We hebben elkaar vandaag gezien, hebben van 17.00-22.00 met elkaar doorgebracht, hadden heel veel bij te kletsen, veel lol gehad, weer als eerst.
Ik heb ook ene paar traantjes gelaten, hij weet het allemaal nog steeds niet, ik ook niet btw... want mijn vertrouwen is stuk, maar we kunnen het nog steeds goed met elkaar vinden, en knuffelden etc ook gewoon... het is raar maar voelt goed.
kan het alleen tegen haast niemand zeggen omdat niemand me begrijpt... hij was/is m'n maatje ook.... dat miste ik ook heel erg, hij ook andersom.
We gaan nu weer vaker afspreken, ik weet niet hoe dit zal eindigen... maar blijkbaar heeft hij ook nog gewoon behoefte aan lichamelijk contact en sms/bellen/mailen etc... hij zei dat het hem misschien een beetje te snel ging, dat hij het niet precies wist... maar dat we zullen zien hoe het gaat als we rustigaan doen.
heb daar geen problemen mee merk ik, maar misschien dat dat nog komt...