Een week verder

afbeelding van heart-broken88

Ik heb nu een week geen contact gezocht, en opzich niet echt de drang gehad dat ik iets moest gaan sturen.
Maar wat verlang ik na een berichtje vanuit hem.

De afgelopen dagen ging het redelijk en vandaag weet ik het allemaal niet meer!
Ik mis hem zo ontzettend..
Ik ben bang, bang dat het echt voorbij is tussen ons..

Maar ik snap bepaalde punten niet..
Hij gaf aan er klaar mee te zijn, ik ben hem toen op andere gedachten proberen te krijgen maar begon hem echt lastig te vallen.
Waarom zegt hij dat de kans groter was om weer bij elkaar te komen als ik hem niet gestalkt had terwij die toen al aangaf niet meer te willen?

Hij gaf aan dat hij niet wist of het ooit nog wat zou worden maar dat dat de toekomst wel zou uitwijzen,
Hij zegt nooit nooit..
Dit zeg je toch niet als je er klaar mee bent??

Hij geeft soms hele tegenstrijdige reacties en dat geeft mij hoop, hoe klein het ook is, ik krijg er vechtlust van..

Ik heb het gevoel dat hij zelf nog niet helemaal weet wat hij wilt, en dat hij heel negatief deed na mij zodat ik hem met rust zou laten zodat hij de ruimte krijgt om na te denken..

Of ben ik echt heel naïef?

afbeelding van PoemLover

@ heart-broken88

http://www.ldvd.nl/de-ex-die-niet-exit-gaat-0

Misschien wel toepasselijk? Knipoog

afbeelding van waterman

Ha Heartbroken,hoe hard het

Ha Heartbroken,

hoe hard het ook is, het is beter voor je als je hem gaat loslaten. Niet meer hopen, niet meer wachten. Niets meer naar hem sturen en niets meer van hem terugverlangen. Want, hoe goed jij ook denkt dat je bezig bent, hij wil dit niet.

En hij schuift de schuld ook nog effe lekker in jouw schoenen: als je niet had gestalkt was de kans groter. Das niet erg netjes van hem. En het is nonsense. Als hij eens wat duidelijker was geweest was de kans groter geweest. Als hij zijn relatie met zijn ex wat meer vorm had gegeven was de kans groter geweest. En zoveel zaken. En je bent pas gaan 'stalken' toen het uit was. Dus er was al een heleboel fout. Maar dat ligt niet alleen aan jou. Het werkt gewoon niet nu. Dus laat hem alleen. Is het dan over, het zij zo, het is dan beter zo. Komt HIJ terug, dan is er een basis om verder te gaan. Maar jij moet nu voor jezelf zorgen en hem loslaten. Dat is in mijn ogen het enige stukje wat je echt moet gaan snappen. Hoe hard dat ook is.

Sterkte!

afbeelding van jdebrabanter

Sterkte

Ik kan me volledig vinden in bovenstaande reaktie.
Het ligt niet aan jou dat hij er niet voor wilde vechten, wat zijn woorden en die van de mensen rondom jou ook mogen zijn, het feit dat je in paniek bent gaan reageren en pushen (sommige noemen dit dus stalken Tong ) bewijst enkel hoeveel je ervoor over had ...

Een goede raad van een lotgenoot: neem afscheid van jullie relatie, hoop niet meer en misschien, heel misschien kan er opnieuw een goede vriendschap uit groeien ...
Dit is wat er tussen mezelf en Suzy is gebeurd.

Het is de eerste week hard maar ga praten met mensen die je kan vertrouwen.
Dit zal heel erg raar klinken maar het volgende meen ik echt: vergeet niet te slapen, het zal pas beteren als je erin slaagt om uitgerust te raken.

Veel sterkte toegewenst!

afbeelding van heart-broken88

Dankje voor de reactie's

Dankje voor de reactie's al lees ik ze met tranen die over mn wangen glijden...

Een vriendschap is sowieso niet wat ik wil en kan, ik wil zijn vriendin zijn en niet minder.
Ik kan niet straks vanaf de zijlijn toekijken hoe hij gelukkig is met een ander terwijl ik wil dat hij dat met mij is!

het is niet fijn als je verstand en gevoel niet op één lijn zitten.
Mijn verstand zegt.. Nee, Dit klopt niet, Julie hebben gelijk maar het zegt ook: Volg je Gevoel
En mijn gevoel zegt: vecht voor hem (ook al is dat nu in stilte)

afbeelding van waterman

@Heart-broken

Jaaajajaja.... die discussie van hart en verstand, he.... Verstand moet effe tegen hart zeggen dat het verstandiger is om eerst rust in te bouwen, de paniek er uit en afstand er in. Als dat eenmaal bereikt is mag gevoel weer gaan vechten voor wat het waard is, maar echt, doe dat niet vanuit een panieksituatie waarin de druk al veels te hoog is opgelopen.... Laat gevoel en verstand weer een beetje samenwerken, he... Laat gevoel niet alleen in deze chaos bepalen wat je gaat doen. Gevoel in zijn eentje (haar eentje?) kan dat niet helemaal aan.

Dus, de goede, verstandige, rationele raad blijft: eerst rust erin brengen, eerst afstand erin brengen, eerst chaos onder controle krijgen. Bij jezelf. En hem de ruimte gunnen dat ook te doen. En dan verder kijken.

Sterkte