Berta,

Nu kan je het nog even niet, om je leven weer op de rails te zetten. Ik ook niet, maar ik probeer het wel. En dat gaat straks ook lukken, voor jou ook.

Zoals zovaak zeg ik het nog maar eens. Dit geldt trouwens voor zowel vrouwen als mannen. Als er een ander is, besta je niet meer.
Dat is moeilijk om te accepteren.
Maar dat is logisch vanuit zijn/haar kant gezien, omdat als je verliefd raakt op een ander, kost dat tijd en energie.
Dat heb je er graag voor over, echter degene die achterblijft zit in een zware en verdrietige tijd.
Per slot van rekening ben je in de steek gelaten, en dus ga je jezelf afvragen, ben ik wel goed genoeg.
Wat heb ik fout gedaan etc.
Het antwoord is simpel, maar helder: Ja, je bent wel een goed mens, alleen voor hem niet meer.
Probeer te accepteren, en denk niet constant aan wat jezelf fout hebt gedaan, en of je dingen anders had moeten doen.

Vechten is prima, vecht dan voor jezelf, want deze strijd kan je niet winnen. Verlaten worden is iets afgrijselijks, maar kop op.
Deze oneindige weg, die het nu lijkt, zal eens ten einde komen.
Zit niet bij de pakken neer, maar wees sterk, en zorg goed voor jezelf.

Sterkte.

Ron
x

vooral jij ron. Je bent zo sterk. Echt petje af.
Het is voor mij nog moeilijker omdat het me eerste vriendje in alles was.
Heb zoveel opgegeven en voor hem gedaan. En hij behandelt me alsof ik een stuk vuil ben. En geniet van mij verdriet.
Ben echt helemaal alleen.
Wanneer kan ik weer lachen. Herken mezelf niet. Heb sinds het over is zoveel gehuild. Meer dan heel me leven samen.
Was vandaag zo depri na de park geweest en ging daar zitten. Toen begon het te regenen. Mensen begonnen te rennen. Ik blijf zeker 5 minuten nog zitten huilen op een bankje. De regen boeide me niet.
Dacht bij mezelf zal ik gewoon de sloot inspringen een einde eraan maken en toen zei ik nee dat gun ik hem niet.