Ik snap er echt helemaal NIKS meer van. Ik zal even uitleggen hoe het de afgelopen 2 maanden tussen ons ging. Eigenlijk ging het gewoon super we zagen elkaar zo'n 2/3 keer per week en alles was gewoon goed we hadden veel minder ruzie en als we ruzie hadden was hij degene die dan opbelede om te zeggen hoeveel het hem speet enz.. Wekenlang heeft ie me gezegd dat ie me nooit meer kwijt wou en dat ik moest beloven nooit weg te gaan, dat ik de enige was en dat hij zoveeel van me hield... Vrijdag bleef hij nog slapen hij zei vlinders in zijn buik te hebben en hij wou nooit meer bij me weg en zei zelfs dat ei wilde trouwen later enz (niet dat ie dat kan weten op deze leeftijd maar toch:P) Toen was het zaterdag we zouden allebei uitgaan maar hij ging ergens anders uit dan ik.. zaterdag sprak ik hem rond een uur of 6 nog op msn of ik wat voor hem wou printen.. wat ie vervolgens niet op kwam halen dus ik had gebeld rond 10 uur en toen was het nog ik hou van je veel plezier vanavond...

Toen zondag belde ik hem om te vragen offie een leuke avond had gehad maar hij had geen zin om mij te spreken of te zien en voelde zich down...

Maandag hadden we alletwee gym indezelfde zaal en liep tie nog de hele tijd in me kont te knijpen en knuffels te geven maar hij zei dat hij wel nodig wou praten.. Dus ik vragen waarover hij wou praten en of er soms iets gebeurd was tijdens het uitgaan.. toen zei hij had er niks gebeurd was maar hij wou het wel uitmaken omdat ie persoonlijk niet meer kon groeien en op 1 punt vast bleef staan ofzo... Ik snap dat niet.. hoe kun je zo omslaan? Hij zei dat dat kwam omdat hij zo goed met die vriend had gepraat waarmee hij uitging... maar ik geloof het niet zo erg.. er waren ook 2 meisjes bij hun blijven slapen de 1 was DE vriendin van zijn vriend dat andere meisje was de vriendin van DE vriendin... Ik ben zo bang dat hij wat heeft gedaan met haar ookal zegt hij dat ze ''superlelijk'' is en dat ik haar zou moeten zien en ik dan echt wel zou weten dat ie daar niks mee doet.. Ik haat het zo dit is nou al de tweede x dat hij bij weifen slaapt...

Maargoed nu het allerergste ik vroeg op school of we er nog over konden praten maar dinsdag kon dat niet dus vroeg ik het gister weer hij zei dat hij moest leren.. Toen ben ik best boos geworden op hem en heb gezegd : Is dat stomme huiswerk belangrijker dan ik? Toen zei die ja en liep hij weg.. ik erachter aan, want ik vond het gemeen dat hij zomaar wegliep toen sgreeuwde hij naar me dat ik moest opdonderen en dat ik hem stalkte.. dus ben huilend weggelopen.. Toen kwam ik erachter dat mn jas nog in zijn kluisje zat dus na de les moest ik hem wel spreken. Ik vroeg om zijn sleutel en hij gaf hem zonder me aante kijken, toen had ik mijn jas gehaald en gevraagd of we ff konden praten omdat ik geen zin had in ruzie.. en omdat we op school waren heb ik gevraagd offie mee naar buiten liep...

Toen barste de bom los, hij zei dat ik hem stalkte , zijn leven verpeste en hij liep de hele tijd weg.. Ik liep achter hem aan omdat ik hem rustig wou krijgen maar toen begon hij te schelden en was ik een K****R wijf en een T****g weif en zei hij dat ik maar lekker meost gaan janken in een hoekje omdat toch niemand me zielig zou vinden.. Ik zo doe is normaal joh moet ik dat pikken? Ging die lopen rennen dus ik erachter aan Ik was zo boos dat hij me eerst zo uitscheld en dan kan ik ngo geen eens wat terugzeggen omdat meneer wegloopt.. Toen zei hij dat als ik nog een stap dichterbij zou zetten hij me in elkaar zou rossen en dat ik het verdiente om een klap op me hoofd te krijgen... Hij ging lopen schreeuwen dat ie niet meer van me hield en dat ie me nooit meer wou zien.. Ik snap het niet is het dan zo erg dat ik achter hem aanliep? ik heb hem zo echt nog nooit gezien het enige wat ik wou was dat we normaal met elkaar konden praten en daarom liep ik achter hem aan omdat ik hem rustig wou krijgen... Hij zei dat ik psychische hulp nodig had en dat ik echt naar een dokter moest gaan waarop ik antwoord nou dan gaan we naar een dokter: NU! en toen werd hij boos dat hij geen hulp nodig had en dat hij em zat was en dat ik hem niet verdiende. Hij zei dat ik alleen aan mezelf dacht omdat ik nog liever had dat hij een 1 haalde voor zijn toets zodat hij maar met mij kon praten... oke misschien was dat eqoistisch maar dreigen dat ie me gaat slaan en me uitscheld lijkt me toch iets te ver gaan.. :S

Ik werd zo boos op hem en hem geschreeuwd naar hem waarom hij me al die dingen aanpraatte dat alles mijn fout is... IK DACHT VERDOMME DAT HET GOED GING TUSSEN ONS!!!! hij heeft nooit laten emrken dat er iets aan de hand was.. allles zat goed volgens hem hoe kan ik het dan weten dat ik zijn leven verpest.... Ik lijk zijn hondje wel die net een schop heeft gehad van de baas maar nog steeds trouw achter mijn baasje aanloop.... Later was ie gelukkig wel iets afgekoelt maar een sorry ofzo kon er niet van af... hij zei dat we elkaar morgen wel weer zouden spreken.. Ik durf niet eens naar school ik zou niet weten wat ik moet doen als ik hem tegenkom :S Heeft iemand advies.... ik ben ten einde raad....