Heb je weleens bedacht wat wel contact doet? Daar ga je nog veel meer aan kapot. Waarom zou je willen weten hoe goed het met je ex gaat terwijl hij/zij degene is die jou verlaten heeft?
Ja dat geeft boosheid en verdriet! Dan is geen contact hebben toch veel beter? De ex is verleden tijd. Dat heeft niks te maken met boosheid naar een ex, meer met verdriet die nog niet is opgelost. En vaak ook een wond op je hart achterlaat.

Het ligt ook aan de manier waarop het uit gaat. Is dit een normale goede manier, is contact veel sneller weer gemaakt. Ook als je beide achter de keus staat.
Maar de meesten hier hebben verdriet dat hun ex hen hebben verlaten. Dan wil je geen contact ook al probeer je dat eerst natuurlijk wel. Maar dan loop je constant weer tegen een muur van verdriet op. Geen contact is dan veel beter, dat is toch geen negeren? Dat is je grens stellen en kiezen voor jezelf, hoe moeilijk dat ook is, hoeveel verdriet dat ook kost. Dan is elke dag en elke week een overwinning ja! Een overwinning voor jezelf naar beterschap, en het verwerken van je rouwproces.

Ik vind je reacties vandaag vanuit 1 oogpunt bekeken. Het is per situatie echt verschillend. Voor de 1 is contact misschien wel goed. Maar als je veel pijn en verdriet hebt is contact hebben met je ex alleen maar funest.
Heb je wel weer contact zet jezelf steeds weer een stap terug in het rouwproces. Waarom jezelf dat aan doen?
Ik krijg de indruk dat jij de relatie zelf hebt beëindigt? Want dan is contact hebben naturlijk heel fijn, zo kan je voor jezelf rustiger verwerken dat de breuk er is.

Beste vondie...

Het eerste wat bij mij op kwam was : naiviteit.... dat proef ik een beetje in je benadering van liefdesverdriet. je onderschat enorm de pijn en verdriet wat het met zich kan meebrengen. Ik heb geen haatgevoelens richting mijn ex... nee, maar ja ik ben verdomme boos!!! niet boos omdat hij er voor heeft gekozen om de relatie te eindigen.... maar met name het gebrek aan inlevingsvermogen wat hij daarna toonde. Ik voel me verraden door hem...en door de manier waarop!. en dus ja, misschien is dat niet sjiek.. is dat niet de manier waarop... maar ik voel het en ervaar het zo!!! dat ga ik voor mijzelf niet ontkennen... en dat ik er zelf mee ga zitten met die fustraties of boosheid is ook iets waar ik het niet mee eens ben... het geeft mij juist kracht om door te gaan... met als doel: volledig van hem loskomen. Ik ga niet zijn banden lek maken, of terroriseer zijn thuisfront.... het zijn pure emoties die van mij zijn waar ik niemand kwaad mee doe... en als dat mij helpt... dan is dit mijn manier. Er zijn mensen die niet nobel kunnen blijven als je zo vaak pijn heb gehad!!! Dan hervind je jezelf en vecht je terug!.... om uiteindelijk beter te worden en gelukkig te zijn.
EN JA IK ZOU HET HEERLIJK VINDEN ALS DE ROLLEN WORDEN OMGEDRAAID!! DAT HIJ ACHTER MIJ AAN ZIT EN IK HEM NIET MEER WIL!! KARMA HEERLIJK!!!! KAN NIET WACHTEN... maar ben ik verbitterd? nee, Haat ik hem? nee, heb ik nog liefde voor hem? nee... maar heb wel verdiet van de relatiebreuk en daar komt meer bij kijken dan alleen zijn deel...

Kortom; geen contact is het beste wat ik voor mijzelf kan doen!!! als ik contact wil dan doe ik dat gewoon... maar waarom zou ik mijzelf elke keer voor de leeuwen willen gooien en opnieuw de pijn van afwijzing moeten voelen....
genoeg pijn gedragen, genoeg pijn ontvangen! Ik doe wat goed voor mij is en als dat betekent dat geen contact hebben de oplossing is dan is dat zo! die slik ik en ga door.
Aan uit mijn ervaring weet ik dat je emoties tot bedaren komen en langzaam maar langzaam je tot de ratio komt met als een doel: verwerking!! om weer gelukkig te worden.
Zo....ik ben benieuwd naar jouw verhaal.... heb het idee dat jij nog geen echte pijn heb ervaring... of die komt nog. Maar een tip; beoordeel niet te snel... we zijn geen dwalende en/of simpele zielen... maar mensen met serieus veel pijn!!!..die hun weg proberen te vinden in het verwerken.

Als je relatie uit gaat, kom je in een soort rouwproces. Een van de fases in zo'n proces is woede. Dat heb je soms ook nodig om los te komen van een ander. Ik ben voornamelijk boos om hoe hij mij heeft behandeld, ook al weet ik dat ik dat heb laten gebeuren. De boosheid helpt mij, het is een fase van loskomen en gelukkig weet ik nu dat het bij mijn verwerkingsproces hoort. Ik hoop ook dat het niet te lang blijft hangen en dat ik kan gaan vergeven. Maar ik ga het niet zitten forceren, deze emoties horen er blijkbaar bij en ik ontken ze niet en ga ze niet weg redeneren, dat komt vanzelf wel een keer. Daarom begrijp ik Lady ook heel erg goed!! Je kunt niet zomaar zeggen: je moet niet boos zijn, zonde van je tijd. Dat je er niet in moet blijven hangen weten we hier wel, maar eerlijk is eerlijk: ik vind je reactie erg kort door de bocht, Vondie!! Zo makkelijk werkt het niet voor iedereen!!