Hallo ik ben een man van 40 jaar en ben sinds gisteren officieel gescheiden.
Ik heb een relatie achter de rug van 15 jaar waarvan 13.5 getrouwd, hebben vier kinderen twee van mijn ex en twee van ons samen.
Na een moeizaam jaar kwam er na een fikse discussie in een keer uit dat ze verliefd geworden was maaar ze had er niets mee gedaan, wat ik in mijn na?ɬØviteit vertaalde als dat ze niet meer verliefd was.
Na een laatste lijmpoging in de vakantie heb ik besloten dat het misschien beter was om maar een rustpauze in te lassen en ik zolang bij mijn moeder zou gaan wonen.
Na vier dagen belde ze mij op om te zeggen dat ze wilde scheiden. We hebben alles in samenspraak verdeeld en ik had nog steeds het idee dit komt allemaal wel goed als er wat tijd overheen gegaan is. Maar na een week was haar nieuwe vriend al eens langs geweest en daarna ook regelmatig vooral het feit dat ik nog niet gescheiden was terwijl ze dit deed maakte me vreselijk boos en verdrietig omdat ik nog steeds zielsveel van haar hou. Het is ook heel dubbel dat ik wel hoop dat ze gelukkig wordt met hem.
Ik ben gisteren op de dag van de uitspraak mijn laatste spulletjes wezen halen, ze heeft me nog een hart onder de riem gestoken en afscheidt genomen met een dikke knuffel.
Nu zit ik hier alleen, en kan haar maar niet loslaten ik mis de warmte van het gezin nog het meest, de geluiden om je heen en zelfs de ruzies ik moet verder maar weet nog niet hoe