Het is inmiddels al een maand geleden dat het uit is gegaan. Ik heb het er nog wel moeilijk mee, maar ik huil al veel minder dan eerst gelukkig. Misschien komt dat ook wel door een klein sprankeltje hoop dat ik (onterecht waarschijnlijk) nog heb.
Maar goed.

Gister kwam mijn ex mij helpen met rekenen. Om 7 uur stond hij voor de deur. We hebben gerekend, daarna wat spelletjes op de wii gespeeld. Raar genoeg voelde het niet echt awkward of zo. Ik was eerst wel zenuwachtig, maar dat ging snel weg. Het voelde net zo vertrouwd als eerst en gewoon normaal.. wel had ik moeite met mezelf te bedwingen..
dat ik af en toe dacht van zal ik hem knuffelen, maar dat mn hersens zeiden nee niet doen.
We hebben gelachen, we maakten veel grapjes, en er is niks over het verleden gezegd. Uiteindelijk was het half 2 s'nachts toen die weer weg ging. Dus hij is aardig lang gebleven. Vanavond zouden we verder gaan met rekenen.

Het is ingewikkeld.. omdat ik nog gevoelens voor hem heb en toen hij het uitmaakte zei hij dat hij ook nog van mij hield..
dus zijn gevoelens zijn dan toch niet weg? Maar dan vraag ik me ook weer af of je wel normaal tegen elkaar kan doen als je allebei nog gevoelens voor elkaar hebt..
Ik heb nadat het uit was geen contact met hem gehad voor 2 weken... ben daarmee gestopt omdat het gewoon niet goed voelde. Het voelde niet goed om hem helemaal weg te schrappen uit mijn leven alsof hij niks voor mij betekent heeft.
En het is en blijft een leuke jongen om mee om te gaan.

Dat was mijn kleine update c: