Ex vervaagd
Gek wat tijd doet. Vandaag stond ik op en voelde enorm een afstand. Mijn ex vervaagd in mijn hoofd. Enerzijds ben ik hier blij om, omdat ik blijkbaar naar een andere fase ga ik het proces, het losrukken. Anderzijds beangstigd mij dat ook weer, want als hij vervaagd in mijn hoofd, dan zal hij al weer verder zijn. Je wordt een: ‘somebody i just to know’.
Betekent dus dat het echt verleden tijd is, dat de intense band die wij hadden er niet meer is. Ik ben blij dat hij steeds minder ruimte neemt in mij hoofd, het loslaten en niet accepteren heeft mij letterlijk uitgeput. Het is allemaal verspilde energie geweest, want die energie had ik ook voor mijzelf kunnen gebruiken.
Ik ben er nog steeds niet helemaal. Ik balanseer enorm nog en ben bang dat ik weer afglijd naar het enorme verdriet. Maar mijn nieuwe (ongewild) leven krijgt een vorm, hij speelt geen hoofdrol meer, maar een bij rol. Maar ben ik in deze fase sterk genoeg om zijn contact te negeren? nee helaas zal ik overladen worden door de kleine “demonen” die dan de overhand nemen. En daarom hoop ik dat hij geen contact op zal nemen. Het is niet goed voor mij. Hij is mij niet waard. Ik ben het waard.
Er zit veel boosheid in mij over de manier waarop hij de relatie heeft beeindigd, hard en koud. Daarmee heeft hij een soort trauma veroorzaakt. Als ik aan dat moment denk, dan herleef ik het moment, de intensiteit. Het is zo heftig. Mijn psycholoog zei dat het een vorm van trauma is en wij gaan het ook behandelen als een trauma. Ik merk dat die ene dag, dat ene moment ik letterlijke instortte, dat moment zal altijd gegriefd blijven in mijn systeem en daarom zal het nooit meer echt goed kunnen komen tussen ons. Die wetenschap maakt mij dan weer verdrietig. Hij heeft mij letterlijk niet alleen in mijn hart geraakt, maar blijkbaar in mijn ziel …mijn “zijn”.
De boosheid geeft mij kracht om voor mijzelf op te komen. Ik voel liefde voor mijzelf gelukkig.
Hij heeft mij verraden zo voelt het. Hij gaat door met zijn leven en geniet van zijn nieuwe leven terwijl ik gewond ben. Maar ergens geloof ik dat hier beter uitkom dan hij. Liefdesverdriet is een kadootje……. Je gaat meer naar jezelf kijken.. en die liefde voor jezelf hervinden. Het feit dat ik dit zo heb ervaren wil ook zeggen dat ik in staat mijn liefde te geven, hoop alleen niet dat door deze ervaring er een nieuwe muur wordt gemetseld tegen toekomstige pijn
De fase waar ik nu in zit is de fase dat er geen hoop meer is, in de zin dat ik verwachtingen heb richting hem. Van hem verwacht ik helemaal niks meer, geen spijt, geen gemis, geen liefdesbetoog, geen schuldbetuiging, geen contact……dat had ik voorheen wel. De mobielobsessie is ook voorbij. Met gemak vergeet ik nu mijn telefoon thuis zonder helemaal in de stress te zitten. Het onrustige gevoel maakt plaats voor berusting. Maar ben er nog lang niet.
Tips voor mijn lotgenoten:
1. Bekijk of contact met je ex je afbreekt of opvult. Durf te kiezen voor geen contact als het je niet goed doet. Bescherm jezelf hierin. Doe wat goed is voor jezelf.
2. Probeer boosheid te voelen, en zet deze kracht ( niet agressief) om voor jezelf op te komen. Blijf er leuk uitzien, sporten, opleiding, werk…..
3. Verspil niet alle tijd om te piekeren over je ex, wat is zij/hij aan het doen? is hij/zij nu bij nieuwe partner? Mist zij/hij mij? Wat ik heb geleerd is dat ik zoveel nadacht, zoveel vragen stelde over dingen waar ik nooit een antwoord op kreeg. Beperk het piekeren tot een moment op de dag. De rest is voor jezelf, hoe je beter kan worden.
4. Praat, praat en praat maar hou hem/haar niet teveel levend, vertraagd het proces( heb ik gemerkt)
5. Liefde? Of afwijzing? Ga bij jezelf na wat het meeste pijn doet. De liefde of de afwijzing. Het ongewild afscheid nemen. Als je je afgewezen voelt dan moet je onderkennen dat je kan verliezen…. Wees niet te hard voor jezelf
6. Een troostrelatie? Zoek steun bij vrienden, familie enz. en duik niet gelijk de datingmarkt op. Dan stel jezelf alleen teleur. Bekijk of je er aan toe ben.
7. Bij mij is door het verdriet, het verleden op komen borrelen. Er ging een berenput open….. dit is het moment om het verleden ook te verwerken.
Kortom: wat heel veel mensen zeggen en wat ook echt telt. ZET JEZELF OP EEN VOETSTUK EN NIET JE EX EN ACCEPTEER DAT HET TIJD KOST OM JEZELF TERUG TE VINDEN… EN NIET OM JE EX TERUG TE KRIJGEN!!!
je ex loslaten
wat een mooi bericht dit van jou!!!! ik ga zeker jouw tips goed onthouden want dat stukje over agressie(boosheid naar hem toe voelen)is bij mij nu een issue, ben nooit agressief geweest maar nu ineens wel en dat maakt me wel een beetje bang..... fijne dag en veel sterkte nog!!!! liefs
Wat goed
Wat goed te lezen dat ik niet de enige ben met enorme boosheid .
Dan lees ik bv iets op facebook ivm hem en dan kan ik ineens zooooo razend worden,verdrietig ook.Heb nooit geweten dat ik me zo kwaad kon maken ,ik krop het dan wel op, en probeer mezelf te bedaren,want iets stukslaan lost niets op.Wel moeilijk....
Maar ik ben duidelijk niet de enige (wat n opluchting )
Heel goed bezig, je komt een
Heel goed bezig, je komt een heel stuk vooruit! zal af en toe met vallen en opstaan gaan, maar je bent op de goede weg zo te lezen! Wat fijn dat je een goede therapeut hebt die jou hier zo goed in kan begeleiden.
Hou vol!! xx
Wat goed om dit te lezen, ben
Wat goed om dit te lezen, ben blij voor je dat je op de goede weg bent!
Goeie tips ook voor mensen die nog niet zover zijn.
Zit een beetje in dezelfde verwerkmodus momenteel al ben ik nog niet zover als jij.
succes!
@lady
heel herkenbaar allemaal! Dat trauma heb ik denk ik ook gehad en heeft me heel veel moeite gekost om daaruit te komen. Nu is het eindelijk zover, ik heb me 1 keer enorm erg laten gaan en alle woede kwam eruit. Sindsdien is het eigenlijk alleen maar bergopwaarts gegaan.
AANRADER BOKSBAL!! (bij hebben redelijk wat materiële spullen het begeven jammer genoeg)
Erg fijn om te lezen en zo
Erg fijn om te lezen en zo herkenbaar! Kan me helemaal vinden in alles wat je schrijft, mooi verwoord!
Ben ook al een stuk verder met het loslaten, maar dat komt nu voornamelijk omdat ik zo boos op hem ben over de manier waarop hij het heeft beëindigd. Ik ben ook bang om het zo snel te vergeten, alsof het niets heeft voorgesteld, maar als hij er zo mee om gaat dan moet ik dat ook maar proberen te doen. Ik wil op dit moment ook echt geen contact meer met hem, kies echt voor mezelf en vind ook dat hij mij niet verdient nu hij me zo heeft behandeld. Wil ook niets meer van hem verwachten en geen hoop meer hebben, zo ver ben ik al bijna. Zal met je tips aan de slag gaan! Bedankt!