Drang naar contact

afbeelding van Ikke78

Vanaf zondag gaat het eigenlijk heel erg goed met mij. Nu anderhalve week verder. Vorige week een hele slechte week gehad, depressief, verdriet, pijn, leegte, gemis?¢‚Ǩ¬¶pff. Vanaf zondag ging binnen in mij het zonnetje toch weer een beetje stralen, en dat werd iedere dag een beetje meer. Ik zing weer mee in de auto, ik lach weer, ik kan zelfs fluiten, en heb een goed humeur. Voor mij onbegrijpelijk hoor, want had verwacht dat ik me maanden/weken echt heel naar en rot zou voelen!
Wel vraag ik me af waarom ik niet meer die intense pijn en het gemis heb?¢‚Ǩ¬¶. Kan toch nooit zo snel weer goed gaan met me? Ldvd is toch niet binnen een weekje over? Hij betekende toch veel voor me?
Zou het hoop zijn, dat het goedkomt?¢‚Ǩ¬¶.? Zou het zijn omdat ik weet dat een vriendschap met hem wel zou werken? Ik weet het niet..
Wel vind ik het heel erg moeilijk om geen contact op te nemen, pfff?¢‚Ǩ¬¶ Donderdag en vrijdag gesproken via de foon, zaterdag nog smsje uitgewisseld. Daarna helemaal niets meer, plof, weg!!!! Je ziet elkaar op msn, maar je zegt niet, dat vind ik toch wel heel erg jammer en moeilijk! Dat doet wel een beetje pijn!
Eigenlijk wil ik heel graag weten hoe het met hem is, of het met hem ook zo goed gaat, hoe hij zich voelt, en al die dingen meer.
En ook vind ik het zo'n open eind?¢‚Ǩ¬¶ We zouden elkaar nog gaan zien, we mochten elkaar bellen of smsen als we behoefte hadden, een echt afscheid wilde hij niet.
Maar we nemen dus beiden geen contact op.. en ik had ergens ook wel de hoop dat hij dat zou doen. Om even te kletsen, te vragen hoe het met me gaat enzo.. Maar zou ik dan zo weinig betekend hebben? Dat is wat ik nu denk.. Dat ik gewoon helemaal niet zo belangrijk en speciaal was als hij deed voorkomen.
Dat doet wel een beetje pijn, als ik ik die gedachtes heb?¢‚Ǩ¬¶

Pfff, ik moet me sterk houden om geen contact te zoeken?¢‚Ǩ¬¶ Het is vooral mijn trots?¢‚Ǩ¬¶ Dat ie maar echt moet voelen als ie mij kwijt is. En van de andere kant wil ik gewoon eerlijk kunnen zijn, met hem kletsen, en zeggen dat ik hem als persoon wel heel erg mis!
Het zal wel slijten toch, die drang naar contact?

Ben in ieder geval blij dat dit issue niet mijn gemoedstoestand bepaalt. Dit speelt wel in mijn hoofd, maar ik zit niet in een vreselijke dip!!

Ik moet volhouden?¢‚Ǩ¬¶ en wil hem zo graag spreken.. hahaha?¢‚Ǩ¬¶ Tjee, wat lastig?¢‚Ǩ¬¶ Hoop dat die drang maar snel weg gaat!

afbeelding van jaspera

Ups en downs

Ldvd gaat met ups en downs. Blijkbaar zit jij nu in een up. Ik heb dat nu ook. Op het moment gaat het best goed met mij. Dit wil echter nog niet zeggen dat ik er al helemaal overheen ben. Ik heb het vaker meegemaakt dat ik me een tijdje best ok voelde en me daarna weer verschrikkelijk slecht. Ik hoop natuurlijk dat dat slechte gevoel bij jou niet meer terugkomt, maar sta er niet van te kijken wanneer dat wel zo zou zijn. Geniet in ieder geval van de momenten dat het goed gaat!

groeten,
Jaspera

afbeelding van Ikke78

Hoi Jaspera, Ik weet het

Hoi Jaspera,

Ik weet het ja, het gaat inderdaad met ups en downs?¢‚Ǩ¬¶ Het ene moment heel sterk en het andere moment weer onwijs zwak. Thats the way it goes?¢‚Ǩ¬¶ Maar toch ben ik verbaasd, want het is maar een weekje geleden. Ik zit nu inderdaad in een up, en hoop dat ik dat vast kan blijven houden. Misschien heeft het er ook mee te maken dat ik positief blijf denken, en gewoon weet dat het goedkomt allemaal. Dat ik ooit weer happy zal zijn in de liefde, dat ik mijn man echt wel ga tegenkomen, dat ik hier even doorheen moet, maar dat het straks allemaal weer beter zal zijn. Wanneer je positief blijft denken, kom je niet zo snel in die giga dip terecht?¢‚Ǩ¬¶. Misschien doordat ik mijn gedachtes gewoon sterk en positief blijf houden, weet t niet. Omdat ik eerder ldvd heb gehad, en weet dat het over gaat.
Ik geniet er inderdaad maar gewoon lekker van, en weet in mijn achterhoofd dat de man met de hamer op de loer kan liggen, maar ga hem proberen weg te jagen dan Knipoog.

Alleen die behoefte om te weten hoe het met hem is, hoe het met hem gaat, wat ie denkt, hoe het met zn therapie is enzo?¢‚Ǩ¬¶ Dat speelt veel door mijn koppie op het moment.
Maar t beste is om het te laten he?¢‚Ǩ¬¶? Ik heb zelf heel sterk t gevoel dat ik het wel aankan, omdat ik accepteer dat hij me niet kan geven wat ik verlang van relaties?¢‚Ǩ¬¶
Maar mijn maatje, vriendje, dat deel, dat wil ik eigenlijk niet kwijt!!!

Hoe gaat het met jou Jaspera? Jij ook in een up?

Lfs

afbeelding van jaspera

Up

Ja, momenteel bevind ik me ook in een up. In mijn laatste blog heb ik beschreven waardoor ik denk dat dat komt. Ik ben me er echter terdege van bewust dat het goed mogelijk is dat ik me over een tijdje weer in een down zal bevinden. Ik reken me dus nog lang niet rijk.

Dat jij al ervaring hebt met ldvd zal je zeker helpen. Je weet dat het weer goed zal komen en dat je ooit weer iemand anders tegen zult komen. Mijn ex was mijn allereerste vriendin. Ik heb dit dus nog nooit meegemaakt. Dan kunnen mensen nog zo vaak tegen je zeggen dat het wel weer goed komt en dat je heus wel weer een ander leuk meisje tegenkomt, maar dat geloof je toch pas wanneer je het zelf hebt meegemaakt. De ervaring die jij al hebt kan er voor zorgen dat je rustiger bent in je hoofd en het allemaal wat positiever in kan zien. Vandaar waarschijnlijk je vrolijke bui.

Ik snap ook heel goed dat je de behoefte hebt om te weten hoe het met hem gaat, maar ik denk dat je het beter eerst een tijdje kunt laten rusten. Hij moet het immers ook allemaal verwerken. Bovendien heb je kans dat je weer terugvalt in verdriet wanneer je hem ziet. Om zoiets volledig te verwerken moet je gewoon afstand nemen, anders werkt het niet. Wanneer jullie allebei zo ver zijn, dan kun je alsnog een vriendschap beginnen en je maatje in je leven houden.
Succes!

groeten,
Jaspera

afbeelding van Ikke78

boosheidsfase?

Ik begin eigenlijk ook onwijs pissig op hem te worden... Hij heeft zoveel laten liggen, me zovaak teleurgesteld, hij heeft het er zomaar bij laten zitten...... Zeggen dat hij misschien eerst zijn problemen op moet ruimen, dat hij terug komt op het witte paard, en en en... Weer allemaal woorden.. woorden die ik al jaren kreeg te horen.
Zoveel mooie woorden, maar als het erop aankwam, dan kon je helemaal NIETS waar maken! Eigenlijk heb je me best veel nare dingen geflikt, toch gaf ik je het voordeel van de twijfel, en dan als het op de serieuze dingen aankomt, dan kan je je verschuilen achter je probleem. Zielig doen dat je er zo depri van wordt, het alles in de weg zit, maar ondertussen lekker passief blijven om er iets aan te doen!
Lekker makkelijk, wanneer iemand dichtbij komt, dichtbij wil komen, je je best hebt gedaan maar het niet lukte!!
Je hebt er gewoon een potje van gemaakt, terwijl het zo mooi had kunnen zijn. Je vond het allemaal wel lekker makkelijk, leuk, gezellig, knus... Zolang het maar op een afstandje was.....
Als het echt liefde was, had je al aan mijn deur gestaan met een bos mooioe rozen. Als ik echt zo bijzonder en speciaal voor je was, dan had je mij niet zomaar laten gaan.
Heb verdorie altijd klaar voor je gestaan, je getroost, dagen, uren met je gepraat.... om je te helpen... Ik was je luisterend oor over je verbroken relatie, over je problemen, je moeilijke dingen... Ik heb weer veel te veel gegeven en gegeven.... Maar te weinig aan mezelf.... Liefde is onvoorwaardelijk zeggen ze toch... Toch niet!

Sorry alle anderen, maar het lucht enorm op om even mijn frustraties hier te posten ahahahhaha....