...Is het leeg.

Zoenen en friemelen met een anderen vind ik not done en al helemaal niet als je dan ook nog zegt dat het je niets kans schelen wat een ander daar van zou vinden of voelen.

Wat een hond zeg, bah. En het men niet eens durven te vertellen, nee, ik moest het via een smsje krijgen terwijl hij vredig naast mij lag te slapen. Ik vond hem er altijd uitzien als een baby'tje als ie lag te slapen. Nadat ik het smsje had gelezen vond ik hem meer op een duiveltje lijken.

Ik schopte hem wakker en duwde mijn gsm onder zijn neus. Hij las het smsje en zei: "ik ga douchen."
Ik was naar beneden gegaan en ging buiten zitten mokken. Later kwam hij ook naar beneden en vroeg of ik boos was. Enfin, erg lachwekkend vond ik het niet nee...

Hoe vreemd kun je zijn. Vorige week nog over samenwonen hebben en nu opeens niks meer willen, en zich vrij genoeg voelen om met andere vrouwen te rotzooien.
Ik zal hem de vorige keer wel verkeerd verstaan hebben ofzo...

Nu zijn we 1,5 week later. Een week lang heb ik niet op zijn smsjes gereageerd. Van die smsjes alsof er niets gebeurd was. Een week lang kon hij mij ook niet intresseren, en voelde helemaal niks meer. Aanvankelijk begon ik eerst aan mij zelf te twijfelen; zou ik dan daarvoor eigenlijk ook niks voor hem gevoeld hebben???

Nu twijfel ik niet meer, gisteren en eergisteren kwamen al mijn gevoelens weer terug. Ik smste hem en heb hem gemaild. Ik schreef dat ik het toch wel moeilijk mee had, maar dat ik er alles aan doe om over hem heen te komen. Zijn reactie leek vol medeleven, maar ondertussen denk ik dat het meer beleefdheid was. Als het hem toen niet boeide wat ik voelde, kan ik het mij ook niet voorstellen dat het nu op eens wel zou gaan boeien.

Ik weet dat ik beter af ben zonder hem. Maar hij wilde wel doodgraag vrienden blijven. Ik weet niet of ik dat wel kan, zoals ik het nu beleef voorlopig niet. Ik weet niet eens of ik nog wel vrienden met hem wil zijn. En wat als we wel gewone vrienden worden? Gaat er dan niet het zelfde gebeuren als wat er iedere keer gebeurde toen we besloten gewone vrienden te worden?

Ik wil er nu niet eens meer over nadenken...