik zie geen toekomstperspectieven, voel me uitgeblust op mn werk terwijl ik vroeger gemotiveerd was. Ik mis haar: zij was een vrouw met pit, zij had vuur in zich. Zij was de emotie, ik het rationele maar we pasten bij elkaar. Ik heb het met mn ego verdomd verpest. Ik voel me enorm teleurgesteld in mezelf, mede omdat ik het gevoel heb dat ik haar heb teleurgesteld. Ik heb mezelf verdriet aangedaan en kan wel zeggen dat het allemaal mijn schuld is. Vergiffenis: ik vraag het aan God, maar ik voel het niet. Ik kan het mezelf niet vergeven. Andere vrouwen interesseren me nu gewoon niet. Ik zou mezelf schuldig voelen als ik met hen aanpap. Het voelt als ontrouw aan. Zo diep zit ze!! Ik mis haar en onze momentjes. Ik heb het nu moeilijker dan pakweg een week na de breuk. Misschien is dat de dooddoener, dat hoe langer het duurt hoe meer ik het allemaal romantiseer. Ik wil weg van deze aardbol en mn leven overdoen.
@Dirk30
Jeetje Dirk, ik hoop dat dit echt voor ff is en dat je vandaag iets leuks hebt gedaan. Ik schrik ervan.
Ik ben wel gaan daten, gaan stappen en ik heb er totaal geen schuldgevoel over gehad.
Ik ben toch "gedumpt" en weer vrije meid.
Jij bent ook een single man. Schuldgevoel is niet terecht, vind ik dan.
Jij zit met gedachtes uit het verleden te worstelen, voed het niet en ga er niet zo in mee, je pijnlichaam wordt zo gevoed. Kap de gedachten af en ga iets anders doen, niet voeden.
Ik zeg niet dat je moet gaan daten, maar er zijn mensen die gewoon ook op stap willen, een stapmaatje zeg maar.
Ik zou het roer helemaal omgooien en ga ook eens tegen je gevoel in, blijf niet hangen. Het is uit en je hebt een nieuwe weg voor je.
Zij is en was niet vrij. Betrek niet alles op jezelf.
Het heeft zo niet een eerlijke kans gehad omdat zij niet vrij was.
En jij bent de dupe.
Kom... herstel jezelf en misschien ben jij juist wel weer toe aan een relatie, wil je juist met iemand leuk de zomer door.
Tenminste dat gevoel heb ik bij jou en wacht niet op iemand die niet vrij is. Ga verder...doe moeite...ga leven!
Ik ben wel versnelt uit een liefdesverdriet gekomen door te gaan daten en kwam mijn ex tegen. Hoteldebotel verliefd geworden, het kan wel.
De ander deed mij toen niks meer. Wil niet zeggen dat het bij jou zo gaat maar gewoon een ommezwaai in je leven. Of ga dansen, sporten?
Mensen ontmoeten?
Anders met de huisarts gaan praten, niet met rare gedachtes rondlopen hoor.
Veel liefs!
Hallo hlim Je hebt gelijk. Ik
Hallo hlim
Je hebt gelijk. Ik voed het teveel. Teveel denken aan: een jaar geleden dit of dat. Het doet me zeker geen goed. Mn relatie heeft idd geen vrije kans gehad. Ik ben zelfs een tikkeltje naief geweest om in dit verhaal te stappen. Maar jah,je weet nooit denk ik dan. En dan als puntje vij paaltje komt kiest ze op het laatste voor man, waar ze niet meer van hield. Dan denk ik zovan: een vos verliest zijn haren niet zn streken. Goed, in ieder geval ik ga vaak sporten. En ik voel me altijd herboren. Die serotine doet wel zn werk. . Ik geloof niet zozeer in het versneld geraken uit ldvd. Het vraagt tijd. Voor mij blijkbaar langer dan voor iemand anders. We zullen er door moeten blijven spartelen.
@Dirk30
Lieve Dirk,
Ook dit herken ik, ik heb ook ineens zo "terugval" gehad. Komt het niet dat de zomer er weer aan komt, het weer beter wordt en je op straat allemaal verliefde stelletjes ziet lopen? Vooral dat laatste daar kan ik van kotsen hoor haha.
Maar lieve Dirk er zit wel een groot verschil tussen het samen zijn missen en jouw ex als persoon missen. Mis je haar echt? Of mis je gewoon het samen zijn met iemand? (voor mij was vooral het laatste van toepassing)
Hoezo heb je haar teleurgesteld? Je bent absoluut niet de schuldige! Zij was een vrouw welk met jou een relatie aanging, terwijl ze getrouwd was. Trek je les hier uit, en begin nooit meer een relatie met iemand die gebonden is. Alles moest stiekem en jullie konden niet in alle vrijheid genieten van elkaar. Des te fijner zal het zijn wanneer je in de toekomst iemand tegen komt, waarbij dit wel kan.
Met andere vrouwen daten? Waarom niet Dirk? Het kan toch ook een vriendschappelijk etentje of drankje zijn. Niet ieder avondje weg hoeft per se een date te zijn! Alsjeblieft ga lekker genieten en ontmoet nieuwe mensen. Ik heb aan mij gemerkt dat die avondjes weg mij heel veel goed deden.
Dirk wees niet zo streng voor jezelf, sta open voor nieuwe contacten en probeer je ex beetje bij beetje los te laten. Je idealiseert haar nu, terwijl jullie niet openlijk konden zijn over jullie liefde. Dit moet je toch niet willen? Ik snap dat zo stiekeme relatie, veel spanning mee brengt maar het zal een verademing zijn wanneer je wel openlijk kan zijn over je eventueel toekomstige nieuwe vriendin. Samen lekker hand in hand struinen in de stad of op het strand. Haar meenemen naar je ouders, vrienden en familie. Dit natuurlijk ook andersom! Niet continu maar rekening te moeten houden met een derde persoon die nergens vanaf mag weten. Vele vrouwen/mannen zeggen hun partner te verlaten voor hun minnaar/minnares maar in werkelijkheid is dit vaak niet zo. Wees lief voor jezelf Dirk!!
Dag claudia Bedankt voor de
Dag claudia
Bedankt voor de steun. Ik denk dat mn reactie van gisteren wel voor een groot deel te wijten was aan een tekort aan slaap de afgelopen dagen. Heb deze nacht zalig geronkt en voel me nu een pak beter. Als ik eerlijk mag zijn: jah ik mis vooral het samen zijn met iemand. Het met iemand kunnen praten over vanalles en nog wat, samen dingen doen, het intiem zijn. Dat mis ik idd meer dan mn ex zelf. Maar jah, zij had nu eenmaal ook veel eigenschappen die ik zoek in een vrouw, dat speelt ook een rol. Ik WAS trots op haar maar dat is nu wel helemaal weg. Ik hoopte vroeger ook haar te kunnen voorstellen aan mn ouders en vrienden, samen een gezinnetje te kunnen stichten, gewoon openlijk een relatie hebben. Jah da mis ik! Bij momenten kan ik kwaad worden op haar, dat ze zich op het laatste zo plots bedacht en koos voor man waar ze niet meer van hield. Maar jah, dat zijn vijgen na pasen. Ik heb voormezelf uitgemaakt dat mn volgende relatie een open relatie wordt. Geen geheimdoenerij ofzo. Ik laat me niet meer vangen. Ik besef nu ook dat ik me wat meer moet gaan openstellen voor andere vrouwen, stap bij stap dan. En ik weet ook dat bij plotse verliefdheid de ex pas echt een ex wordt. . Daar kijk ik nu zelfs naar uit. Misschien ben ik wel wat streng voor mezelf zoals je zelf aanhaalt.
Hoi Dirk
Sterkte man!!!!! Dit zijn vervelende periodes, maar je komt er doorheen. Het is niet allemaal jouw schuld, hoor, een groot deel van de problemen liggen ook bij haar!
Ik heb het met mn ego verdomd verpest.
Dat ben ik dus niet met je eens. Als zij niet bereid was de noodzakelijke stappen te zetten, dan komt er erg veel druk op de zaak, he..... Niet alleen jouw schuld, er is nauwelijks sprake van schuld, hoor!
Waterman
Dag waterman. Bedankt voor de
Dag waterman.
Bedankt voor de steun. Ik voel me nu een pak beter. Zoals ik zei aan claudia, het lag ws aan een tekort aan slaap. Vannacht lekker gedroomd en door het feit dat je hier ff je gevoelens kan neerpennen, het kan veel doen. Zoals je zelf zegt: eigenlijk lag het ook deel aan haar. Nu jah ze moet het zelf maar weten. Ze verkiest om bij haar man te blijven, iemand waar ze niet meer van hield. Er zit nog veel woede in me. Meer dan ik had verwacht. Ik zou het tegen haar willen uitschreeuwen. 1 positief punt: ik heb sinds de breuk niets meer laten horen. De drang is er wel maar ik voel me daar te fier voor. Ik wil me ook niet laten gaan door en voor haar. En mss komt het ook dat hoe je langer iemand niet meer ziet hoe meer je gaat idealiseren. Ik weet ook dat er miljoenen andere vrouwen bestaan die dezelfde karaktereigenschappen hebben EN er beter uitzien EN single zijn. Dus nu moet het geluk ff aan mijn zijde staan. En jah, ik mis meer de momentjes dan haarzelf, denk ik.
Hoi Dirk
Je hebt het geprobeerd, he. Je hebt het serieus geprobeerd, je hebt het serieus een kans gegeven.... Daar hoef je geen spijt van te hebben. Zij wilde/kon/durfde uiteindelijk niet. Dat is niet jouw verantwoordelijkheid, maar dat is haar verantwoordelijkheid. Zij moet haar leven zo inrichten als voor haar zinnig is, daar kun jij weer niks aan doen.
Als je helder voor ogen houdt wie welke verantwoordelijkheid in het hele spelletje had, dan zul je ook duidelijker krijgen dat jij dit gedaan hebt zoals jij dat wilde. Als je het anders gedaan had, niet achter haar was gaan aanlopen, dan had je redenen om spijt te hebben. Nu niet, denk ik......
Het is vervelender om spijt te hebben van de dingen die je nagelaten hebt, dan spijt te hebben van de dingen die je gedaan hebt.......... Zeggen ze.... En soms is dat waar
Nogmaals sterkte!!!!!
Waterman
Hoi Dirk, Wat vervelend, dat
Hoi Dirk,
Wat vervelend, dat die moeilijke tijden maar terug blijven komen. Bij mij is het nog maar drie maanden geleden, maar ik herken het op en neer gaan zeker wel. Rond deze tijd gingen we heerlijk samen op vakantie, en nu ben ik alleen en is het lastig om in te zien dat ik zulk soort goede tijden weer terug ga krijgen.
Ik herken veel meer in je tekst. Mijn ex-vriendin was ook degene met pit, terwijl ik het rationele was en in mijn herinnering maakte dat ook dat wij zo fantastisch samen waren, jammer genoeg bleek zij dat niet zo te zien.
En ook het willen overdoen van in ieder geval een gedeelte van mijn leven heeft ook wel door mijn hoofd gespeeld. Het is jammer dat het niet kan, maar het zou ook een hele lastige beslissing worden wat dan precies te doen, bij mij speelde dan juist in mijn hoofd om de relatie nooit aan te gaan, dan kun je ook niet de pijn krijgen die ik nu heb, hopelijk kan ik er over een tijd op een andere manier naar kijken.
Ik heb geen advies, moet zelf ook nog ontdekken hoe verder te gaan. Het is makkelijk om te zeggen gewoon af te spreken met anderen, maar na zo lang met iemand samen geweest te zijn is dat gevoelsmatig lastig (buiten het feit dat ik er onbekend mee ben, aangezien ik al zo lang niet aan daten gedaan heb). Al voel ik wel aan dat ik dingen moet gaan doen. Soms denk ik wel eens dat al die mensen hier gewoon gezellig samen naar de kroeg zouden moeten, onze problemen kunnen bespreken, maar ook kunnen vergeten in een gezellige avond.
De erg negatieve gevoelens die je hebt naar jezelf toe, moet je alleen wel serieus nemen. Niet te ver laten komen, en eventueel hulp inschakelen!
Dat klinkt erg, maar ik zal toegeven dat ik het wel gedaan heb. Ik ben naar de huisarts geweest en ga vandaag voor het eerst naar de psycholoog. Als je dat aan het begin van dit jaar had gezegd, had ik je nooit geloofd en nu gebeurd het. Voor mij is het vooral omdat ik voor mijn gevoel vast zit en er op mezelf niet uitkom, ik maak gewoon geen stappen vooruit. Hopelijk kan de hulp me helpen om dit wel te gaan doen.
Hoi crushed Ik kan ook geen
Hoi crushed
Ik kan ook geen advies geven naar jou toe omdat iedereen verschillend is. Ik denk soms ook om professionele hulp te zoeken. Ik heb 1 grote angst in mn leven: en dat is eenzaamheid, angst om alleen te blijven. Misschien dat ik daardoor nu weer in paniek schiet. En dat terwijl ik een rationele geest heb. Misschien herken jij ook dit bij jezelf. Angst om alleen te blijven. Wat ik je mss kan ook aanraden: geen contact zoeken met ex. Laat haar maar wat gissen. Zij hoeft jouw gemoedstoestand niet te kennen, want mss put ze zelfs daar vreugde en kracht uit. Dat je naar een psycholoog gaat kan helpen. Mss dat jejezelf beter gaat leren kennen en beter weten wat je WEL wilt in de toekomst.
Veel sterkte man. Je zal nog wel ff moeilijke periodes tegemoed gaan. Alleen hoop ik dat het voor jou niet zo lang gaat duren.
@dirk
Hoi Dirk.
Ik heb jou hier ook wat gevolgd en schrok van je berichtje van gister.
Ben blij om te horen dat een goede nachtrust je goed heeft gedaan.
Ik ben het eens met claudia, er treft jou geen schuld. Jullie relatie heeft nooit een eerlijke kans gehad , geen fundering om op verder te bouwen met een derde partij. Jouwn boosheid begrijp ik als ze zich op het laatst bedenkt...net als mijn ex die zich bedenkt om toch niet het gesprek aan te gaan. Wat is dan nog liefde?? Oprechtheid??
Net als jou mis ik ook het samen zijn, kijk ik toch nog te vaak naar 10 maanden terug naar een jaar geleden. Ook ben ik bang om alleen te blijven. Het gevoel dat mijn portie geluk mshn wel eens op zou kunnen zijn....maar ik blijf er wel voor gaan om me weer lekker in mijn vel te voelen. Om weer net zo te kunnen genieten als een jaar geleden....maar dan alleen. Daten....Ja ik heb het geprobeerd en nee...voor mij werkt het nog niet...Ik vergelijk teveel denk ik....en dat gevoel van totale verliefdheid....vraag me af of ik dat ooit nog zo ga voelen...veel sterkte Dirk!
Hoi Dirk, Ik vermoed
Hoi Dirk,
Ik vermoed inderdaad dat ook bij mij het probleem momenteel meer de eenzaamheid en de angst om alleen te blijven is.
Ik was heel tevreden in de relatie, deelde alles met haar en dat was eigenlijk genoeg. Ik heb niet heel veel vrienden, en door de tijd is iedereen druk of ver weg verhuisd en zie je ze minder, maar eenzaam was ik totaal niet omdat ik alles uit mijn relatie haal, en daar wel veel energie en tijd instak. Kortom ik had genoeg aan haar en heb me nooit eenzaam gevoeld.
Maar nu dat weg is, leer ik eenzaamheid opeens wel kennen. Ik realiseer me dat ik dus te weinig buiten de relatie deed, maar besef me ook dat dat is hoe het loopt als je druk bent en ik moet me daar ook niet teveel in verwijten. Bovendien, deel ik nu eenmaal niet makkelijk iets van mezelf, maar wel als ik van iemand hou en daar samen mee ben.
En dan komt er ondanks dat we rationeel zijn soms de angst naar boven dat we zoiets niet meer terugkrijgen, dat er niemand is die je wil omdat je vooral je fouten ziet, dat je de ware verloren hebt of zoals eerder door iemand anders gezegd je portie geluk op is.
Ik wens je heel veel succes toe!
@Crushed
Bovendien, deel ik nu eenmaal niet makkelijk iets van mezelf, maar wel als ik van iemand hou en daar samen mee ben
Deze fase van verdriet kan een goed moment zijn om jezelf te leren een partner niet het middelpunt van je leven of centrum van je Universum meer te gaan maken. Andere vormen dan partner gerelateerde relaties aan te gaan. Durven te gaan delen met mensen die op een andere manier van je houden, om je geven of betrokkenheid bij je voelen en jij bij hen. Je wereld breder en groter maken dan alleen die partner.
En niet alleen omdat je nu verdriet hebt en je eenzaam voelt, meer omdat het je dan in je verdere leven en volgende relaties een emotioneel evenwichtiger en gelijkwaardiger partner zal maken die naast een partner ook op eigenwijze invulling aan zijn leven weet te geven.
@torn
Hoi Torn,
Dat is inderdaad één van de lessen die ik geleerd heb door dit alles.
Nu nog in de praktijk brengen en ook als ik weer een relatie heb.