hoe heb ik mezelf zo in de nesten kunnen werken
wist dat het me pijn kon doen, en heb weer half uur in de auto zitten janken
heb al tijdje niet geschreven, ging vrij goed
af en toe wat contact maar niet teveel, zodat je niet te veel hoop krijgt
maar de tijd brak aan dat hij voor 2 en een halve week weg zou gaan, ik zou eigenlijk mee gaan voordat het uit was..
hij had nog geen fijne oppas voor zijn hond..
dus ik het toch gedaan, tegen vergoeding overigens..., veel contact vanuit daar gehaden op de laatste dagen al minder, belde niet zoals afgesproken, deed al veel pijn
en toen de dag dat hij weer terug kwam....vandaag dus
hoop en angst
en ja hoor, het was weer te koel!
ja heb kadootjes gehad, maar niet eens een knuffel bij binnenkomen, geen knuffel toen ik maar ging, en het gevoel dat ik dus inderdaad alleen maar weer goed was om op de hond te passen
zit dus weer met hetzelfde gevoel van luduvudu
nu mis ik dus weer hem en weer heel erg de hond
voel me leeg en verraden, had het beter niet kunnen doen
het was de hoop dat het meer zou kunnen zijn, maar nee hij is te graag alleen
moeten nog een paar dingen regelen, maar daarna ga ikecht afstand houden, ik heb geen zin in steeds die pijn
ben het zo zat dat hij niet eens met mijn gevoelens rekening kan houden
heb hem nog gezegd dat het alles of niets was voor hij ging
ik kan niet doen alsof er niet meer was tussen ons
we zullen heus wel weer een keer vrienden worden, maar niet nu, nu hij me nog zoveel pijn kan doen
ach ja het zal heus wel weer beter worden, maar nu voel ik me echt verlaten....