Vanmorgen vroeg om wel liefst 06:00 uur belde me ex mij op. Ik denk dat hij wat gedronken had want ik stond ervan te kijken toen ik me telefoon af hoorde gaan. Ik dacht bij mezelf waarom belt hij mij op dit uu in de ochtend? Oké hij was net klaar met werken, maar dan alsnog...

En waarom belde mij ex? Alleen maar om te vragen of wij elkaar ooit los zouden laten. Ik heb eerlijk tegen hem gezegd dat die dag er nog niet is (voor mij tenminste) en klaarblijkelijk ook niet voor hem en dat terwijl hij een andere relatie heeft met een ander!

Hoe kan je een relatie hebben met iemand anders en tegen mij zeggen dat je me niet los kan laten? Dat klopt dan toch niet of wel? Misschien ligt het wel aan mij en zie ik dingen die er niet zijn. Hij zei dat hij nog elke dag wilt weten hoe het met me gaat of of ik een leuke gezellig dag heb gehad, maar wat heeft dat te maken met elkaar niet los kunnen laten? Ook al ben je alleen vrienden met iemand dan wil je toch ook weten op het met diegene gaat en wat diegene gedaan heeft?

Ik vraag me af wat is dan de definitie van elkaar niet los kunnen laten? Ik heb eerlijk tegen ex gezegd (misschien ook wel dom van mij) dat wij elkaar niet los kunnen laten waarschijnlijk omdat we nog van elkaar houden en elkaar missen ondanks alles wat er wel allemaal niet gebeurt is (misschien zie ik het wel alleen zo, maar ex durft gewoon niet eerlijk tegen me te zeggen wat hij voelt of denkt). Wie weet zie ik het wel alleen zelf zo of ziet hij dit ook zo maar durft hij het niet te zeggen.

Haal ik nu spoken in me hoofd? Probeer ik nu dingen te zien die er niet zijn? Ik weet het gewoon niet meer. Het liefst wil ik dat in gewoon eerlijk is. Eerlijk tegen mij en eerlijk tegen zichzelf.

Nadat ik haf opgehangen stuurde hij mij een berichtje:"soms voel ik me de duivel, en als ik de duivel niet ben dan ben ik zijn rechterhand. Want hoe heb ik dit ooit zo een lief meisje aan kunnen doen? Een mooi meisje die zoveel voor mij gedaan heeft. Die alles, zelfs zichzelf, voor mij zou geven, heb ik zoveel pijn gedaan. Zo de grond in geboord. Als ik alleen ben kan ik er de hele nacht om janken. Ik ben een egoïst en heb alleen maar aan mezelf gedacht. Zelfs in Mexico. Je bent zo mooi, zo lief en zo schattig. Je bent geweldig om bij te zijn. Je hebt de gave om iemand vrolijk te maken terwijl diegene triest is. Je bent een schitterend persoon. Priscilla je bent geweldig. Je moet nooit aan jezelf twijfelen want je bent fantastisch zoals je bent. Ik haat mezelf om hoe ik je behandeld heb.

Vervolgens poste hij op FB :"Born into trouble".

Waarom doet hij dit, waarom zegt hij dit? Wat moet ik hiermee?

Het geeft je allemaal zoveel vragen, zoveel dingen waardoor je weer tien stappen terug doet in je verwerkingsproces. Ik weet dat ik nog teveel met me ex bezig ben, maar het gaat elke dag wel een stukje beter. Elke dag kan ik steeds wat minder eraan denken en meer genieten van alle leuke dingen die ik doe.

Alleen dit brengt me weer zoveel vraagtekens op. Ik weet gewoon niet wat ik hiermee aan moet!