hoi lieve mensen,

Vandaag goed begin: geen ex in mijn hoofd als ik wakker word! Dat scheelt alweer in het gevoel. Hij zit wat verder weg. Heb het idee dat hij meer 'verleden' is voor mij, nu. Dat wil ik ook en ik doe er wat aan! Als ik nu een gedachte tegen kom over hem, dan zeg ik ook snel tegen mezelf 'maar het is voorbij' of 'nu is nu'. Want ik wil niet meer zo die verschrikkelijke eindeloze herhalingen van gesprekken in mijn hoofd, van hoe t was en zo, en dat heeft allemaal zo weinig zin. Dus ik probeer stop te zeggen als dat gebeurt...
Het is echt wel genoeg na een half jaar treuren, vinden jullie niet?

Het is me dus eindelijk eens gelukt om onderweg naar mijn werk niet zo met hem bezig te zijn en in plaats daarvan met mijn werk En ook een beetje met hoe ik verder wil met relaties.

Ben aan t lezen in "het geheim van een gelukkige relatie"( Kirshenbaum).
Zij zegt dat er chemie is tussen mensen als:
- je je op je gemak voelt bij elkaar, vertrouwelijk-intiem kunt zijn
- je je veilig voelt bij elkaar
- het leuk is samen te zijn, er plezier is
- er genegenheid en echte passie is
- er wederzijds respect is

In mijn oude relatie was er te weinig respect en te weinig vertrouwelijkheid. Aan dat laatste wil ik zelf wel iets gaan doen. Ik denk dat ik meer mijn eigen emoties wil leren delen met anderen. Sneller zeggen wat ik voel. En ook wat meer open zijn, vragend. Niet te snel denken dat ik het wel weet. Komende tijd maar eens wat uitproberen.
vanavond op dansles, bijvoorbeeld.

Wordt vervolgd.

Gaia