Af en toe naar dat programma kijken kan leerzaam zijn. Laatst ging het over een vrouw die getrouwd was met een man en daarmee 2 kinderen had in de leeftijd van ca 4 en 1 jaar. Ze dacht dat ze met haar beste vriend was getrouwd zoals ze zei the love of her life. Hun kinderen waren dol op hun daddy.
Op een dag kwam ze erachter dat hij vreemd was gegaan met een escorte (een bijverdienste die mij ooit wel aanlokkelijk leek, ik zag mezelf wel als een 'chique' callgirl, naief als ik was, want die bestaan natuurlijk niet, niet echt, want wat is er chique aan om de hoer te spelen? gelukkig voor mij was ik ''streng opgevoed'' zodat ik het nooit kon uitproberen).
Terug naar het verhaal, ze gingen samen in therapie. Toen vroeg ze een keer thuis aan hem: maar het is toch bij die ene callgirl gebleven? Hij draaide zich om, liep naar boven en riep van de trap naar haar: nee 27.
Waarop ze vroeg: 27 wat. "Ik heb het met 27 callgirl s gedaan"".
Ze was in shok en wilde natuurlijk zo snel mogelijk van hem af, maar dat stond hij niet toe ging haar dreigen, dat ze het nooit in haar hoofd moest halen hem ooit te verlaten, want hij zou er dan wel voor zorgen dat zij voortaan ongelukkig zou zijn.
En zij dacht ook aan de kinderen die aan hem hingen.

Uiteindelijk liep het zo uit de hand. Op een dag zag ze toen ze thuiskwam politiewagens bij haar huis. Ze hoorde dat hij hun 2 kinderen had neergeschoten en toen zichzelf. Hij leefde echter nog zat in een rolstoel, hij had dus niet het lef om zichzelf werkelijk van kant te maken, de lafaard.
Haar leven was in een paar tellen volkomen anders.

Hij zit nu in een dodencel. Zij kreeg nog de kans hem iets te zeggen, via ingesproken tekst in de rechtbank. Ze zei dat hij dom was, omdat hij de 2 mensen die van hem hielden had vermoord.
Maar een andere narcist herkent deze kronkel waarschijnlijk als geniaal. Want door haar 2 kinderen op deze manier af te pakken zou ze nooit meer een normaal leven kunnen leiden. Ze is natuurlijk nu emotioneel helemaal kapot nog los van het feit dat ze zich schuldig voelt omdat ze haar kinderen niet heeft kunnen beschermen. Aan alles aan haar zag je het, haar stem, de manier waarop ze hem toesprak met "jij bent een domme man’’, waarbij geen kwaadheid in haar stem te horen viel, ze was echt hélemaal kapot.

Toen dacht ik, ach arme vrouw weet je dan niet dat hij zichzelf allesbehalve als dom ziet? Dat hij het geweldig vind wat hij voor elkaar heeft gekregen? Dat doden van zijn 2 bloedeigen kinderen hem geen centje pijn deed, maar zag als een middel om haar te raken?
Ik dacht, als ik jou was zou ik hem laten weten dat ze zou gaan kijken als hij geëxecuteerd wordt. Hopelijk met een nieuw en onbekend middel , wat al een paar gevallen van een doodstrijd van een uur of zo opleverde, totaal inhumaan natuurlijk,maar ik zou er niet van opkijken als het gebeurde bij hem. Niet dat ze daardoor haar 2 kinderen ermee terug zou krijgen, maar gewoon voor haar gevoel van afdoening. Persoonlijk zou ik in het geheel niet geïnteresseerd zijn getuige te zijn van welke executie maar ook.

Inmiddels heeft ze een nieuwe man en is stiefmoeder van zijn 2 kinderen.
Of haar ex nog leeft is onbekend, maar hij heeft niet weten te voorkomen dat ze een nieuwe liefde heeft ontmoet en een nieuw leven leidt zonder hem.

Het doet me aan mijn eigen leven denken en ik richt me nu tot mijn ex: ik vrees dat hij te kortzichtig is in te zien waar hier de overeenkomst ligt en waar de variabelen. Maar dat is niet mijn probleem.
In ons geval geldt het gelijk oversteken: als hij mij denkt te gebruiken kan hij er zeker van zijn dat ik hem ook gebruik. Als hij mij probeert te raken zal hij geraakt worden, vroeger of later. Als ik ongelijk heb, waarom schrijft hij dan alleen maar klaagliederen? Omdat hij zo gelukkig is ?
Een greep: ‘’help, ik weet niet wat ik moet doen, zij heeft me 3 maanden geleden verlaten’’. En meer van dat soort misselijk makende en eigenlijk domme varianten.

Het patroon bij ons zit zo: ik heb hem inderdaad in het diepere innerlijke gevoel verlaten, mijn gevoel naar hem toe is zowat 180 graden omgedraaid. Dat ging niet van de ene op de andere dag, nee het ging geleidelijk. Hij voelt nu dat ik hem vervelend vindt en van hem afwil. Qua gevoel, het maakt me verder niet uit of we nog contact hebben als vrienden, maar dat wil hij niet, daar kom ik nog op terug. Een week geleden of zo, of nog eerder was dat gevoel het sterkst, hij voelde toen dat ik hem ‘’ontdeed’’ van alle soorten ‘’jasjes’’ van narcisme…..
En toen bleef er eigenlijk maar weinig tot niets over – ik lieg niet, echt helemaal niets. Een angstig mannetje, waar je zo aan voorbij zou lopen.
Kijk en dat kon hij niet hebben, hij wilde niet dat ik onverschillig werd naar hem toe. Nee dan nog liever boos , want haat ligt naast liefde, dacht hij heel klunzig. Want dat pakt natuurlijk helemaal verkeerd uit, oh ja hij krijgt me wel geïrriteerd,maar wat heeft hij dan? Mijn liefde soms? Natuurlijk niet, want die is allang vervlogen.
Nu denk ik, het gaat hem ook helemaal niet om Liefde, ik hoef niet verliefd op hem te zijn of liefde voor hem te voelen. Net zoals de narcist van dr. Phil, gaat het hem puur om de controle.

Nu is de situatie zo dat zodra hij voelt dat ik afstand neem van hem, dat hij mij gaat bedreigen met van alles en nog wat, je kunt het zo gek niet bedenken. Ikheb echter ondervonden op verschillende fronten dat hij het niet alleen bij bedreigingen laat maar ze ook uitvoert. Zo kwaadaardig is hij.
Een lange tijd terug was ik een stuk minder gevoelig voor suggesties. Nu ben ik er op de e.o.a. manier gevoeliger voor geworden. En wellicht daardoor, blijf ik contact met hem houden, omdat ik inmiddels weet waartoe hij in staat is. Mijn contact is dan puur vriendschappelijk gericht, ik stuur hem dan een mail bijvoorbeeld met een huis tuin en keuken verzoekje, totaal niet gericht op de relatie tussen hem en mij of in het algemeen. Maar het punt is, hij wil geen vrienden met mij zijn. Het is either his way or no way.
Ik laat me dus leiden door een soort van voorzichtigheid, om te voorkomen dat hij weer iets gaat doen in mijn privé leven. Mij controleren, via apps, emails, IP adres, doet hij al, dat laat hij ook via zijn blogs indirect weten. Stalker-allert dus.

Iemand, wie maar ook die dit zeer aantrekkelijk vind, en door zijn personage wordt aangetrokken, doe ik de uitnodiging om dit als een uitdaging te zien, wie weet klikt het wel, nou ja het kan toch? Wat mij betreft is alles geoorloofd, letterlijk alles. Dus wie hem vindt, hou hem alsjeblieft en verlos me van hem, want ik word stapelgek van hem.
Wordt vervolgd in een volgend verhaal, over waar het hem nou zit ‘’in het gevoel’’ en wat ik daarmee bedoel.