Geachte lezer,

Ik wil graag mijn verhaal kwijt en ik hoop dat jullie misschien advies willen geven.
Misschien is het een beetje een zeik verhaal en misschien hebben jullie zo iets van ach mens stel je niet zo aan maar ik moet het toch even kwijt en misschien dat onbekende mensen ook nuttig advies hebben of een zelf gelijk verhaal hebben.

Vier jaar geleden kregen mijn ex vriend en ik een relatie we waren toen nog echt pubers. twee maanden geleden ging mijn ex vriend naar Frankrijk, hij heeft al vaker gezegd dat ie eventjes weg wou alles op een rijtje zetten, dus ik had zo iets van nou misschien is dit wel goed voor je. hij heeft 3 jaar thuis gezeten en zo nu en dan gewerkt maar niet iets op langer termijn. dit gaf zo nu en dan wel eens spanning in onze relatie want ik kan niet stil zitten. hij zou 4 dagen naar Frankrijk gaan hij heeft in die 4 dagen ook wel wat van zich laten horen maar hij deed niet echt aardig. maandag kwam hij thuis en ik was toen ook al vrij van school dus ik was helemaal blij om hem te zien. ik had mijn haar geverfd merendeels voor hem omdat hij zei dat dat leuk bij mij zou staan. Hij belde aan en ik was blij om hem te zien gaf hem een knuffel en een kus maar hij deed nogal stijfjes, ik had hem niet verteld over mijn haar en hier reageerde hij ook een beetje droog op. bij mezelf dacht ach hij is gewoon moe door het lange rijden kan gebeuren. zijn auto stond voor de deur en ik dacht dat ie wel even mee naar binnen zou komen maar hij wou even bij praten en daarna zou die weer naar huis gaan. oke dat kan hij zou wel moe zijn dacht ik. wij gelachen over de gekke verhalen die hij had en leuke verhalen verteld over dat ie mensen had ontmoet en daar zou die contact meer houden. toen kwam er een stilte en hij vertelde dat ie dit vaker wou gaan doen, dat had ie voor dat we iets kregen ook al verteld dus ik had zo iets van leuk toch, maar hij zei dat ie ergens anders wilde gaan wonen en werken, niet in Nederland. hiervan werd ik eventjes stil hij keek me aan en hij zei en ik denk niet dat het verstandig is als wij bij elkaar blijven toen ik in Frankrijk was besefte ik hoe het was om alleen te zijn en ik miste de vrijheid ineens heel erg. dit kwam voor mij heeel onverwachts want hij heeft nooit iets laten merken dat hij er zo over dacht. ik was stil ik zat daar maar van waar komt dit nou weer van dan toen zei hij dat hij hopelijk binnen kort al weg kon als ie voldoende geld had en dat dit misschien het beste moment was om er een punt achter te zetten zodat ik/ we het konden afbouwen. op dat moment voelde ik gewoon even helemaal niks meer en hij zei dat ie moest na denken hij ging weg en ik ging weer naar binnen. eenmaal binnen vroeg mijn zusje of alles goed ging en ik begon zo hard te huilen en dat ik begon te hyperventileren. die avond besloten we verder te gaan als goede vrienden ook al stond ik er niet helemaal achter. het is nu twee maanden geleden hij heeft werk gevonden en doet er alles aan om zo veel mogelijk geld te verdienen, in die twee maanden, graag niet oordelen, zijn we nog met elkaar naar bed geweest en wanneer we alleen ergens zijn knuffelen en zoenen we ook gewoon ik vindt het gewoon heel fijn en zowel hij als ik houden nog steeds van elkaar. hij heeft gezegd dat ie niet single wil zijn voor andere meiden en ik geloof hem wel. nu is hij weer voor 4 dagen in Frankrijk en hij zei dat ie op de slaapkamer van een meisje alleen was en dat de rest van de mensen met dat meisje boodschappen aan het doen waren en ze gaan daarna bij een jongen thuis met zijn alle slapen. oke het is uit dat weet ik maar ik ben bang dat hij dingen voor mij heeft verzwegen toen hij daar de eerste keer was en dat er nu misschien dingen gebeuren. wanneer hij terug is kijk ik hoe hij tegen mij doet.
Sorry voor mijn zeik verhaal ik moet het even kwijt en hopelijk hebben jullie misschien advies

Thank you!