Ja het blijft lastig. Het is een wankele balans en het hangt ook echt af van hoe jij je voelt.
Ja ze houdt van je, geloof ik echt - MAAR ze moet ook voor je kunnen gaan. Om voor iemand te kunnen gaan, denk ook met name voor een vrouw die nu ook twijfelt, moet het allemaal niet TE makkelijk voor het grijpen liggen. Nu redeneer ik puur vanuit mezelf hoe ik in zo een situatie zou zijn.

Even concreet: Geen ultimatum stellen want inderdaad dat werkt niet. De tijd moet er rijp voor zijn, zij moet er rijp voor zijn. En je maakt jezelf heel erg afhankelijk door dat ultimatum op te stellen want het is niet zo alsof je daarna ineens klaar met haar bent, en het is ook niet zo als ze een maand later op je stoep zou staan je haar dan ineens zou afwijzen. Dus dat idee zou ik schrappen.
Die hoop en verwarring ben je beu, terecht, maar je hebt dit zelf in de hand. De hoop mag je houden, de verwarring kan je eigenlijk aan de kant zetten want jullie zijn nu uit elkaar - the end.
Als ze binnen twee weken vraagt om nog eens af te spreken zou ik het persoonlijk even afblazen en zeggen dat je andere dingen te doen hebt. Nogmaals je wil het niet te makkelijk maken en ze twijfelt teveel. Dat brengt jou obviously niets want ik merk aan je manier van praten dat je eigenlijk stappen terug gaat doen. Je zit weer in de wachtende positie en daar wil je eigenlijk uit.
Dit wil NIET zeggen dat je niet op haar kan wachten, in je hart, maar wil WEL zeggen dat je eigen leven moet leiden en moet denken wat JIJ nodig hebt als mens.

Voorbeeld: ik zat ook in de wachtende positie met mijn ex, continue een rollercoaster aan emoties. Boosheid, verdriet, hoop, verwarring en duizenden analyses. Ik heb inmiddels 70 paginas in mijn dagboek geshcreven, meerdere perioden van geen contact gehad en hem uiteindelijk bijna 2 maanden niet gezien. Gister was ik trainen en zag ik hem in de sportschool, ik wist dat hij er zou zijn maar ik was hier sterk genoeg voor.
Ik ben namelijk tot de conclusie gekomen dat 1. hij de man van mijn leven is 2. dat hij nu niet de ware voor me is omdat hij niet volledig voor me kan gaan. Daar is echt alles mee gezegd. IK zoek iemand die me 100% vertrouwen, stabiliteit en liefde geeft. Ik zoek niet iemand die twijfelt - dan ga dat eerst maar eens uitzoeken en dan kijken we tegen die tijd nog wel hoe ik er in sta.
Wat ik met dit voorbeeld probeer aan te geven is dat je dus wat meer op je eigen IK mag focussen. ALs jij akkoord gaat met een soort tweederangs twijfel liefde en onzekerheid, prima. Als je dat niet doet, step up your game. Het gaat je niet helpen om met iemand te blijven afspreken die continue twijfelt. Of ze gaat er voor of niet. Zo niet dan heb je er ook geen bal aan om haar te blijven zien en spreken. Dat gaat je nu tegenhouden omdat het je verwarring geeft. Ik denk dat je zelf ook wel merkt dat je sterker bent als je haar een tijd niet gesproken of gezien hebt. Nee, de liefde is niet minder, maar jij bent wel sterker als persoon! Dat stukje gaat je helpen omdat je meer bent opgewassen op dat moment tegen de grillen van haar kant.. Hopelijk heb je er iets aan