Ik vind het helemaal niet erg om een antwoord te lezen. Ook al denk je dat het me zal kwetsen. Ik verkies de waarheid boven alles.
Ik ben op zoek naar een antwoord, en de radeloosheid is om gek van te worden.
Dus als je een mening hebt: Laat maar komen!

Zij zegt hem zaken zoals: Ik ben verliefd op een ander. Ik ben bij u omwille van medelijde. Of omwille van de kinderen. etc...

Zij zegt, dat zij zegt.

Zou ze er over liegen is dan de enigste vraag die ik u zou willen stellen?
Is dat wat ik wil horen, en zegt ze dat daarom tegen mij?
Hij heeft mij al gebeld om het probleem te bespreken. In een vlaag van emoties.
Toen ze hem vertelde dat ze wilde scheiden.
Dus ik vermoed dat daar toch geen gans verhaal zou achter zitten om mij te beliegen?

Ze zegt dat als ik de knoop doorhak met haar, dat zij thuis niet langer zou functioneren. Dat de knoop doorhakken in feite betekent dat ik haar verplicht te kiezen. Terwijl het net niet zo zo mogen lijken.
(vorige week, na haar beslissing om volledig te stoppen, belde ze me wenend op om het te herbespreken)

Maar moet ik mij daar iets van aantrekken?
Ik heb momenteel het probleem dat er geen duidelijkheid is.

Ik kan mij er emotioneel van af zetten en gewoon genieten van de momenten samen. (vraag me niet hoe ik dat moet doen!)

Of ik kan er inderdaad volledig mee stoppen en dan heb ik niks meer.
Dan heb ik niet die momenten samen. Dan heb ik niet die telefoontjes die me een goed gevoel geven. Dat krijg ik geen lieve berichtjes meer 's ochtends.

Maar ook niet meer die kopzorgen van hoe het nu verder moet. Dan weet ik dat het over is. Dan weet ik dat ik verder ga. Dan weet ik dat de LDVD begonnen is, en stel ik die mogelijks niet onnodig uit.

Als ik de balans opmaak denk ik soms dat ik mij vaker ongemakkelijk bij de situatie voel, dan dat ik er plezier in heb. Maar zo is het leven toch? Genieten van de mooie momenten. Het overige moet je er bij nemen.