Té lange stilte..
Iets waar ik al bang voor was, vrienden? Dat lukt niet, niet als de één nog zeker van zijn gevoelens is.
Ik weet dat het slecht met je gaat.. maar waarom kom je dan niet naar me toe? Ik was er altijd voor je, altijd als er wat mis was was ik de eerste persoon die het wist. maar nee niks.
Ik wil je zo graag bellen of smssen, maar heb nog zo gezegd dat de bal nu bij jou ligt.

Heb je nog een mail verzonden, vraag me af of je die wel gelezen hebt.
Vast wel, want je voegde me opeens toe op Hyves.
Heb je in die mail gezegd dat ik je niet meer terugwou op dit moment.
Domme ik... eigenwijze ik. Want ik wil je juist terug.
maar weet dat het niet kan, niet op dit moment in ieder geval.
En daarin heb ik ook gezegd ik je met rust zou laten, vanuit mijn kant geen contact meer.
Dat jij dat nu moet doen als je er klaar voor bent. Want ons telefoongesprek de laatste keer ging
zo goed, zo leuk. Was het dan toch té zwaar voor jou? Dat je juist meer afstand nam?

Wil je nog van alles vertellen, alles. Wat ik gedaan heb vandaag, wat ik de volgende dag ga doen. Wat grappig was, wat minder grappig was. maar dat kan nu niet meer. Nee... je hebt me dan wel niet verwijderd op msn maar je komt ook niet meer online. Lieverd, begrijp dan gwn dat we beide eigenwijs zijn. Volgens een vriendin kom je weer op je knietjes terug als je alles weer op een rijtje hebt, en je niet zo moe meer bent. Ik wens en hoop dat ze gelijk heeft.
Want ik wil jou zo graag terug.

Pfff gen contact opnemen..zo moeilijk want ben bang dat de afstand alleen maar groter wordt als ik niks meer van je hoor. Dat je me gaat vergeten. Anderen zeggen dat ik hier goed aan doe, niet claimen maar laat hem het uitzoeken.
Doe ik hier wel goed aan?

Stom ga ik verder, stom probeer ik naar andere jongens te kijken. Contact te zoeken... en afleiding vooral. Bij vrienden ben ik hartstikke vrolijk...maar zodra ik alleen ben kan ik het niet laten... moet dan gwn aan jou denken. Soms droom ik hoe je bij me terugkomt en soms realiseer ik me dat de kans groter is dat je nooit meer terugkomt.
Blok me niet, maar zeg dat je me nodig hebt. Mis me, nu het slechter gaat en je niemand meer hebt om tegen te praten. Prop het niet op, huil gwn bij me uit. Wees niet zo eigenwijs zoals ik dat ook altijd ben.

Kom nou terug? :'( Alsjeblieft?