Heb zo'n 4,5 jaar geleden een leuke meid leren kennen via een vriendin, het was niet eens haar bedoeling om ons te koppelen maar aangezien ze me leuk vond begon ze me berichtjes te sturen waarna we afspraken.

Ik heb nooit echt verliefdheidsgevoel gehad aangezien dat eerder al kapot is gemaakt en ik het dus bij niks of niemand voel.

We gingen een paar keer daten en hebben samen besloten een poging te doen, waarna ik ook haar dochter van toen 3 heb mogen ontmoeten, het is een lieve en leuke kleine meid.

Ze woonde destijds nog bij haar ex vriend in en had geen werk waardoor ze vrijwel direct bij mij is ingetrokken want ik had toch al een huis en dan hoefde zij niet naar haar ouders toe, ik was heel de week in het buitenland voor mijn werk (chauffeur) en toen ik in het weekend thuis kwam zag ik steeds meer van haar spullen binnen staan wat mij dus wel gelukkig maakte want het huis begon weer bewoont te worden.

Regelmatig wanneer ik aan het werk was pakte zij haar tas en ging ze met de trein naar een vriendin en gingen samen de stad in en boekte daar een hotel, ik kreeg vrijwel nooit te horen waar ze was en wat ze ging doen, natuurlijk mag ik haar ook niet controleren maar het ging mij meer om de feit dat ik alles deed betalen thuis en zij lang leven de lol kon doen.

We hebben voor de rest een mooie en leuke 4 jaar gehad met ups en downs wat natuurlijk in veel relaties is, een paar keer hebben we met elkaar gesproken en gezegd "nou gaan we er echt samen voor vechten en eraan werken" dat ging dan een maand of 2 goed en dan weer het oude patroon, ik wilde er wel voor werken en liefde geven maar kreeg geen liefde terug wat me vaak boos maakte en ik dus weer blij was dat ik weer kon gaan werken.

Nou hebben we een paar maanden geleden er samen voor gekozen er een punt achter te zetten alleen hebben we het ff stil gehouden voor de buitenwereld met de hoop dat het misschien toch nog goed zou komen, ik heb ook met haar de afspraak gemaakt niks met een ander te beginnen zolang we samen woonde uit respect voor de ander wat zij ook goed vond.

We hebben dus nog een paar maanden samen gewoond (en nog steeds) hebben alles samen gedaan, Met de kleine meid, boodschappen, leuke dingen en ook gewoon sex.

Nou heb ik haar verschillende keren gezegd "zeg nou maar dat je een andere hebt want dat voel ik" en dat werd dus steeds ontkent, maar nou heb ik afgelopen weekend (jaja wederom in de eerste week van mijn vakantie) gehoord dat ze dus een andere heeft en blijkbaar al sinds 3 maanden, ik brak van woede en verdriet maar zijn uiteindelijk wel weer boven beland.

Ze heeft dus nu ook al haar "nieuwe" vriend verschillende keren bedrogen, ik geloof niet dat ze mij ooit bedrogen heeft wat natuurlijk wel zomaar zou kunnen maar daar kan ik dan toch niks meer aan doen.

Nou is ze gisteren naar haar ouders gegaan en heb ik gezegd dat ze haar sleutels maar moest inleveren wat ze met moeite en twijfel heeft gedaan want het werd dan wel erg serieus.

Alleen nou zit ik hier met een rot gevoel, Ben ik niet goed genoeg? Waarom zit ik hier alleen? Waarom heeft zij iemand anders en ik niet? Vind ik nog iemand?
gewoon de gevoelens die denk ik iedereen heeft naar een relatiebreuk

Maar nou begint het weer, mensen leren kennen, openstellen, daten, alles delen.

Misschien vind ik het wel het ergste dat ik die kleine meid ook moet gaan missen omdat ik die gewoon als eigen ben gaan zien en er echt alles voor over had, ze ging overal mee naartoe en soms versprak ze zich en noemde me dan papa.

Haar echte vader baalde er ook heel erg van dat het over is en heeft gezegd dat hij zich geen betere stiefvader kon wensen voor zijn dochter en wanneer ik iets met haar wou gaan doen dat dat altijd zou kunnen wat mij natuurlijk goed heeft gedaan maar nou hoop ik natuurlijk wel ooit weer een leuke vrouw te ontmoeten en daar een gezinnetje mee te kunnen stichten aangezien ik dat nu heel erg ga missen.

Het is weer een hele lap tekst en bedankt alvast voor het lezen.