Lieve ldvd'ers,

Het is voor mij alweer een hele tijd geleden dat ik een blog geschreven heb .. zie mijn eerdere blogs.
Het leek me fijn om voor de laatste keer mijn verhaal te doen, om te vertellen hoe het mij vergaan is.
En om de mensen die mij destijds hebben ondersteunt nogmaals te bedanken.

Laat ik beginnen met het grootste nieuws: Ik ben sinds februari van dit jaar weer officieel samen met mijn Ex!
Zoals gelezen kan worden in mijn eerdere blogs (waarbij de begin blogs toen het echt pas net uit was niet meer erop staan, die heb ik blijkbaar ooit verwijderd0 heb ik een aardige weg afgelegd ...

Ik moet zeggen dat ik deze weg steeds beter kon bewandelen ook al bleven mijn ex en ik af en aan in elkaars leven. Ik werd gevoelsmatig meer onafhankelijk van hem, ik stond in het leven met het idee dat er een grote kans was dat ik ECHT niet meer samen met hem zou belanden in een relatie.

Het tegendeel is dus waar.

Ik heb op een gegeven moment toen ik sterk genoeg was tegen mijn ex letterlijk gezegd, 'joh, als je niet meer wilt dan dit, prima. Maar rot dan ook gewoon op uit mijn leven'.
Het afscheid was die dag verschrikkelijk rot ..

Wat ik toen niet wist is dat mijn ex ondertussen allerlei boeken had gelezen (van jan geurtz , aanraders ik heb ze ook gelezen zie links hieronder). En dat hij heel erg aan zichzelf aan het werken was.
Toch heeft mijn duidelijke uitspraak toen de doorslag gegeven. Hij vertelde dat het idee dat ik echt voorgoed uit zijn leven zou zijn niet fijn was. En dat hij van de meiden die hij in de tussentijd had leren kennen niet met 1 iemand half zo graag zijn leven wilde invullen als met mij. Hij heeft ontslag genomen op zijn werk, daar verliep het ook niet goed. En er viel naar zijn eigen zeggen een last van hem af. Hij staat weer in het leven zoals voorheen, toen ik hem leerde kennen. Liefdevol, met normen en waarden. Alleen nu veel zelfbewuster, meer geleefd, doordachter, attenter etc.etc.

Ik heb mijzelf in de aanloop naar onze officiele relatie afgevraagd of dit niet weer een fase van hem zou zijn. Dat hij zich wellicht over een maand of wat zou bedenken. Ik merkte dat het vertrouwen ondanks dat ik die graag zou willen er toch niet helemaal was. Altijd de angst of hij niet toch weer bij me weg zou gaan. De angst of ik mijzelf weer helemaal kon geven.
Maar sinds hij er helemaal voor gaat zijn we steeds meer naar elkaar toegegroeid.

Er heeft een periode van 2 jaar en 2 maanden tussen gezeten. Ik kan jullie vertellen dat er veel maanden voor mij slopend zijn geweest. Ik heb in die periode van alles geprobeerd om mijn leven zonder hem op de rails te krijgen en om gelukkig te zijn met de wetenschap dat het echt niks meer zou worden. Psychologen, vrienden, familie, boeken, ,gedate, janksessies, sporten etc.

Zoals ik dus al vertelde was het mij gelukt om mijn leven op de rails te krijgen, ik stond onafhankelijk van hem in het leven. En was dus op het punt dat ik dacht, prima rot gewoon op als het echt niet is wat je zoekt. Ik was gelukkig, ook zonder hem. Ik begreep alleen nooit waarom dat diepe innige gevoel van bij hem horen nooit wegging. Alsof er altijd ondanks dat we niet bij elkaar waren een soort van onzichtbaar draad tussen ons vast zat. Een intuitie die ergens al die twee jaar lang heeft gedacht, jullie horen bij elkaar.

Het is een erg onsamenhangend verhaal. Waar het op neer komt is:

Ik denk dat velen van jullie er rekening mee moeten houden dat het inderdaad echt niet meer goed komt tussen jou en je ex. Door verschillende redenen. En dat zelfs al horen jullie dus wel echt bij elkaar ik erin geloof dat 'whats meant to be will always find its way'. Maar dan dus wanneer je zelf gelukkig bent. Je beiden aan jezelf gewerkt hebt. En als er dan nog steeds het geloof is dat het tussen jullie WEL kan werken en beiden personen bereid zijn weer op 0 te beginnen het een kans kan krijgen.

Wij werken nu bijna elke dag steeds keihard aan onze relatie.
Dit doen we door oefeningen uit boeken die we hebben gelezen. Een omstebeurt oefeningen bijvoorbeeld. Hierbij zet je een timer van een paar minuten waarbij eerst de 1 aan het woord is en daarna de ander. Je mag niet op elkaars verhaal ingaan, pas later wanneer dat nog noodzakelijk is, bijvoorbeeld een dag erna. Hierdoor kom je veel over elkaar te weten. Wij kunnen op deze manier de dingen waarmee we zitten aan elkaar vertellen. Niet eens alleen over elkaar maar over van alles. Door veel te communiceren, alles te vragen en vertellen zonder een oordeel. Elkaar in zijn waarde laten is heel belangrijk. Het kost veel energie, maar zolang de wil er is..

Ik hoor veel mensen denken die mijn verhaal kennen dat het wellicht geen handige stap is, dat ik zwak ben terug naar hem, te gaan. Maar zegt het niet juist ook iets over mijn sterke punten? Van iemand houden door alle struggles heen die die persoon heeft op dat moment in zijn leven? Erin blijven geloven? Ik ben een gevoelspersoon. Die dondersgoed weet wat zelfrespect is en waar de grens moet liggen. Maar tegelijkertijd de potentie kunnen blijven zien, omdat dat zo voelt. Dus een grens trekken maar ook geloven in liefde ... in wat je hart je zegt. Ik denk dat ik dat na 2 jaar en 2 maanden wel kan stellen, toch?

Tussen ons is het nu veel begripvoller, respectvoller,vrijer, volwassener en een bevestigd gevoel dat we de breuk wel echt nodig hadden. Dat het nu zo anders is maar toch ook weer met de fijne dingen die hetzelfde zijn gebleven.
Ik voel me gezegend met mijn nieuwe inzichten en ook met zijn inzichten. Het feit dat hij weer met beide benen op de grond staat, en net als ik dat gevoel van 'we horen wel bij elkaar' heeft.

De tijd zal het leren .. Ik vind het 't proberen waard.

Ik moet zeggen dat ik echt veel heb gehad aan de inzichten van de personen die mij destijds gesteund hebben en door de boeken van Jan Geurtz.

Ik wilde dit toch nog even met jullie delen wellicht hebben jullie er nog wat aan.

En nogmaals een laatste dank voor iedereen die er destijds voor mij was!

Het ga jullie allemaal goed.

Volg je hart met een tikkeltje rationale. Liefs Zonnestraal.

https://www.bol.com/nl/p/bevrijd-door-liefde/9200000025901446/

https://www.bol.com/nl/p/verslaafd-aan-liefde/1001004006534706/?bltg=itm...