Ik ben nu 7 weken verder nadat mijn vriendin er na 9 jaar met een ander vandoor is gegaan. Ik heb de afgelopen weken het best wel goed gedaan. Veel 'leuke' dingen gedaan en lekker gewerkt. Maar toch nu begint weer dat slechte gevoel terug te komen. Mijn boosheid en verdriet is afgezwakt en de mooie herinneringen zijn sterker geworden. En juist dat maakt het moeilijk. Ik word nu geconfronteerd met mooie herinneringen en haar fijne zijkanten. Dat begint toch weer pijn te doen omdat ik nu een leven moet leiden die ik eigenlijk niet wil. Ja ik weet het, ik moet alleen verder hetgeen nu even niet makkelijk is. Ik mis een knuffel, een aai over mijn bol, ik wil mijn liefde geven. Ik ben bang dat ik nooit meer iemand met zo'n karakter tegenkom. Tuurlijk dit is een verkeerde gedachte maar nu even zit ik weer in de put. Ik weet het, morgen voelt alles weer even beter. Daarom is het misschien ook goed om dit even neer te schrijven. Allemaal heel veel sterkte. Het is niet makkelijk!!!
Dry your eyes mate
Het is zeker niet makkelijk, maar ik weet dat je 'haar' zult tegenkomen. Net zo zeker als dat ik 'hem' in de toekomst zal tegenkomen.