ik moet even mijn verhaal kwijt hier omdat ik niet goed weet wat ik er mee aanmoet
ik heb iets meer als 4 jaar een relatie gehad met een meisje het laatste jaar liep niet altijd even lekker.
eind mei heeft zij het uitgemaakt ik kon nog aan haar merken dat ze nog steeds veel om me gaf en dat ze niet helemaal achter haar beslissing stond.
2 dagen nadat ze het uit had gemaakt begon ze mij te appen dat ze het er toch wel moeilijk mee had, ben nog bij haar langs geweest om even te praten omdat ik nog met veel vragen zat. tijdje met haar gepraat maar ik kon er niet echt uithalen wat ze nou wilden. week daarna hebben we nog een gesprek gehad heb onderhand gesmeekt of ze terug wou komen ze mag mij als argument dat ze nu veel rustiger was en dat gaf haar de bevestiging dat ze de goede beslissing had gemaakt. aantal weken daarna nog even lang die ouders geweest om hun te bedanken voor de goede zorgen van de afgelopen 4 jaar. zei heeft dit niet gedaan bij mijn ouders geen smsje een appje helemaal niets. daarna hebben we nog wat geappt met elkaar en nog een keer gebeld maar toen werd het stil.
vorige week kreeg ik te horen dat ze een nieuwe vriend heeft en dat ze al een aantal weken een geheime relatie hebben. (we zijn nu ongeveer 2.5 uit elkaar) dit blijkt een collega van haar te zijn die 5 jaar ouder is en ongv 100 km verder op woont. die avond toen ik het hoorde had ik genoeg alcohol achter de kiezen en heb ik haar geappt en voor van alles uit gemaakt ( niet slim achter af natuurlijk) werd zelf misselijk met het idee dat zei al met iemand anders is.
de volgende dag belde ze mijn op om dat verhaal uit te leggen. ze zei dat ze hem al langer kenden en dat het inderdaad snel is gegaan. ze heeft mij verteld dat er nog niets speelde toen wij nog wat hadden dit heb ik van meer mensen gehoord die dicht bij haar staan. (ik weet niet of ik dit moet geloven) ze houden het al een tijdje geheim voor de buiten wereld ze gaan zelf al op vakantie met elkaar ze had tegen iedereen gelogen omdat ze vertelden dat ze met haar moeder ging. ook zei ze dat ze mij snel heeft verwerkt maar daar geloof ik eigenlijk niets van ik ben van mening dat die relatie die ze nu heeft een pleister op de wond is. en dat ze bang is om allen te zijn. ik heb haar dan ook veel geluk gewenst voor zolang het zou duren. ik mocht geen contact meer met haar zoeken tenzij het over de hond ging waar ze zo gek op is.
ik heb nog steeds goed contact met haar familie en zelf die staan er van te kijken wat ze heeft gedaan .
ik weet met me zelf even geen raad, aan de ene kant ben ik ontzettend kwaad wat ze mij heeft geflikt ook met het idee dat met misschien al langer speelde toen wij nog een relatie hadden. aan de andere kant ben ik stik jaloers en zou ik niets anders willen dat ze bij mij terug komt omdat ik nog steeds ondanks alles nog ontzettend veel van haar hou.
laat gaan
Die wil je niet terug joh, laat gaan. Even door de zure appel heen bijten, helaas gooien sommige mensen pas de oude schoenen weg als ze nieuwe hebben.
Sterkte de komende tijd, ik kan me je pijn goed voorstellen, een tip; maak voor de komende tijd 'the list' als je vaak aan haar denkt en gaat idealiseren (wat niet ideaal was)
'The list' staat op 1 van mijn blogs.
Ik weet hoe je je voelt. Ik
Ik weet hoe je je voelt. Ik heb ongeveer hetzelfde voor met mijn ex. Na 12 jaar uit elkaar, wel samen beslist. Maar na 3 weken was hij al samen met een gemeenschappelijk vriendin van ons. Er was voor onze breuk geen sprake van heeft hij me verzekerd, het is gewoon zo gekomen. Waar ik eerst echt vrede had met onze breuk, kwam dit wel keihard aan en heb ik dus ook de gekende hartzeer.
Kijk ik krijg stilaan medelijden met hem, eerder een geamuseerd medelijden. Hij zit er zodanig mee dat hij mij gekwetst heeft "want hij ziet mij nog heel graag maar op vriendschappelijk niveau en het doet hem pijn mij zo te zien". Maar hij zit daar dus half depressief, weet geen blijf met zichzelf, vreest ook dat het te snel is gegaan die nieuwe relatie... Wel proficiat aan hen, ze zijn een mooie relatie begonnen met zo'n triestig basis al start!
Kijk je bent jaloers omdat hij nu iets heeft met jouw vriendin, jij was tot voor kort haar klankbord, haar partner. Jij wilt ook stiekem wel iemand waar je bij terecht kan met je verdriet. Dat is waarom je jaloers bent. Zou jij haar terug willen wetende dat ze zo gelogen heeft tegen jou? Ga je haar ooit nog vertrouwen? En dan het feit dat ze erover liegt tegen haar omgeving, ze voelt ook aan dat het allemaal wat fout is. Wel eigen schuld dikke bult.
Wees sterker dan dat. Ik heb nu het besluit genomen alle contact met mijn ex te verbreken (en ik zie hem ook nog graag, ik zou hem ook nog terug in huis nemen wat de slechtste beslissing ooit zou zijn) want elkaar zien en goed kunnen praten, lachen en samen huilen (jaja zelf dat) en dan vertrekt hij terug naar dat mens... dat gaat gewoon niet.
Dus jij ook, excuseer je bij je ex schoonfamilie (heb ik ook gedaan), zeg dat je even wat tijd voor jezelf wilt en laat het proces van loslaten beginnen! Ik heb ook nog iedere 10 minuten de neiging om een potje te gaan janken maar hopelijk morgen pas iedere 15 minuten en de dag erna 20 ... Pas als je aan haar kan denken zonder dat je hart op hol slaagt of je knoop krijgt in je maag, kan je terug contact opnemen. Dat ga ik proberen zo te doen. En gaat dat gevoel nooit over? Ja jammer maar helaas dan zal er geen contact of laat staan vriendschap inzitten.
En vanavond lig ik ook weer te janken en heb ik ook veel zin om hem te contacteren hoor. Dat dat verrekte verwarrende gevoel.