Ik moet dit echt eventjes kwijt.
Mijn ex heeft mij bijna 3 maanden geleden op d'r verjaardag, zonder enige waarschuwing, na 3 jaar een leuke relatie aan de kant gezet.
Goed, vanaf dat moment tot gister heb ik me behoorlijk kut gevoeld. Natuurlijk ging het de laatste weken steeds beter, maar ik mistte haar nog altijd ondanks dat ik me wel oké voelde, mijn liefde voor haar zat heel en heel erg diep. Ik heb haar onvoorwaardelijke liefde gegeven, zelfs in m'n hoofd nog na de break-up).

En toen:
Gister werd ik wakker met een nieuw bericht van m'n ex op m'n telefoon. Voor 10 minuten dacht ik dat ze me mistte, in die 3 maanden hebben we namelijk maar 1x een berichtje gestuurd. Tot het moment dat ik het appje daadwerkelijk opende:
Ze vertelde me dat ze al 2 maanden bezig is met een jongen, waar ik me zelfs al maanden lang tijdens de relatie ergens wel zorgen over maakte. Ik wist dat ze veel appte en merkte dat het niet alleen vriendschappelijk in mijn ogen was (maar in die van haar wel zei ze). Ik was er dus ergens ook al op voorbereid.

Dat nieuws sloeg wel even in als een bom. Ik heb daarna 20 minuten met haar gebeld, ze vertelde me dat ze eigenlijk al veel langer twijfels had over onze relatie (6 maanden - 1 jaar) en dat ze super verliefd is op deze nieuwe jongen. Ik heb haar verteld hoe ik me de afgelopen maanden heb gevoeld en dat het nu wel oke met me gaat maar dat ik haar nog steeds mis. Verder heb ik haar veel geluk toegewenst met haar nieuwe vriend.

Nadat ik ophing begon het besef pas binnen te dringen.. Het is niet dat ze nu een nieuwe relatie heeft, daar zit ik niet eens zo erg mee. Maar het is ***** dat ze me al die tijd heeft VOORGELOGEN.
Ik heb ZO VAAK aan haar gevraagd of er iets was, dat ik het niet leuk vond dat ze zo met die jongen appte. En ELKE keer zei ze dat ze van me hield, dat ik haar perfecte lieve vriend was en dat ze me niet kwijt wou. Soms werd ze zelfs boos op MIJ omdat ik 'er weer eens over begon'. En dan uit het NIKS dumpt ze me op d'r verjaardag, zegt ze gister ook nog dat ze helemaal niks van de relatie mist en eigenlijk alleen maar heel erg opgelucht was. Alsof we nooit samen iets hebben gehad en alsof ik nooit iets voor haar heb betekend. Dit terwijl we juist een super super hechte relatie hadden, waar zij mij erg vaak nodig heeft gehad en we bijna nooit ruzie hadden. Onbegrijpelijk. Alles is weg.

En nu voel ik woede. Maar het is een opluchting. Alle liefde en positieve gevoelens die ik nog voor haar had zijn na dat ik ophing als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik heb haar onvoorwaardelijke liefde gegeven, het zat zo diep. En nu is het weg. Ik HAAT haar, ik ben er he-le-maal klaar mee en baal ervan dat ik me zo heb laten meesleuren in een meisje. Ik voel me weer vrij, het kan me oprecht 0.0% meer schelen wat ze doet en uitspookt, het is over en uit. Van mij hoeft het niet meer, stik d'r maar in denk ik dan!!!

Ik vind het onacceptabel dat ze nooit maar dan ook nooit eerlijk is durven zijn. Zelfs toen het net uit was vroeg ik nog of ze ALSJEBLIEFT eerlijk wil zijn met die jongen. Of ze hem leuk vond of niet. Ik wou het liever toen weten dan nu zei ik. Maar nee, ze ontkende glas hard en zei dat er absoluut niks was en dat alleen het vlammetje gewoon uit was. En nu huppelt ze lekker vrolijk verder met haar volgende slachtoffer. Want echt, dat is een probleem. Ik denk dat ze bang is voor confrontatie en haar echte gevoelens. Ze gaat alles uit de weg.

Maar goed, dit moest ik echt even kwijt. Ik heb zo ontzettend veel afkeer tegen haar ontwikkeld in een dag tijd. Ik gun haar nog steeds het beste maar ik zal NOOIT meer achterom kijken. Voor mij is het definitief klaar en ik voel niks meer van liefde. Daarom ben ik eigenlijk wel blij dat dit is gebeurd. Het laat toch wel haar ultra duistere kant zien. Dit was het en nu kan ik eindelijk verder met mijn leven en weer de leuke persoon worden die ik was voor de relatie.

Bedankt voor het lezen

Groetjess,
H