hallo allemaal!
ik ben nieuw hier op de site qua bloggen.. maar ik kijk al sinds dat het uit is met mijn vriendin op de site om verhalen van lotgenoten te lezen! zodat ik toch weet dat er meer zijn die in hetzelfde schuitje zitten als ik!
ik vindt hier erg veel steun aan iedereen! en zou het leuk vinden als jullie reageren op mijn blog welke hieronder staat beschreven:
ik zal allereerst jullie beetje informeren over de situatie!
sinds januari (2 maand geleden) is mijn verkering uit gegaan. ik heb een relatie gehad van 2 jaar met dit meisje! zij was mijn eerste echte liefde! en ik dacht dat het ook helemaal goed zou komen tussen mij en haar! ik had mijn hele toekomstplan al uitgestippeld en wist precies wat ik wou! zij ging hierin mee en fantaseerde ook al over ons eigen huisje enzo. dus ik dacht dat het helemaal goed zat! mijn ex gaat nog naar de middelbare school (16 jaar) en ik zit al in mijn afstudeerperiode van het HBO (22 jaar)
toen ze naar school ging praatte ze altijd erg veel met andere jongens, ze vond de aandacht die ze kreeg van andere jongens altijd fijn. niet dat ik haar te weinig aandacht gaf.. want ik was altijd super romantisch en had alles voor haar over! ik stond altijd voor haar klaar en deed altijd wat zij wou dat ik deed.
nu heeft ze het in januari dus uitgemaakt met mij. en 3 dagen later hoorde ik dat ze al verliefd was op een ander!!!!! ik geloofde het gwn niet, dus ik smste haar om de 'roddel' te bevestigen! en ze smste dat ze hem wel meer dan leuk vond! 2 week nadat onze relatie uit was stapte zij alweer in een nieuwe officiele relatie met hem!! echt onvoorstelbaar snel..
nu bleek dus achteraf dat ze al erg lang contact hebben gehad met elkaar, en ik wist wel dat ze smsten met elkaar maar ik vroeg hun allebei wat hun plannen waren enzo.. wrm ze bevriend waren en zoveel smsten!
mijn ex en hijzelf zeiden allebei dat ze teveel van elkaar verschillen en dat het nooit wat zou worden! dus ik vertrouwde hun daarin.. in het begin stribbelde ik altijd tegen, want ik vertrouwde het al niet! maar we kregen altijd ruzie als ik er iets van zei, en ze vondt dat ze me maar moest vertrouwen! dus ik heb dat gedaan, en nu heeft ze het dus met mij uitgemaakt om hem en is direct in de volgende relatie gestapt met die nieuwe kerel!
ik zelf had het niet aan zien komen omdat ik mijn vriendin vertrouwde hierin, maar ze heeft dus gwn misbruik van mijn vertrouwen gemaakt! ik voel me gwn verneukt door haar.. ik zelf zit dus in de 'rouw' fase op het moment.. om alles te verwerken en op een rijtje te zetten! maar het frustrerende is dat zij die fase al gehad heeft terwijl wij nog verkering hadden, ze was al afscheid aan het nemen van mij tijdens onze relatie.. en nu dat het uit is stapt ze direct in de volgende relatie!!
ik ben er altijd al huiverig voor geweest.. omdat de pubers van tegenwoordig lopende 'hormonenfabrieken' zijn. en verliefd worden op elke jongen die veel aandacht geeft aan een meisje.. maar ik kon haar toch vertrouwen had ze gezegd? en ze verschilden toch teveel van elkaar??
wat vinden jullie van het misbruik maken van de vertrouwen die ik haar gaf?
is ze aan het rebounden?
hoe snel kan je je ex vergeten ondanks dat al in een nieuwe relatie zit direct na je vorige?
ik hoop dat jullie mij willen steunen hierin! heb het heel erg nodig want ik kan haar niet uit mijn kop zetten! en ik weet dat het nooit meer wat word omdat ze een nieuwe vriend heeft maar ik vindt het gwn zo moeilijk nu ik alleen achter blijf en zij allang weer vrolijk en blij door het leven gaat met een nieuwe liefde! (alhoewel dit natuurlijk wel een oneerlijke strijd was omdat zij al afscheid genomen had van mij)
ik hoop op reactie's!
Bedumcity
we hebben trouwens sinds het
we hebben trouwens sinds het uit was 1 keer contact gehad via msn en dus 1 smsje ter bevestiging van..
daarna nooit meer met elkaar gesproken..
terwijl we toen we verkering hadden 40 smsjes per dag sturen en elkaar ook nog es echt elke dag 's avonds zagen! het is daarom nu ook allemaal zo raar dat dat over is! het was gewenning geworden dat we elke dag bij elkaar waren! en nu is dat weg.. ik heb veeeeeel te veel vrije tijd over nu om aldoor maar over haar te piekeren!
opzienbarend...
het is echt ongelofelijk hoeveel je verhaal op dat van mij lijkt. Zelfde leeftijd ongeveer (begin van de relatie was ik 22, zij 17, en ook in januari uitgegaan). Ook in mijn geval is ze vrij snel na mij (een aantal dagen) intensief contact begonnen met een vriend/collega van me die iets jonger is. Hoewel ze allebei tegen mij vertelt hebben dat dit echt pas na de breuk was, begin ik soms ook wel te twijfelen of het niet al langer speelde.
Maar anyway, zie je haar nog veel? Met mij ging het namelijk best wel redelijk goed, en ik spreek haar sinds kort af en toe weer als ze naar de kroeg komt waar ik werk. Ik houd me dan groot maar eignelijk is het best wel raar. Als je haar nu amper ziet is het waarschijnlijk wel makkelijker. Iets anders wat ik heel helder van je vind, en ook herken, is dat je het hebt over de wandelende hormoonfabrieken. Meisjes op die leeftijd kunnen al een stuk volwassener zijn dan sommige mensen denken, maar ze blijven jong, en hoe gelukkig ze ook met je zijn, er is altijd de mogelijkheid dat ze toch ergens het vrije, flirterige leven nog niet op willen geven. Dat geeft me ergens ook wel rust. We zijn zelf ook nog jong en kunnen daar (in de toekomst) ook nog zat van gaan genieten. Ik denk, mede door het feit dat dit onze eerste liefde is, dat het verwerken een stuk sneller kan gaan. De gemiddelde mens gaat in zijn leven 5(!) serieuze relaties aan heb ik wel eens gelezen, dus wat dat betreft hebben we alleen maar geleerd van deze ervaring.
lotgenoot
mijn opa zegt altijd: Halle wereld is verrot man! (hele wereld is verrot in het Gronings) en dat blijkt nu ook nog maar weer eens waar te zijn!
het is onvoorstelbaar dat meisjes en waarschijnlijk ook wel jongens op die leeftijd al zo snel over een relatie heen zijn.. alsof die relatie niks voorstelde! want wij hadden een relatie van 2 jaar en dan ben je daar al zo snel overheen? dat kan toch niet?
ik zie mijn ex nog wel redelijk vaak.. ze woont bij mij in het dorp en zit ook in dezelfde kerk! dus ik zie haar bijna wekelijks.. vindt het ook erg moeilijk om haar tegen te komen en ik hou me dan ook wel groot (want ik gun haar niet om mijn verdriet te zien) maar het is gwn zo ontzettend raar dat je elkaar nu tegen komt en elkaar niet aanspreekt of omhelst maar dat je diegene gwn straal voorbij loopt en links laat liggen.. (ze durft mij ook niet zo goed aan te kijken trouwens op zulke momenten, misschien heeft ze toch door dat dit een klotenstreek van haar is geweest)
ik heb ook zeker rust nu in mijn hoofd, want ik wist dat er altijd de mogelijkheid was dat ze ervandoor ging! aangezien ze een super knap meisje staan al die puberjongens met kwijl uit hun mond te kijken wanneer ze langs loopt.. dus aan aandacht geen gebrek!
wel moeilijk dat zij alweer zo vrolijk en blij door het leven gaat met haar nieuwe vriend en net doet alsof er niks aan de hand is, terwijl ik nog in de 'rouwperiode' zit en totaal niet kan genieten van het leven op het moment!
maar hoelang hebben jullie een relatie gehad dan? en hoe gaat het verwerken bij jou? (ben wel nieuwsgierig hoe anderen zich voelen nu ze in dezelfde fase in de 'rouwperiode' zitten als ik)