Er zijn momenteel 0 gebruikers en 8 gasten online.
Dit is ook liefdesverdriet!
Ook ik wil graag mijn verhaal kwijt. En dat heeft niet eens zozeer met liefdesverdriet
temaken maar wel met een relatie van ruim 12 jaar waarin ik altijd iemand een hand boven het
hoofd heb gehouden en er nu op aangekeken wordt dat ik de relatie verbroken heb!
Ik had al eerder een relatie gehad van 7 jaar en in die relatie kwam ik op de laatste plaats
want ons kind was het belangrijkste. Als hij uit zijn werk kwam stopte hij al zijn tijd en energie
in haar en dat was het. Afijn meerdere mensen hebben geprobeerd hem daar op te attenderen en gezegd
"straks gaat ze bij je weg want dit is niet goed" Uiteindelijk heb ik dat ook gedaan en toen kwam ik iemand tegen die
mij wel zag staan!
De eerste paar maanden was dat ook zeker zo. Je wordt gewaardeerd om wie je bent en wat je doet en dat is zo
fijn. En toen bleek dat ook deze man een aantal negatieve trekjes had (ja ik weet het geen mens is perfect,
ik ook niet en dat hoeft ook niet!)
Maar een man die drank en slaan associeert met liefde daar zet ik nu toch wel mijn vraagtekens bij.
12 jaar lang heb ik geprobeerd om hem telaten zien dat dit niet goed is en niet hoort.
Het vrat energie maar ik zette door want ik wilde niet toegeven dat ik een fout had gemaakt door
me zomaar in deze relatie te storten. Niemand in onze omgeving heeft ooit geweten hoe het was.
We leken voor de buitenwereld een "normaal"gezin. Maar niks was minder waar! Soms met een verjaardag
zagen mensen een stukje van mijn "dagelijkse"leven maar er was niemand die wat zei of vroeg.
Dat begrijp ik ook wel want je wil je niet zomaar met het leven van een ander bemoeien.
maar als je dit achteraf te horen krijgt denk je wel "waarom heben jullie dat nooit eerder laten merken"
Ik zette naar de buitenwereld toe echt een pokerface op. Op mijn werk was dat makkelijk
maar bij school of vriendinnen was dat toch heel wat lastiger.
Tot op de dag van vandaag weet nog niet iedereen het hele verhaal en dat wil ik ook zo houden!
Gelukkig heb ik mede d.m.v andere ingezien dat ik moest stoppen met deze relatie.
In Februari van dit jaar heb ik door een drastische maatregel een eind gemaakt aan een
heleboel ellende. Want drastisch is het als je je partner het huis uit moet laten halen door de politie.
Dat voelt als falen ookal zegt iedereen dat ik het zo niet moet zien maar ja ik kan niet anders dan het zo voelen.
12 jaar lang knok je ergens voor en vooral tegen en je wordt behandeld als een kind die nergens wat van afweet.
Die uitgemaakt wordt voor dom en achterlijk. terwijl er nu gezegd wordt "je had gelijk"Maar ja wat heb je daar
achteraf aan??? Helemaal niks want je bent van binnen zo gekwetst dat het allemaal niet meer uitmaakt.
Ik heb ergens op deze site gelezen dat het stappen zijn van jaren voordat iemand de knoop door hakt
en dat degene die achter blijft het niet aan ziet komen. In mijn geval is dat niet zo want ik heb
altijd gezegd "dat als hij zo door ging deze relatie zou stranden".
2 jaar geleden werd hij "ziek". In eerste instantie ging de knop om bij hem en zag hij dat zijn drinkpatroon
niet door moest gaan zo. Maar helaas 1 lang weekend weg en het kon hem niks meer schelen.
Liever nu "genieten"dan ouder worden dan 60. Ja hij was degene die genoot en wij (Ook wij hebben samen een kind gekregen)
waren aan het overleven.
Weet je hoe lang het duurt voordat je dat aan je zelf toe wil en kan geven?
En nu zijn we 7 maanden verder. Ik heb een huisje, werk en geen spanningen meer.
iedereen denkt dat het allemaal makkelijk is/was maar niks is minder waar. Ook wij worden nog dagelijks met dingen
geconfronteerd.Ons kind heeft een gruwelijke hekel aan alcohol, ze denkt dat iedereen hetzelfde is als haar vader
en heeft weinig (zelf) vertrouwen. maar ik heb er alle vertrouwen in dat een aantal van die dingen zullen slijten
in de toekomst. En dat ze opgroeit als een zelfstandige volwassen vrouw die NIET in de zelfde valkuilen
van het leven stapt als haar moeder.
Iemand zei eens tegen mij het zijn geen fouten die je maakt maar leer momenten.
Als dat zo is hoop ik dat ik nu klaar ben met "leren" en de rest van mijn leventje op de manier mag door brengen zoals ik
dat nu doe.
- pardoes's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
het hele verhaal
Hoi Allen,
Dit hele verhaal is waar. Ik kan dat bevestigen want ik was haar 2de partner.
Alleen ontbreken er een aantal stukken in het verhaal.
En dat gaat met name over de laatste 1.5 jaar. Ook zou ze daar dan open en eerlijk in moeten zijn.
Ook ik heb verdriet. 6 maanden lang horen er zit nog wel wat maar ik weet niet of het genoeg is.
Ik kan enkel zeggen dat ik vanaf 10 februari 2011 geen druppel meer heb gedronken.
20 kilo ben afgevallen. Mijn ziekte redelijk onder controle heb.
De bouwman op eigen kracht heb afgerond.
Minimaal de aankomende 1.5 jaar nog bij de reclassering onder controle staat.
Minimaal de aankomende 1.5 jaar nog bezig ben om mijn agressie te gaan beheersen en onder controle te krijgen. Wat al heel goed gaat. Geen agressie meer gevoeld op de agressie na richting 1 persoon.
6 maanden lang alles heb gedaan om mijn liefde te tonen aan haar en via haar het contact te herstellen met haar en mijn kind. Ik ben door het stof gegaan. 2 keer vakantie. diverse malen ben ik weer uit mijn slof gesloten door de phone en via smsjes.
Maar ook de man die met haar trouwde op 29 december 2010 omdat ze daar 12 jaar om gevraagd heeft.
10 februari 2011 was de breuk. Na 6 weken getrouwd te zijn.
IK heb 12 jaar lang dingen gedaan waar ik niet trots op ben.
Mijn kind en mijn ex zwaar heb beschadigd.
Maar helaas zijn er de afgelopen 7 maanden ook dingen gebeurd die mij net zoveel pijn hebben gedaan als dat ik haar in die 12 jaar pijn heb gedaan. IK zal hier niet op ingaan. Want ze noemt dat vuile was. Ik wil mij niet verdedigen tegen dingen die ik heb gedaan. Maar ook mij zijn dingen aangedaan die niet kloppen de afgelopen 7 maanden.
Ja ze is nu gelukkig en ik had gehoopt dat na 6 weken huwelijk de relatie nog zo was dat er redding
voor ons gezin mogelijk was. Ik heb er echt alles aan gedaan om te veranderen. En de zaak te redden.
Alleen wat is verdriet? Zij heeft dat op haar manier gehad en ook terecht. Maar ook ik als er achter je rug dingen gedaan worden die niet kloppen.
Ik ben mijn vrouw en kind kwijt.
Ook dat is liefdesverdriet!
Eigen schuld dikke bult of niet maar het is wel zo!
Zij vindt dat ze gefaald heb? Ik niet! Ze heeft me van de drank af gekregen dus niet gefaald ik werkte aan mijzelf voor haar en mijn kind. Maar dat was niet goed ik moest het voor mijzelf doen werd er geroepen. IK deed het voor hun. Nu doe ik het voor mij zelf! Ze zeggen dat het niet uitmaak waar je het voor doet als je het maar doorbreek.
Er speelt nog heel veel meer! En ieder mag over mijn heen komen want ik weet hoe er over huiselijk geweld gedacht wordt. En terecht. Maar niet iedereen is het zelfde.
Ik hoopte tot die 3% te horen die veranderen en een relatie konden redden. De afgelopen 7 maanden hebben we veel geprobeerd en daar beiden fouten in gemaakt.
Maar ik ben altijd oprecht en eerlijk geweest en uit gevoel gehandeld.
Meer wil ik niet kwijt want het wordt modder gooien.
Er zijn vrouwen die veel pijn hebben door huiselijk geweld. Maar er zijn ook mannen die echt willen veranderen en daar hun best voor doen! En ook die mannen hebben verdriet!
En om op het begin van haar verhaal terug te komen. Ze wordt er niet op aangekeken dat ze de relatie
heeft verbroken maar meer op de manier wat er tussen haar en haar vriend de afgelopen maanden heeft afgespeeld. Maar dat mag ze zelf vertellen.
Want als ik het vanuit mijn standpunt verteld is het toch niet waar!
Maar ook dat heb pijn gedaan. Meer pijn als 12 jaar klappen opvangen. Als 12 jaar woorden naar je hoofd krijgen die pijn doen. Er zijn dingen die meer pijn doen1
Ook dat is LIEFDESVERDRIET!
Fred
ikzelf ben een happy,
ikzelf ben een happy, zefstandige vrouw, die haar zaakjes goed op orde heeft. Ik ben heeeeeel voorzichtig in het aangaan van relaties. Wat ik hierboven allemaal lees.. daar ben ik angstig voor en ik wil dat dit me NOOIT!!! overkomt. Allemaal volwassen mensen die er zo'n puinhoop van maken, daar wordt ik wel verdrietig van. Dat het dus zo moet. Ga aan jezelf werken en stop niet alle energie in het verdedigen van je eigen standpunt. Hier zijn dus (weer) kinderen de dupe van. En dat komt al zo veel voor)-; Heel verdrietig. Ik wens jullie allen veel wijsheid to
Het hele verhaal, of gewoon even trollen?
"Maar ook dat heb pijn gedaan. Meer pijn als 12 jaar klappen opvangen. Als 12 jaar woorden naar je hoofd krijgen die pijn doen."
Lolbroek, slaan is nooit een excuus, en mensen die vinden dat woorden een reden geven tot slaan, zouden hun oren dicht moeten laten slaan. Jij hebt niet de puf gehad om te stoppen met drank, en zij had niet de puf om er eerder een eind aan te breien, maar het kind had wel de puf moeten hebben om haar hele jeugd met geweld en een zuiplap in huis te wonen?
Ja, ik kan echt zien hoe jij de meeste pijn moet hebben, klappen zijn vanzelfsprekend niet zo erg als woorden. Vandaar dat je ook pas na klappen aangifte kan doen en niet bij woorden. En als ik m'n kind op straat klappen ga geven zullen ze het vast meer waarderen dan alleen woorden gebruiken.
"Maar ook de man die met haar trouwde op 29 december 2010 omdat ze daar 12 jaar om gevraagd heeft."
Chapeau dat je 12 jaar lang de boot gaat afhouden en haar zelfs laat vragen, voordat je eindelijk overstag gaat. Daar moet iemand warm van worden? 12 jaar lang wachten op een alcoholist die je ook nog eens slaat? Jij denkt dat je haar een gunst hebt verleend?
Hoe ik het lees wilde je het huwelijk als goedmakertje gebruiken, pas nadat je merkte dat de koek echt op was, maar helaas er was niks meer te redden. Wat zul jij je opgelicht voelen, had je nou maar de kleine letters gelezen: De jeugd van je kind is verpest, de liefde van je partner verdwenen en een huwelijk maakt niks daaraan goed. Het huwelijk is een verbintenis waarmee je je mooie relatie formeel bevestigd, niet een hulpmiddel om te lijmen wat kapot is.
"Ook ik heb verdriet. 6 maanden lang horen er zit nog wel wat maar ik weet niet of het genoeg is."
Och arme jij, wat een nare behandeling na 12 jaar lang zuipen, slaan en je kind verzieken
Je mag blij zijn dat je dat tenminste eerlijk uit haar mond hebt mogen horen, je bent toch zo voor de eerlijkheid? Er zijn genoeg partners die na een lange tijd mooi weer spelen gewoon hun biezen pakken.
"Er zijn vrouwen die veel pijn hebben door huiselijk geweld. Maar er zijn ook mannen die echt willen veranderen en daar hun best voor doen! En ook die mannen hebben verdriet!"
"Er zijn vrouwen..." - Um nee, ALLE vrouwen(partners, inwonenden, omstanders) lijden onder huiselijk geweld.
En jij komt zo niet over als een man die wil veranderen, eerder als een man die zichzelf in een beter daglicht wil zetten en daarmee z'n ex hak zetten op een plek waar ze hoopte om anoniem haar relaas te kunnen doen. Als je echt zo'n verdriet hebt en behoefte aan je hart luchten, schrijf je lekker in je eigen topic erover, niet in het topic van je ex. Jij gebruikt je "verdriet" als reden om haar hier nog op te komen zoeken.
Het is niet erg om jezelf in een slachtofferrol te zetten, om over iemand heen te komen, heel veel mensen doen dat. Door de negatieve aspecten van de ander onder de loep te nemen, kom je makkelijker over je ex heen. Maar is wat is de toegevoegde waarde om je ex met die gedachtes publiek te confronteren op het moment dat diegene juist zozeer jouw afwezigheid koesterd? De toegevoegde waarde is een trap na.
Leuk voor je dat je zoveel verbetering aan jezelf hebt kunnen maken in de tijd dat je je vrouw en kind verloren bent. Mag zij nou ook verder gaan met haar leven?
Ik zie dat je hier nog geen blog hebt geopend, en dus alleen maar hier bent gekomen om in haar blog je "zegje" te doen.
Meer zinnen citeren zijn m'n moeite niet waard. Zo kunnen we ook wel aantonen wat de intentie en gedachtengang achter de reactie was.
zoeken
Het was niet ik die zocht, maar zij.
Ik was hier iets eerder dan zij.
Maar deze reactie had ik verwacht. Jij zou haar lover kunnen zijn. Het zou mooi zijn als je de dingen op het juiste nivo zou bekijken. Ik loop niet weg voor mijn verantwoording en loop ook niet weg voor de dingen die ik haar en mijn dochter heb aangedaan. Maar mensen moeten ook niet weglopen als ze andere iets aandoen.
Zij mag verder gaan met haar leven want ik gun haar het geluk wat ze verdiend en wat ik haar niet heb kunnen geven. Het is niet zij die gefaald heb maar ik ben de gene die gefaald heb.
Nee door te trouwen heb ik haar geen gunst verleend.
Trouwen komt uit je hart als het goed is.
Ja de slachtofferrol ook zo'n kreet die ik 6 maanden lang heb gehoord. Nee ik ben geen slachtoffer. Mijn kind is een slachtoffer. Mijn ex is een slachtoffer. Maar ja volgens jou kan je dan geen verdriet meer hebben en mag dat ook niet. Helaas de werkelijkheid is anders. Ja er zijn mensen die mooi weer spelen en hun koffer pakken. Ik ken idd mensen die hun hele leven in relaties vreemd gaan. En van de 1 op de andere dag vertrekken. Zonder blikken of blozen.
Maar om de zaak samen te vatten. Mijn gedrag van 12 jaar waar ik zeker niet trots op ben moet dan een reden zijn om je mond te houden en gewoon alles aanvaarden wat er om je heen gebeurd.
Oftewel levenslang krijgen?
Daar pas ik voor! Ik ga mijn dochter geen levenslang geven. Ik zorg ervoor dat ik niet mijn 2de dochter kwijt gaat raken. Er zijn mensen die een kind hebben die er van zijn leven niet naar omkijken. Ik heb dat met mijn 1ste dochter gedaan en zal dat ook met mijn 2de dochter doen. ik zal daar fouten in maken zoals een ieder fouten maak in zijn leven.
Nogmaals ik zit hier niet om mijzelf te verdedigen of een slachtoffertje te gaan spelen. Ook niet om mijn ex een hak te zetten. Want als er iemand respect verdiend voor de afgelopen 12 jaar is zij dat!
Maar als er kinderen in het spel zijn lig dat allemaal toch even wat anders. Daar kan je denk ik alleen over meepraten als je zelf kinderen heb die dicht bij je staan.
Dus nogmaals iedereen mag het lezen hier. Ik ben een klootzak. Ik heb 12 jaar (en nog veel langer) dingen gedaan die niet goed zijn en waar ik de mensen die heel dicht bij me stonden heel veel verdriet mee heb aangedaan. Maar dat wil niet zeggen dat er geen mensen om mij heen zijn die dingen doen die mij ook pijn doen.
Er is geen gelijk in dit verhaal enkel verdriet. Ik hoop voor mijn ex dat de man waar ze nu mee leef niet doet wat hij vele malen eerder heeft gedaan. Nogmaals ik gun haar dat geluk. Ook gun ik mijn dochter geluk en een vader die ik heel lang niet geweest ben voor haar. Maar ik ben wel die vader. Zoals ik altijd tegen mijn stiefdochter heb gezegd. Ik ben je vader niet. Ik wil je vader niet zijn en kan je vader niet zijn want je heb een eigen vader. En die gaat voor mij! Ik heb enkel een extra waarde voor mijn stiefdochter willen zijn. Ook daar ben ik helaas in mislukt. Maar ik hoop dat de man waar zij nu haar geluk mee heeft dit wel kan. Niet meer en minder.
Maar zoals al eens gezegd geen modder gooien want daar is dit topic niet voor.
Het gaat over liefde verwerking.
Een ieder die zijn frustratie's kwijt wil richting mij mag dat doen. Het enigste wat ik hoop dat er mensen zijn die er van leren. Als er ook maar 1 alcohollost of wie dan ook huiselijk geweld gebruikt en hieruit een lering trek of veranderd dan heb ik in ieder geval wat bereikt. Gelukkig heb ik door veel te praten de afgelopen maanden diverse mensen minder alcohol kunnen laten drinken. Door mijn verhaal te vertellen gaan misschien ook bij andere de ogen open. Oftewel ik loop niet weg voor mijn daden maar heb er wat van geleerd.
En wil proberen om dat vast te houden.
Nu ga ik echt belangrijke dingen doen en dit relaas afsluiten.
Dat is een soort way of live!
Lekker belangrijk
Je gesputter is niet meer dan nutteloos, kun je dat niet in je eigen topic doen? Door hier te trollen zet je enkel jezelf te kijk.
Ik ben geen lesbo, dus nee ik ben ook niet haar lover. Ik ken de betreffende dame niet eens.
Ik ben hier gekomen om verhalen te vinden waar ik mezelf in kan vinden. Ik kan mezelf niet vinden in deze dame, want mijn ervaring is totaal anders dan de hare, alsnog vond ik haar ervaring wel aangrijpend en leerzaam. Ik erger me eraan dat zo'n klier van een vent zelfs nog op een site als deze moet napruttelen. Dat komt niet door haar verhaal maar wél door jouw huichelachtige reactie erop. Trol. Een beetje welles-nietes gaan doen om wie hier eerst was, ik zie haar niet lasteren in een topic van jou. Jij bent nog altijd degene die haar topic aan het vergallen is. Ga jij lekker je leven beteren en erover pochen tegen je ex en omstanders, maar laat dat getrol hier achterwege.