Haaai,

Nieuw hier, moet even van me afschrijven.
Bijna 3 maanden geleden zijn wij na 7 jaar bij elkaar geweest uit elkaar gegaan, we hebben een kindje van bijna 3 jaar. Uit elkaar gegroeit en verschillende verwachtingen maaktte dat we op een gegeven moment ieder onze weg gingen, wat we eigenlijk allebei niet wilden maar toch gebeurde om ons staande te houden.Sinds hij weg is kan ik niet meer eten, slapen en vind ik niks meer leuk, heb echt overal spierpijn. Eergister heb ik van m gehoord dat hij een ander heeft en dat zij hem kan bieden wat ik niet kon geven. Pffff, wat doet dat pijn. In de weekenden is ons kindje bij hem, en zit ik in een leeg huis (thankgod heb ik mijn lieve dieren nog om me heen), geen man, geen kind, opeens in een soort van vrijgezelle bestaan, na jaren lang 24 uur mama te zijn. Ik ben niet alleen mijn man kwijt maar ook mijn kindje min of meer.
Ik wou dat het anders gelopen was, dat ik niet altijd moe was geweest, dat we meer leuke dingen samen hadden gedaan, dat we de kleine af en toe uitbesteed hadden aan een oppas.
Mijn ex is nu gelukkig met iemand anders, en ik gun t hem, hij verdient het ook, maar het doet zo'n pijn. Ik ben lichamelijk gewoon ziek. Ik blijf zeker op de achtergrond, want ik ga zijn nieuwe relatie niet saborteren, maar we zien elkaar regelmatig door ons kindje en we kunnen ook nog zo goed met elkaar overweg. Ik zie hoe hij naar me kijkt, liefdevol, hij vindt mij een goede moeder, maar ik was geen goede partner voor hem. Altijd moe.
Wat een diepe band om te verbreken, ik heb het gevoel alsof er iemand dood is gegaan.