Deze reeds verstuurde email krijgt pas de juiste betekenis als je mijn andere blogs hebt gelezen, vooral de eerste vijf.
Een week of drie geleden kwam een klap, een wake-up call: via gezamenlijke vrienden hoorde ik dat zij een nieuwe vriend had. Een aantal dagen later belde een vriend van me, terwijl ik bezig was met formuleren hoeveel ik van haar hield, en die vriend vertelde dat het wel serieus was tussen hen, dat ze al 3 á 4 maanden wat hadden. Heb toen behoorlijk heftige (maar zeker niet boze) berichten gestuurd en haar voicemail ingesproken. Een aantal dagen later kreeg ik een brief met daarin de mededeling dat ze me niet pijn wilde doen en ook niet boos was, maar verder was en wilde met haar leven. De volgende dag ontving ik een brief die ik aan haar had gestuurd ongeopend terug.
Nu wilde ik voor mezelf definitief dit afsluiten, elke gedachte aan haar doet me in de eerste plaats alleen maar pijn. Vandaar dat ik het volgende aan haar schreef.
********************************************************
********************************************************
********************************************************
Hoi [SOFIE],
Voor deze vraag leg ik je vroegste verzoek even aan de kant, want hier wil ik helderheid over scheppen en hebben. Mijn streven is om hiermee helderheid en overeenstemming te krijgen bij beide partijen. Het zou zelfs kunnen dat je precies hetzelfde reeds voor jezelf besloten hebt. Ik heb mijn best gedaan om je niet meer en niet minder informatie te geven dan jij kunt gebruiken. Je bent intelligent genoeg om legio redenen te bedenken waarom ik deze dingen wil, waarschijnlijk zijn ze bijna alle van toepassing - ookal zullen er zeker nog meer redenen zijn.
1a) BIJEENKOMSTEN VAN VRIENDEN
Kom ajb niet naar feesten, andere gezelligheidsbijeenkomsten etc van R.B., L.G. en L.W., waarbij je met enige zekerheid kunt opmerken dat ik er ook bij aanwezig zal zijn. Bijvoorbeeld door te zien dat ik per mail ook ben uitgenodigd. Ook mbt gezelligheidsbijeenkomsten bij mijn andere vrienden wil ik dat.
1b) TREFFEN ALGEMEEN
Algemener: als je verneemt dat ik in tijdsspanne T op plek P zal zijn, wees dan ajb gedurende T ergens anders. Als je me toevallig ergens ziet, en ik jou niet, ga dan ajb ergens anders heen. Andersom zal ik daar ook naar streven.
1c) UITZONDERING 1: MASSALE TOESTANDEN
Uitzonderingen zijn plekken P waar het sowieso bijna onmogelijk is om elkaar te treffen, zoals een massabijeenkomst als Lowlands
1d) UITZONDERING 2: BRUILOFTEN VAN GEZAMENLIJKE VRIENDEN
Als [GEZAMENLIJKE BEVRIENDE STELLETJES] gaan trouwen, hangt het van de situatie op dat moment af of we beide op hun bruiloft komen, of slechts een van ons. Liever zonder partner.
1e) UITZONDERING 3: STERFGEVALLEN EN ZEER ERNSTIGE ONGEVALLEN
Bij sterfgevallen en zeer ernstige ongevallen van onze 'significant others' of van onszelf zijn we beide welkom om in levenden lijve, maar zonder partner, medelevendheid te tonen. Als bijvoorbeeld T.W. ernstig ziek is, ben je welkom. "Welkom" betekent overigens niet: "verplicht", maar ik zou het enorm op prijs stellen als je dan van je liet horen.
2) RELATIONELE MIJLPALEN
We maken dat we niets te weten komen over gang van zaken van elkaars serieuze relaties, verlovingen, bruiloften, bevallingen en andere relationele 'mijlpalen' van jouw of mijn leven (muv sterfgevallen en zeer ernstige ongevallen). Daar wil ik echt niets, maar dan ook helemaal niets over te weten komen, ook niet via-via. Voorál niet via-via.
3) TIJDSDUUR
We hanteren 'beleid' 1) en 2) voor tenminste twee jaar, en daarna voor onbepaalde tijd totdat één van ons met een redelijk alternatief komt.
4) OVERIGE COMMUNICATIE
Onze communicatie zal beperkt blijven tot zakelijke en praktische aangelegenheden. Wat mij betreft mag dat soort communicatie gewoon doorgaan zoals ze tot nu toe zijn gegaan, dwz digitaal of per post. Ook meta-communicatie puur ter bevordering van een goed verloop van elkaars individuele leven, zoals dit bericht, mag van mij.
Dit is wat voor mezelf in de toekomst het beste, veiligst en gebalanceerdst voelt, gegeven mijn gevoelens over afgelopen 6,5 jaar, de huidige situatie en wat je me aan wensen hebt aangegeven. Ik ga ervan uit dat je met allevier akkoord gaat/het begrijpt/respecteert/accepteert. Mocht je om welke reden dan ook hier niet mee eens zijn, laat het dan bij de vroegste gelegenheid weten, graag met een redelijke en transparante motivatie. Mogelijk heb ik belangrijke dingen over het hoofd gezien die jij nog wilt aanstippen; wat dat betreft ben je van harte welkom om met aanvullingen te komen.
Dus: geen bericht is bevestigend bericht mbt zowel 1), 2), 3), als 4). Nogmaals: mijn streven is om hiermee helderheid en overeenstemming te krijgen bij beide partijen.
Tot slot nog dit: zit het je niet lekker over dingen die er gezegd of gedaan zijn afgelopen jaar, of algemener: afgelopen 6,5 jaar, dan heb ik liever dat je mij om opheldering vraagt, het voorgoed met mij uitpraat, ipv ze met een derde te bespreken. Verschillen in mening over vroeger zijn er nou eenmaal, maar wanneer meneer X en mevrouw Y van mening verschillen over wat de mening is van meneer X danwel die van mevrouw Y... dat is niet handig, zinloos, struisvogelachtig en bovenal doodzonde. Dat is waar ik sta, hier kan en mag je mee eens zijn of niet.
--
[JELLE]
********************************************************
********************************************************
********************************************************
Heb eigenlijk nog een stuk toe moeten voegen met een verzoek aan haar om mij te helpen de laatste tekens van genegenheid van haar zo te interpreteren zoals zij dat op dat moment bedoelde (dat ze zei dat het echt was tussen ons, dat ze me zo lang huilend omhelsde vlak voordat ze wegging, onze laatste wat mij betreft succesvolle date tijdens de crisisperiode). Dat waren dingen van meer dan een jaar geleden, maar het maakt wel dat ik denk van, wat zijn we stom dat we elkaar zo makkelijk laten schieten.
@"Heb eigenlijk nog een stuk toe moeten voegen..."
Nee, goed dat ik dat niet heb gedaan. Ik heb wat mij betreft aan mezelf laten zien dat ik de moed en de wil heb om echt hard te knokken voor wat voor mij de moeite waard is: simpelweg gelukkig zijn en waardevol kunnen zijn. Ik heb haar voor de breuk gezegd dat ik hard aan mezelf wilde werken, en zij koos er toen voor om me niet bij te staan. Dat heb ik gedaan, het deed me veel pijn, ik heb ontzettend veel getwijfeld aan alles (de hele wereld, mijn bestaansrecht, of ik het wel in me heb om een goede vader en echtgenoot te zijn, wat voor mij de moeite waard is om andere dingen te laten, of er positieve dingen waren waarvoor ik wilde blijven leven, of ik Sofie wel verdiende, waarom ik zoveel op haar leunde, of het wel in orde en echt was wat ik voor haar voelde) maar leverde mij ook veel op.
Zij wilde toen niet verder met mij, ik ging in mijn eentje door - zonder haar. En zo staan de zaken nog steeds. Wil ik iemand aan mijn zijde die mij en ons niet de moeite waard vond om me in zo'n belangrijke periode bij te staan? Nee. Al houd ik honderd keer meer van haar dan ik nu nog doe, al had ze op dat moment hele goede redenen om me niet bij te staan (ik heb echt veel te weinig energie gestoken in onze relatie), zo iemand wil ik niet.