Gisteren met mijn dochter van 3 naar de Mac geweest. Was super gezellig.. Ze lijkt goed met de situatie om te gaan dat ik nu 30 km verderop woon.. Ze mist me wel zegt ze vaak.
Gisteren vroeg ze of haar kamertje al klaar was en ik zei; papa's bed is klaar en nu kan ik ook jou kamertje klaar gaan maken..
Ze zei; dan heb jij een bed en ik een bed en muisje (haar knuffel) een bed.. Ik zei ja, leuk hé.. Toen zei ze; ja, en Marco (praatvriend van ex uit vorige blogs) slaapt in jou bed..
We zijn 4,5 maand verder, het kan erger.. Maar het was wel ff shit. Seks is er niet van gekomen, omdat ze baarmoeder problemen heeft. Maar ook dat zal dit jaar veranderen (operatie).
Soms zie ik wel dat onze relatie toch niet "forever" was. We zaten met veel dingen niet op 1 lijn en ik had geen goede band met haar familie. Ik kom uit een familie waarbij we elkaar zeggen wat we vinden. Haar familie is meer van "slijmen en erbij blijven". Als iemand de deur uitloopt wordt er vanalles geroepen en gezegd, maar tegen de persoon zelf doen we lief en aardig.. Dat was op den duur vaker op ruzie uitgelopen, omdat ik zo gewoon niet ben. Maar ergens hield/hou ik wel van haar... Snap ik niet dat ze niet een half jaartje kon wachten om te zien of er nog iets te redden viel. Maar hij was er al na 3 weken en sindsdien was hij er ieder weekend om iets leuks met haar te doen.. Dus ze heeft mij nooit echt gemist.. En ik kan ook niet zeggen of ik haar wel of niet terug zou willen, maar ik had wel tijd erin willen steken om te zien of er nog iets te redden viel.. Je hebt toch een kind samen en de problemen waren niet bijzonder (communicatie).
Tja..