Lieve leven,

Natuurlijk mag je hier ook zijn met je verhaal. We vinden elkaar hier doordat we allemaal verdriet over de liefde hebben. Verdriet over de liefde komt in vele vormen.

Wat ontzettend naar voor je dat je het gevoel hebt dat je in de steek gelaten bent, dat zou geen enkel mens moeten voelen. Het is behoorlijk wat wat jij nu meemaakt. Ik kan je wel vertellen dat dit niet is zoals een moeder met je om zou moeten gaan. Heb je de mogelijkheid om met iemand over deze situatie te praten? Ik denk dat het verstandig is dat je dit niet in je eentje hoeft te doen.
Als er niemand in je omgeving is waarmee je kan praten, dan lijkt het me verstandig om naar je huisarts te gaan en een verwijsbrief voor een eerstelijns psycholoog te vragen. De huisarts mag dit niet melden aan je moeder, dus deze zal hier niet achter komen. De psycholoog kan je in een aantal gesprekken helpen om de zaken op een rijtje te krijgen. Dat lijkt me erg belangrijk voor je.

Daarnaast kan je altijd een van ons een privebericht sturen. We zijn hier om elkaar te steunen in ons verdriet, daar hoor jij nu ook bij. Je hebt genoeg ie bord liggen en er zijn hier mensen om je verder te helpen op je pad. Geef ons de kans om je te helpen.

Hou alsjeblieft moed en kracht, hoe vreselijk het nu ook voor je voelt. We hebben het allemaal mogen meemaken, het zal beter worden. Er komt een punt dat het beter te dragen is.

Veel liefs en een hele dikke virtuele knuffel. Mocht je een echte willen dan ben je van harte welkom

Inderdaad denk ik dat je als eerste eens met je moeder om de tafel moet gaan zitten, probeer niet alleen verwijten te maken, maar juist aan te geven wat jou pijn doet en waar je verdrietig van wordt. Zeg haar dat je je niet belangrijk genoeg voelt en juist haar liefde heel erg nodig hebt.

Misschien heeft je moeder niet door wat ze doet, ze kan het ook heel anders zien en je haar kant uitleggen of er is misschien wel een reden waarom ze niet reageert zoals ze zou moeten doen.

Het is altijd lastig om voor iemand anders te denken, om duidelijkheid te krijgen zul je haar dus moeten vragen. Ik begrijp dat dit misschien heel moeilijk voor je is, maar aan de andere kant zul je er veel van leren en sterker worden.

En misschien valt het gesprek juist wel heel erg mee en open je de ogen van je moeder...heeft ze dat even nodig....

Heel veel succes!

Pffffffffffff,tsja heb een aantal reacties hier gelezen,en weet eigenlijk niet wat ik daar nog aan moet toevoegen.
Hoop voor hem,dat hij nog eens zijn hart uitstort hier zodat we meer zicht krijgen op de situatie,want ergens klopt er iets niet.Als ik zo de reactie van de moeder lees is dit een verrekte rare situatie.

Als ik zo aan je taalgebruik mag afmeten kom je uit Belgie.
Hou hier contact met mensen die je met raad en daad zullen bijstaan.
Zoals zovelen weten zijn hier dag en nacht mensen aanwezig zodat als de nood hoog is je kunt praten met mensen die je zorgen begrijpen.

Hou je taai jongen,niks is zo erg als jezelf verliezen in verdriet en wanhoop.
Ken uit eigen ervaring een soortgelijke situatie hier in Nederland.
Niet betreffende mijzelf maar een naate familielid.

Greeeeeeeeeeeetsssssssssssssss Levensles