Hoi Allemaal,
Graag advies van jullie, ik heb altijd goede ervaringen met deze website gehad. Mij door twee liefdes geholpen, waarvan ik er zelfs eentje door deze site heb leren kennen.
Ik zit nu in conflict met mezelf, met mezelf in de knoop over mijn relatie. Toen ik hem ontmoette was de klik er meteen, beste vrienden maar toch was er meer. Na 3mnd kregen we wat samen. Het kon niet beter zijn, het was perfect. Nu 1,5 jr later zijn er toch wel dingen veranderd, het lieve is er beetje vanaf, de verlegenheid in het begin, het alles samen ontdekken. Nee nu gaat alles veel spontaner, wat fijn is. Alles is nu veeel serieuzer. Je leert elkaar nu pas écht kennen. En eerlijk gezegd bevalt me dat niet elke keer. Dat het me soms gek maakt.
Het zijn de kleine dingen, maar allemaal bij elkaar opgestapeld kan dat wel eens voor een enorme frustratie zorgen!
Het zijn dingen als: afwassen. Bij hem thuis moet de afwas meteen gedaan worden en bij mij thuis maakt het hem niks uit. Als ik dan begin met afwassen komt hij me nooit helpen, met de smoes dat hij het niet zag ofzo. De raarste dingen komen dan naar boven toe en dan als ik zeg dat het een smoes is probeert hij mij ervan te overtuigen dat het echt de waarheid was.
Hij heeft ook soms rare humor. Beledigende dingen zeggen vind hij dan grappig. Maar mijk maakt hij er erg onzeker mee. Ik heb hem dit verteld en hij is er nu al wel meer rekening mee gaan houden gelukkig. Hij zei ook dat het iets is wat hij moet afleren.
Als we boodschappen gaan doen, loop ik eerst naar zijn huis (7min lopen) en dan naar de supermarkt bij hem verderop. Ikv ind het gewoon leuk om samen met me schatje boodschappen te doen, we bespreken dan wat we die dag met de studie beleefd hebben. Maar omdat ik druk was met tentamens vroeg ik of hij dit keer naar mij toe wilde komen en we naar de supermarkt achter mij konden gaan. Deze supermakrt is in tijd veel dichterbij vanaf hem, dan dat ik naar hem toe moest lopen. Wilde hij niet komen!!! Want dan moest hij volgens hem een stuk lopen met zware boodschappen, terwijl ik dat elke wk voor hem doe. Ik ben dan ook beetje boos geworden en gezegd: nou dan niet! Ga ik wel in me eentje. Hij kon maar niet begrijpen waarom ik daar de pest erin had, elke wk kom ik naar hem, maar hij nooit naar mij.
Ook zijn vrienden worden steeds belangrijker.. weinig tijd meer voor mij, hij zit altijd bij zijn vrienden en is erg slecht bereikbaar. Dit was anders nooit zo, maar sinds een aantal maanden is hij in de ban van zijn vrienden.
Op een BBQ bij zijn vrienden, werd er voor de grap een pornofilm gedraait. Ik heb daar een hekel aan. Eén vriend ging naar binnen om te kijken, de rest bleef buiten. Gaat mijn vriend wel mooi naar binnen! En dan tegen mij vertellen dat hij geen porno keek, ik zag hem toch echt op de bank zitten!
Wat moet ik hiermee aan? Praten heeft soms gewoon geen zin. Hij vind dat ik me aanstel, of hij word boos. Vaak brengt hij argumenten waar ik dan op dat moment geen antwoord op heb.
Soms zit ik met de gedachte om er eenpunt achter te zetten. Slecht, want zo ben ik nooit geweest. Mijn vrienden zeggen soms dat ik beter verdien, en dat mijn vriend wel es beter zijn best mag gaan doen. Hij is nu bijna 20, en andere zeggen weer dat het aan de leeftijd ligt. Ik ben net wat jonger dan hem.
Wat moet ik nou doen? Ik wil er geen punt achter zetten, ik wil die blauwe ogen en die blikken van hem niet missen. Ik hou van hem, maar mijn verstand probeert mij soms te vertellen dat ik die moet achter laten en voormezelf moet gaan kiezen.
Een geschenk van de natuur.
Hi Sharkane,
Volgens mij is je verliefdheid een beetje over, na anderhalf jaar is dat goed mogelijk. Verliefdheid kan overgaan in echte liefde, maar of dat in jullie geval zo is? Ik weet het niet. Het is wel zo dat na de verliefdheid, waarbij je vanuit je hart (ziel) naar een persoon kijkt, je verstand het steeds vaker gaat overnemen. Als er irritaties zijn dan zul je vaker vanuit je ratio (verstand) naar je partner kijken en zal de "mantel der liefde" niet alles meer bedekken.
Juist in de overgang van verliefdheid naar echte liefde kun je je relatie gaan verdiepen maar daar moet aan gewerkt worden. Verliefdheid is immers een geschenk van de natuur, liefde is van de mens.
Je hoeft je partner niet te veranderen, maar je kunt wel aangeven waar jij mee zit, hij heeft dan de kans om zich hierop focussen en eventueel aan te passen. Hij zal dat ook naar jou toe mogen doen, dat is werken aan een relatie.
Een relatie krijg je dus niet cadeau, je moet er wel wat voor doen!
Ik hoop dat jullie er samen aan willen gaan werken en er iets moois van maken.
BlueEyes
in navolging op de reactie van bleuEyes
Perfect omschreven
hopelijk heb je dan wel een partner die naar je luistert en daadwerkelijk iets gaat veranderen ..
ik hoorde mijn vriendin gewoon niet.. en dat werd uiteindelijk fataal...
succeS komt vast goed!
Blue eyes en langebp, bedankt voor jullie reactie
Alleen de gedachte dat ik er een punt achter moet zetten kan mij al aan het huilen maken, omdat ik dit helemaal niet wil. Praten heeft soms gewoon echt geen zin bij hem, hij kan het niet snappen. Hij komt dan met argumenten. Zoals deze week ook, elke avond is hij wel met vrienden, het enigste wat hij vanavond dan doet is met mij eten en dan weg voor het voetballen met jawel, vrienden. Zegt hij op een schattige manier: ben ik ook gezellig bij jou geweest en kan ik morgen wel bij vrienden eten. We zijn wel vanmiddag de stad ingeweest, omdat hij dit graag wilde en ik het wel fijn vond om even lekker in het zonnetje te wandelen (fijn dat hij het initiatief neemt). Toen hebben we bij mij thuis nog even gezeten en moest hij weer weg (wrm weet ik niet), maar zie hem vanavond dus weer om samen te eten.
Elke dag is hij dus met vrienden. Ik denk dat ik gewoon nog moet proberen om met hem te praten. Zondagavond is hij ook bij me geweest, toen was hij weer superlief en alles weer perfect. Hij plant ook dingen, nu ook: zei hij dat ik in mei een weekend vrij moest houden, omdat we dan wat met zijn familie hebben. Dus ik denk dat hij niet zozeeer de twijfels heeft als ik. Hoop ik.
Zoooo onzeker over dit!
Raar
Hey!
Ik heb momenteel net hetzelfde gevoel als jij bij mn vriend.
Irritatie, verwachtingen stellen en dan teleurgesteld zijn als ik bij hem ben omdat het niet meer zo gelukzalig voelt,...
Ik wil hem niet laten gaan, ik denk dat ik hem te hard zou missen, we hebben al zoveel mooie momenten samen beleeft, ik wil hem niet laten gaan gewoon, maar soms is het zo hard om vol te houden zoals het nu is. Die onzekerheid niet te weten of het goed zal komen is echt moordend soms. Je wete egwoon niet wat hierna komt. Is er al beterschap in jou situatie?
Groetjes
beetje laat
Hoi!!
Mijn reactie is een beetje laat, waarschijnlijk zullen er al een aantal dingen aan jouw situatie veranderd zijn.
Maar toch... hierbij!
Als jouw vriend (pas!!) bijna 20 is, verwacht je wel al een hoop van hem.
Tuurlijk zijn zijn vrienden belangrijk! Jouw vriendinnen voor jou niet dan? Je bent nu op een leeftijd om juist met vrienden en vriendinnen leuke dingen te ondernemen. En tuurlijk gaat hij bij zijn vrienden echt niet zeggen dat een pornofilm bij een BBQ een beetje teveel van het goede is, en wil hij even "flink" zijn door ook te gaan kijken.
Vind jij ook dat je beter verdiend? Wees dan ook lief voor jezelf. Doe niet meer alles voor hem, en laat je niet als een huisvrouw gebruikt worden. Jij bent degene die het zelf toe staat. Wil hij niet naar jou komen? Ok, kom je ook niet naar hem. En komt hij na een paar weken nog niet... zal hij dan echt wel zo gek op jou zijn als hij die 7 minuten lopen niet kan opbrengen? Ga lekker op pad met je vriendinnen, doe je ding, doe leuke dingen met je vriend en wees geen stel dat al 25 jaar getrouwd lijkt. Wedden dat je vriend er van opknapt?
Succes!