Indien ik jou was, zou ik gewoon mijn gevoel volgen....
Jij bent jij... en je moet je nu niet anders gaan gedragen dan dat je bent.... dat hou je toch niet vol...
Als ze je niet kan nemen, zoals je bent....is er volgens mij geen toekomst samen... niet?

Wanhoopsgedrag, claimgedrag, bezitterigheid, het lijkt me allemaal averechts werken. Zeg (kalm en rustig) dat je haar terug wilt, dat ze de enige is, dat je van haar houdt, en wacht dan gewoon af...eerlijkheid duurt het langst. Dan weet iedereen waar hij/zij aan toe is, en vermijd je onduidelijkheid en valse verwachtingen. Dit is de snelle, pijnloze manier. De langzame, pijnlijke manier is voortdurend in onzekerheid en stress verkeren omdat je door heel voorzichtig te zijn je eigen gevoelens spaart, omdat je op tekens wacht van je geliefde, waardoor je meer zekerheid hebt. Als je nog erg kwetsbaar bent, zoals jij denk ik, is het wellicht de betere manier. Maar probeer de bottom line te achterhalen.

Och wat is het toch fijn even van me af te kunnen schrijven..

ze sprak me, voor het eerst, weer eens aan op msn.. ik dacht leuk.. tot ik naar links keek.. en haar foto zag.. wat kan 1 foto met me doen mensen.. ow wat is ze mooi.. die ogen.. die lach.. pffff

mijn lichaam staat weer op zijn kop.. hart in me keel.. tranen in me ogen.. had een 3 maanden geen foto van haar gezien...

heb het niet gezegt maar ben wel snel van msn gegaan..