Nou aangekomen bij mn moeder.. kreeg ik te horen dat mijn opa, die sinds 2011 longkanker heeft en na zijn chemo eigenlijk alles stilgelegt was... toch weer ziek is, er is meer longkanker ontdekt en dit keer kunnen ze niets meer doen... Mijn opa heeft eigenlijk altijd de vaderrol op zich genomen. Mijn vader heeft ons toen ik klein was verlaten en mijn opa leerde mij fietsen, ging meer naar school en deed alles wat een vader hoort te doen. Ik heb een hechte band met hem, en zag hem het afgelopen jaar erg achteruit gaan en veranderen.
Het lijkt wel of er deze week een vloek over me heerst! verlies mn baan, verlies mijn liefde en nu dit weer! Ik kan het echt niet aan...heb nergens puf meer voor en zelfs typen is op dit moment zwaar.
mijn schoonzusje waar ik veel mee praat nu, heeft dit natuurlijk doorgegeven aan mijn vriend en ik kreeg net een berichtje van hem.. waarin stond:
Dat is wel heel kut van opa dus!!!en nu?
pffff dat is wel heel erg muis!

het enige wat ik erop heb terug geantwoord is: ja dat is het

omdat ik gewoon geen contact met hem wilde vandaag en dit was afgesproken... Ik ben natuurlijk blij met zijn berichtje.. maar ook weer in de war... Hij noemt me muis, dat is zijn koosnaampje voor me!
Ik weet verder ook niet of hij thuis is.... Ik ben naar mijn moeder gegaan want kon de eenzaamheid thuis alleen niet meer aan.

Ik hoop ernorm dat hij nu nog meer gaat nadenken en beseffen dat ik hem nu op dit moment echt het meest nodig heb! maar dit moet natuurlijk niet de reden zijn..

Ik heb hem zo nodig nu! voel me zo alleen!