In juni 2010 kreeg ik eindelijk een sereiuze relatie , na 2 keer vrij snel keihard te zijn gedumpt (waarvan de eerste zelfs was vreemdgegaan). Het was geweldig en na een tijdje kreeg ik het vertrouwen dat dit misschien iets blijvends zou zijn.
Maar na een jaar ( juni 2011 )sloeg het om we hadden ruzie zoals elk stel soms heeft , ik twijfelde even had even rust nodig maar al snel wist ik dat ik voor onze relatie wou vechten en eerst wou zij dat ook ze smeekte me zelfs erom maar opeens paste ik niet meer bij haar en was ik niet goed genoeg meer. niet veel later zat ze al achter een ander aan.

4 maanden erna (okt 2011) leek ik iemand gevonden te hebbben die mij leek te begrijpen maar wederom was ik al snel (na enkele weken niet goed genoeg meer). Dit heb ik nu redelijk kunnen verwerken

4 maanden later (feb 2012) leek het geluk weer aan mijn zijde te staan , de dates die ik met haar had waren geweldig. ze gaf me ook zon hartje ketting cadeau met zon gedicht dus het leek heel serieus , we leken elkaar te begrijpen. op een dag vertelde ze me dat ze mishandeld werd door haar ouders en niet meer naar huis durfde , zij dat ze wel een paar dagen mocht logeren en dat ik eventueel zou helpen hulp zoeken. toen haar geholpen melding te maken bij de politie , dat wou ze omdat ze doodsbang was (geen aangifte maar wel melding). Uiteindelijk ging ze toch mee naar huis en toen wouden haar ouders nie meer dat ze mij zag en zij ging daar gewoon in mee en 5 dagen nadat ze het uitmaakte las ik via hyves dat ze al een ander had , ondanks dat de relatie maar 2 weken geduurd had ben ik er kapot van.

naast dat ik van die relatie kapot ben ben ik ook nog steeds kapot van die relatie van een jaar die 9 maanden terug uit is gegaan , heb dus dubbel verdriet helaas.

moest het even kwijt

kan er helaas ook met bijna niemand over praten