En wat ik al dacht is waar: het is goed om weer te werken. Ik ben maar voor 3 dagen aangenomen, maar ben zo blij dat ik weer écht onder de mensen ben, dat ik gewoon 5 dagen ben gegaan. Ondertussen nog een klas gehad (3mavo). Misschien kwam het omadt het een eerste les was, maar ik vond ze heel lief en beleefd. Nu kijken of ze inderdaad voor maandag allemaal hebben geleerd en dit gemotiveerde vol kunnen houden.
En toen... was het weekend :-S Er stonden 3 dingen gepland: eerst naar vriendin om 10h vandaag, daarna door naar Utrecht voor de ldvd-borrel en morgenavond met mijn familie bij een kennis eten. Gister hoorde ik dat de kennis griep had en dat de ldvd-borrel niet doorging. En net belde mijn vriendin af omdat ze ziek op bed lag. Dus nu een heel leeg weekend en de gedachten aan ex beginnen weer plaats in te nemen. Ik hoor hem zeggen: onze relatie is het allerbelangrijkste, je moet niet zoveel waarde aan je vrienden hechten, uiteindeljk blijven toch jij en ik altijd over. En zo'n weekend, dat je dan ineens niks te doen hebt en je anders heerlijk bij hem was geweest, thuis blijven film kijken, spelletjes spelen, etc... En nu dus weer in je bed bent gaan liggen (omdat je gister nog tot 00h30 wakker hebt gelegen en best nog moe bent), geen zin hebt om de deur uit te gaan omdat je in je kamer al hoort hoe guur het buiten is, maar je dan toch afvraagd hoe productief je dag zal zijn... Mis ik zijn aanwezigheid. Zijn stem, zijn geur, zelfs zijn irritante gewoontes (ik hoor hem zeggen "je moet niet zoveel uitslapen, dat is helemaal niet goed voor je"). En dat terwijl deze week heel goed verliep. Mijn moeder zei gister zelfs 'wat ben jij opgewekt'. En zelfs een klein moment van openbaring. Donderdag liep ik naar huis en bedacht (of dagdroomde) dat hij oor de deur zou staan, omdat hij toch niet zonder me kon leven en het leven in Frankrijk nu zo tegenviel. En daarin bedacht ik me welke eisen ik dan zou hebben (ik zat bijv te denken aan relatietherapie). En een splitsecond dacht ik: Naat, who are you kidding?? Jij wil de man die hij helemaal niet is. Jij wil de doorzetter die voor het allerbeste gaat, jij wil dat hij gaat investeren, jij wil dat hij inzicht in zichzelf heeft. En that aint gonna happen... Dat gevoel was ook weer snel weg hoor. Ik wieg mezelf nog vaak in slaap met het idee dat alles goed komt (en dan nu op mijn voorwaarden).

En dan nu een heel weekend voor me. Ik heb in ieder geval bedacht dat ik naar het filmhuis ga. Ben wel toe aan een bioscoopfilm, maar geen zin om er helemaal de trein voor te pakken. Ik dacht eerst aan Bright Star (over John Keats en zijn liefde). Maar of een liefdesverhaal nu een goed idee is? (en hij gaat ook nog eens dood). Dus het wordt waarschijnlijk of De Storm of Up (die laatste heb ik al gezien, maar is zo lekker positief).

Hoop dat jullie leuke dingen te doen hebben dit winterige weekend!!