Ik lees met regelmaat toch wel is de verhalen die hier op dit forum staan.
De meeste hebben verdriet om hun ex, of willen hun ex terug of missen hun ex.

Ik vindt het knap dat er ook mensen zijn die totaal niets meer met hun ex te maken willen hebben.

Maar wat al te graag zou ik ook tot die laatste categorie willen behoren maar helaas zit ik aan haar vast omdat we kinderen hebben.
En ooooooh wat is dat toch frustrerend. Ben blij met mijn kids en mijn nieuwe vriendin. Maar balen omdat ik mijn ex vrouw helaas nodig heb voor de opvoeding van mijn kids. ik bedoel ik mis mijn ex totaal niet en gevoelens voor haar heb ik ook allang niet meer. Maar het is voor mij erg frustrerend dat ze nog een onderdeel vormt van mijn leven hoe erg ik dit ook vindt. Ik kom gewoon niet van dat mens af. Zucht.

Zo dat moest ik ffe kwijt.

Tomaat