Oke, we zijn inmiddels al iets meer dan 2 weken verder en ik merk aan mezelf dat ik het maar niet los kan laten. Ik ben bereid om er alles aan te doen om het goed te krijgen. Ik wil niets liever dan bij hem zijn.

Heb na de breuk 2 weken geen contact gehad. Stuurde hem een paar dagen geleden weer een berichtje.. ik zei hey en hij vroeg hoe het was in london, hij toonde best wel veel interesse. Uiteindelijk begon hij gister zelf het gesprek, hij vroeg hoe mijn shoot was gegaan (hij had onthouden dat ik dat zou doen) en verder zei hij ook dat hij mij een keer wou helpen met een spel, hij zei ik zal wel laten zien hoe je dat doet xD.

Het doet me goed dat hij tenminste wel normaal met me praat en mij wil zien. Maar ookal denk ik dat het misschien meer vriendschappelijk is...maar ja .. je moet weer opnieuw beginnen denk ik. Ik weet verder ook niet echt of hij er toe bereid is om het weer te proberen. Hij maakte het uit na een twijfelperiode van 2 weken. Hij zei dat hij zich laatste tijd snel aan mij irriteerde. Dat we teveel van elkaar verschillen en dat hij zich vaak onbegrepen voelt. Hij zei dat ik een ideaal beeld in mn hoofd had over hoe de relatie moest zijn, en dat hij daar niet aan voldeed. Achteraf gezien kan ik begrijpen wat hij bedoelde.. ik zeurde teveel op hem over kleine dingen. Daar heb ik nu heel erg spijt van en ik denk dat ik hem daardoor verder van mij af heb geduwd, waardoor hij geen zin meer had in een relatie omdat hij toch alles fout deed.

Hebben jullie ervaring in iemand weer terugnemen? Hoe is dat gegaan en hebben jullie misschien tips? Ik zou het heel fijn vinden om er over te praten met mensen.

Groetjes!