Het is nu een maand uit met mijn ex.
Maar kan nog steeds niet stoppen met dromen.
Elke dag word ik wakkker met een droom, een droom dat het weer goed komt of juist dat we ruzie krijgen.
Ik wil stoppen met die dromen, maar is dat wel mogelijk ?Lijkt me van niet.Maar misschien heeft één van jullie daar ook ervaring mee en kan me hier dan ook tips over geven.

Ik heb ook zo'n schuld en schaamtegevoel over alles wat ik fout heb gedaan. Dat zei hij ook, alles is jouw schuld!En ondanks dat mijn verstand wel weet dat hij ook net zoals ik grove fouten heeft gemaakt kan ik het niet van me afzetten.

Ik ben een tijdje heel erg bezitterig geweest en hij heel erg jaloers.
Verder heb ik weleens ruzie gemaakt over kleine dingen en soms een paar keer waar zijn vrienden bij waren Heel fout van me geweest en had daar ook mijn excuus voor aangeboden.
Maar was op een gegeven moment zo onzeker in onze relatie omdat hij niet veel affectie en initiatief naar mij toe en ons toonde.Het kwam vaker voor dat hij zich niet meer aan zijn afspraken hield, dat hij te laat kwam en uit zijn eigen initiatief iets leuks met mij gaan doen kwam misschien 3 x per jaar voor.Hierdoor werd ik soms boos om kleine dingen.Maar had daar dan wel weer ONTZETTEND veel spijt van.

Tevens is er wel iets gebeurd wat zijn jaloezie triggerde (ben niet vreemdgegaan btw) waardoor hij het in die 3,5 jaar wilde uitmaken. Vooral in het jaar dat ik erg bezitterig was. Mijn vader was toen overleden en heb het daar heel erg moeilijk mee gehad en misschien zelfs nog wel een beetje.Mijn papa was een super papa!Toen hij het toen in dat jaar wilde uitmaken heb ik echt rare dingen gezegd en raar gedaan. Heb mezelf niets aangedaan hoor.Maar zei wel dat ik niet meer wilde leven en deed heel dramatisch.Hier schaam ik me voor.

Ben ook bang, bang dat als anderen die verhalen horen over mij dat ze mij een gek vinden.

Maar misschien ben ik ook gek?

Weet alleen dat ldvd ontzettend veel pijn doet.Dit is mijn 1e echte relatie geweest (daarvoor wat korte relaties en een kalverliefde) en ik was zijn 1e vriendin.Het was heftig.Het was een kat en muis spel eerst was ik de makkelijkere en hij de moeilijkere, toen andersom en toen werd steeds evenwichtiger naar mijn gevoel.Met dingen "fout"" doen dan.

En toen ging het uit.
Hij had zich niet aan een afspraak gehouden ik was boos, ik wilde hem een paar dagen niet zien.En toen heeft hij het na die dagen uitgemaakt.
Ik was niet flexibel en ik maakte van een mug een olifant.Ow en hij had minder gevoelens voor mij.
Ja dat had ik ook.Maar ik wilde gewoon verder met hem voor altijd.No matter what!(behalve vreemdgaan dan). Dat wilde hij dus kennelijk niet.En dat doet pijn!
Waarom kunnen wij mensen niet gewoon van elkaar houden met elkaars minpunten erbij?Dat kon ik en kan ik toch ook'?
Ben ik dan echt zo slecht?

Hoop niet dat het goed komt want weet dat er teveel gebeurd is tussen ons.
Maar wil gewoon niet meer dromen.S'avonds voel ik me goed en de volgende dag na die droom voel ik me weer heel slecht....

Heeft iemand misschien een tip?