Start › Blogs › Gast's blog

En nu?

afbeelding van Gast
Vrij, 11/03/2011 - 13:21 — Gast (of verwijderd)

En nu is het uit.. Ik weet dat het beter is. Het is beter.. Ik blijf het mezelf zeggen het is beter. Maar god wat doet het pijn. Ik wil hem bellen.. Beter gezegd, ik heb hem al gebeld. Tuurlijk neemt hij niet op. Tuurlijk gaat het hem super makkelijk af om totaal niks van zich te laten horen. Ik weet dat ik hem met rust moet laten, maar hoe? Hoe kan ik als ik een drang heb om hem te bellen dat laten varen?

Vrij, 11/03/2011 - 14:51 — Petras5
afbeelding van Petras5

@Cheezie

Heel eerlijk ...ik weet het niet ..maar weet wel wat ik zelf heb gedaan ...
Beste advies wat ik je kan geven zoek afleiding ...zoek vrienden op nodig mensen uit ..ga sporten lopen wandelen alles om je aandacht af te leiden van hem ... schrijf alles van je af ... richt je aandacht op iets anders
Natuurlijk klinkt het makkelijker dan het is ..
Maar hem bellen ..mailen ..alles doen om nog aandacht van hem te krijgen ...heeft juist het verkeerde effect
Als je hem lastig blijft vallen gaat hij een hekel aan je krijgen ...en wat schiet je er zelf mee op ...je zo te verlagen
Het doet pijn ....dat weet ik zelf maar al te goed ..
Stapje voor stapje loslaten ..en accepteren dat het echt uit is ..
Hier lopen er genoeg dezelfde weg ...je bent niet alleen .
Liefs Petra xx

Vrij, 11/03/2011 - 15:00 — petals (of verwijderd)
afbeelding van petals

sterkte!!!

elke keer als je die drang hebt iets heel aardigs zeggen tegen ons of iemand anders Knipoog
nee serieus, niemand hier heeft de oplossing, we zitten allemaal met hetzelfde probleem. Het helpt allemaal maar voor even... ben net terug van werk, ik dacht eens actief te zijn en op de fiets te gaan, 40 minuten heen en weer 40 minuten terug, was lekker maar nu kom ik thuis en ook weer de tranen, flitst het weer even door mijn hoofd ik ga gewoon naar hem toe, vanavond. Maar het helpt allemaal niet meid, je verlaagt alleen jezelf ermee. Misschien voelt het voor jou helemaal niet als beter, misschien is het ook wel niet beter dat het uit is maar het is zo... en hoe pijnlijk ook we moeten er mee leven. Je weet trouwens niet of het hem supermakkelijk afgaat, maar het maakt ook niets uit, al gaat het moeilijk al gaat het makkelijk... het maakt het er voor jou niet minder om.

Zat, 12/03/2011 - 11:32 — Julia1984
afbeelding van Julia1984

Even tot tien tellen..

Hoi Cheezie,

O, ik weet echt precies hoe je je voelt!
't Is voor mij niet lang geleden dat ik hetzelfde had en nu af en toe nog steeds wel eens.

Je hóeft niet te bellen he? Ook al heb je dat gevoel heel sterk, jij bent diegene die de keuzes maakt.
Bedenk je van tevoren wat je zou willen bereiken met een telefoongesprek. Heb je dingen te zeggen die hij nog niet weet? Wil je iets van hem horen dat jij nog niet gehoord hebt? Of zou het gewoon een herhaling zijn van alles dat jullie al besproken hebben en een aantal "ik mis je's ".
Zou je je daarna beter voelen? Zou je ermee zijn opgeschoten in je proces?

Ok, ik weet het, makkelijk gezegd. Maar voor mij hielp het. Ook met name door het op te schrijven. Elke keer als ik wilde bellen pakte ik mijn dagboek en schreef ik het op: "Ik wil hem zóóóó graag bellen!! En dan wil ik dat hij dit en dat zegt en hij moet dit en dat weten..." En door het op te schrijven ging het al mijn hoofd uit en kon ik er vrede mee hebben om het gewoon níet te doen.

Veel succes en sterkte!!! En weet dat die drang écht af gaat nemen ook al lijkt het nu misschien niet zo!

Liefs,

Julia