Is dit nu een terugval?? Gisteravond alleen thuis, moest erg veel aan haar denken, wilde bijna langs haar huis rijden (na 11 maanden), zo raar, Heb het natuurlijk niet gedaan omdat ik weet dat het een nutteloze stomme gedachte is. Was een beetje het gevoel wat ik de eerste 2 a 3 maanden gehad heb, toen ook nooit langsgereden ofzo, maar de drang was er wel. Mis haar gewoon en was zo gek op haar, zij was het waar ik mijn leven omheen wilde bouwen. Vandaag ook weer, bijna de hele dag dat onrustige gevoel, vroeger kon ik genieten van een zondagje niets, nu ben ik alleen mar bezig met opvulling en een manier te zoeken om weer een doel in mijn leven te krijgen. Mijn doel is om haar te vergeten, hopelijk kom ik snel iemand anders tegen, maar ik ben niet meer wie ik was, zij zit nog teveel in mijn gedachten om me vrij te voelen.

De terugval komt denk ik ook omdat het bijna een jaar geleden is, had toen nooit kunnen denken dat het zo een invloed op mij zou hebben, 3 maanden daarvoor gaf ze ook aan niet verder te kunnen, kon het toen van me afzetten en kwam ze weer terug. 1 jaar spijt van hoe het gelopen is, 1 jaar niet geleefd, wat zal het komende jaar gaan brengen......Verdomme alles is weg, mijn goede gevoel, zelfvertrouwen, contact met vrouwen, plezier in sporten, toekomstdromen. Weet niet meer wat ik wil. Maakte vroeger altijd een grapje met haar, waar komen we vandaan waar gaan we naartoe zijn verdomd moeilijke vragen. Die zin kon ik toen nooit begrijpen en vond hem grappig, nu voel ik wat deze vragen betekenen.
Wellicht hoort het ook wel bij volwassen worden, erachterkomen dat niet alles eeuwig is, dat het niet allemaal loopt zoals we willen. pfff Kennen jullie het onderbuik gevoel, misselijk als je aan de toekomst denkt...wat zal er nu gebeuren?? Toen ik haar tegenkwam wilde ik genieten en zag ik een vrouw als aanvulling op mijn leven, was zoo gek op haar, zij was mijn leven. Dat iets je zo kan veranderen, alsof ik altijd een last bij me draag. En dit is dan nog maar ldvd, er zijn nog veel ergere dingen die kunnen gebeuren.

Waarom heb ik het zo laten lopen, voel me zo schuldig tegenover mezelf. Dit klinkt zo slecht zo zwak, zo was ik niet.

M waarom heb je mijn hart gestolen, of zoals jezelf ooit geschreven hebt: je hebt mijn hart niet gestolen, je bent mijn hart.

Good night you all,

Jantje