Ben er stil van, Boa... Wat ontzettend mooi te lezen dat hij nu de ruimte heeft om de betekenis van jou en jullie relatie in te zien -en dat hij jou dat laat weten.

Het klinkt inderdaad alsof hij de situatie nu kan aanvaarden zoals die is.

Zo vlak na de breuk, als de rouw nog rauw is, is het voor allebei moeilijk om enigszins objectief naar de relatie te kijken. Daar is veel, heel veel tijd voor nodig. En afstand. Pas dan wordt meer duidelijk over de wisselwerking die je op elkaar hebt gehad. Pas dan kun je tot de conclusie komen dat het niet de juiste mix was. Hoe verdrietig ook. Maar lieve Boa, prent je alstjeblieft in dat geen van beide er schuld aan heeft dat het niet de juiste mix was. Nu was jij het die de stap zette om er een einde aan te maken, maar vergeet niet dat er een ander moment had kunnen zijn waarop aan het licht was gekomen dat deze relatie niet optimaal goed was. Dan was hij degene geweest die er een punt achter had gezet.

Ik kan me zo goed voorstellen wat een opluchting het voor jou moet zijn dat hij nu niet meer naar jou kijkt als in de eerste plaats degene die hem zo slecht doet voelen. Maar ik kan me je verdriet ook goed voorstellen. Zijn nieuwe visie markeert een nieuwe fase, voor jullie allebei.

De tranen druppen op mijn toetsenbord als ik je bericht lees. Het is pijnlijk herkenbaar. It aint right with so much love to share. Maar toch. Je hebt gedaan wat voor jullie allebei het beste was. Laat maar gaan, die huilbuien...

Veel sterkte van Amelie.

Lieve Boa, hoe gaat het nu met je?

Het helpt niet als anderen zeggen dat je beter verdiend. Of dat hij jou niet waard is. Als iemand zo diep van binnen heeft gezeten en nog zit, als iemand een stuk van jezelf is geworden, dan voelt zo'n opmerking als een afkeuring van jezelf. Tenminste, zo voelt het voor mij. Maar... bedenk wel dat mensen die dat zeggen jou willen troosten. Het wil niet zeggen dat ze je hem echt afkeuren. Ze hopen je waarschijnlijk alleen maar een zetje vooruit te geven door het slechte te benadrukken. Daar komt nog bij dat je in een voorgaande fase anderen waarschijnlijk vertelt hebt over wat er niet fijn was en dat is wat bij anderen is blijven hangen. Voor anderen is namelijk lang niet altijd duidelijk dat er verschillende fasen zijn bij het verwerken van verdriet. Zij kunnen zich er niet van bewust zijn dat je het niet altijd even helder ziet in zo'n rouwproces. Probeer er niet teveel naar te luisteren. Zij waren er niet bij. Jij weet wel beter waarom je met hem was en waarom het zo mooi was.

Ik kan je verzekeren dat je geen Chinees spreekt Misschien begrijpen anderen je beter als je het wat breder trekt dan alleen het feit dat je zijn manipulatief gedrag kunt vergeven doordat jij ook iets hebt: een verdedigingsmechanisme. Alles is nooit alleen maar goed of alleen maar slecht, ook relaties niet. Het is een beetje yin en yang: goed en slecht, slecht en goed. Het komt erop neer dat je zijn slechte kanten kunt accepteren, doordat je zelf ook niet perfect bent. Dat is wat iedereen over het algemeen doet.

Verdrietig zijn mag! Het is helemaal niet gek dat je verdrietig bent als je zo'n mail hebt gekregen!

Het is ook volkomen normaal, dat zie je hier op de site ook, om te denken dat je nooit meer iemand zult vinden die zo goed bij je past. Maarrrrr... het kan wel. Denk weer even aan hoe je je een paar maanden geleden voelde. Dat was toch heel anders. Nu even flink huilen en heel beroerd zijn. En dan straks weer vooruit met hier en daar een snik natuurlijk. Je zult zien dat je je straks toch weer wat beter zult voelen!

Het kan op momenten als deze helpen om te bedenken wat je anderen zou zeggen in een situatie als deze. Ik weet zeker dat je mij zult zeggen dat het dat ik ooit weer iemand zal vinden die mij de moeite waard vindt en ik hem. Dat denk ik ook bij jou!!! Dus ja...
Je bent echt de moeite waard, Boa. Ik weet zeker dat er iemand verschijnt die dat ook vindt en blijft vinden. Echt. Nu geloof je dat nog niet, maar het kan echt.

Als je nu in paniek raakt bij de gedachte aan de toekomst, ben je er nog niet aan toe om daaraan te denken. Dan kun je het maar beter nog even uitstellen om daarover na te denken. Bovendien is gepieker en zorgen maken vaak een truukje van je ratio om even geen pijn en verdriet te voelen.

Ik wens je vanaf hier heeeeeeeel veel van het goede toe! Liefs van Amelie