Ik heb hier al eerder een blog geplaatst. En het helpt enorm om het van me af te schrijven. Na 2 keer keihard laten vallen te woorden ben ik er weer ingetrapt. Met veel moeite weer een relatie aangegaan met me ex ondanks verlatingsangst. Hij zijnde enige manier om angst weg te halen is het het aan te gaan. En dat ben ik. Hij beloofde mooie dingen, had geleerd hoe hij moest communiceren en wilde voor onze relatie gaan. 2 maanden ging het dan ook super goed. Vorige week 2 daagjes ff wat minder. Ruzie omdat ik merkte dat hij langzaam terug viel. Torn hij vorige maandag avond naar mij toe zou komen en slapen is hij zonder iets te laten weten naar huis gereden. Achteraf met de reden dat hij niet wist of ik sliep. En toen kreeg ik de ap met ik moet nadenken. Heb tijd nodig je krijgt alle antwoorden die je wilt. De avond ervoor was het nog ja we gaan voor een betere tijd en morgen wordt alles beter. Nou gister erachter gekomen dat hij een ander heeft. Vorige week sliep hij nog bij me. Zij hij nog dat ik alles voor hem was. Het was niet eens officieel uit en nu een ander. Ik ben gebroken echt waar. Dat mensen dit kunnen doen. Geen uitleg niks. Alleen een apje dat hij rust wil. Heb ik geen gevoelens ? Heb ik 4 jaar lang niks voor hem betekend dat je na een week een ander heb ?