Geen idee waarom, maar vandaag is een dag dat ik duidelijk rouw. Okay, aan de ene kant misschien wel logisch. Er is tenslotte iets meer dan 2 maanden geleden een relatie afgesloten met nog een emotionele nasleep van een maand (waarin hij zielig deed en ik voelde dat het niet klopte) en daarna een meer zakelijke nasleep waarbij meneer nog altijd trucjes toe probeert te passen. Ik merk dat ik me daarvan bevrijd heb.
Soms probeer ik nog na te gaan in hoeverre ik me tijdens de relatie heb laten beïnvloeden en manipuleren. Want ik ben zelf geen makkelijke, kom op voor mijzelf en ik ben slim genoeg om zaken te overzien. Uiteindelijk betekende dat denk ik dat er ruzies ontstonden. Mijn ex had het zo moeilijk en zo zwaar, daar luisterde ik naar, probeerde ik bij te helpen en op een gegeven moment werd ik daar ook wel boos over.
Zelf geloof ik meer in oplossingen dan hij doet. Een omgekeerde man-vrouw relatie lijkt het wel. Ik werd daar voor een deel ook weer harder door. Al dat gezeur en gezever en moeilijk doen.. bah! Raap je b.ll.n bij elkaar en maak er wat van! Dit kwam ook omdat ik wist dat hij het naar de buitenwereld toe allemaal zo mooi voordeed. Met klanten wel nog een kroeg induiken, maar dan de volgende avond weer vol pijnen bij mij op de bank hangen en nog zuchten over een afwas......

Boosheid is er nu af en toe bij mijzelf dat ik dat gedoe überhaupt geaccepteerd heb. Maar ja, je houdt van iemand en dan loopt het zo.
Ik weet het, het is vreselijk om labels op te hangen, maar ik weet gewoon dat hij een narcist is.
Mijn verwerking bestaat er dus uit om naar mezelf te kijken met een hele kritische blik. Niet in de zin van verwijten, maar wel kritisch.
En beseffen dat ik iets zeer waardevols weggedrukt heb, namelijk mijn intuïtie.

Ik ben los van mijn ex, lichamelijk en geestelijk dan. Maar nog niet in mijn hoofd. Al ben ik niet meer bezig met zijn leugens, als ik wil leren van de relatie dan is het inherent dat ik ook aan hem denk.
Dat vind ik ergens dan weer vervelend. Dus eigenlijk zou ik het liefste helemaal niet meer terugdenken, en ook niet leren, want aan hem denken wil ik niet meer!
Zucht, hoe dit dan weer te doen.
Miep, Truus, ophouden met zeuren en met geheven hoofd verder gaan! Nou ja, vandaag dan misschien maar even niet.....