Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Ahh ik heb een dip-avond..
we praten weer normaal met elkaar.. geen verwijten en dingen..
gaat wel allemaal via msn, maar goed..
opzich wel wel blij mee, maar aan de andere kant maakt het me ook helemaal gek...
Normaal zouden we gewoon samen zijn.. nu..
maar ipv dat zit ik hier nu in me eentje.. me te bedenken hoe fijn we het nu zouden kunnen hebben samen..
maar it's gone..
I miss it..I miss it..
Tears again..
nou!!! precies hetzelfde
nou!!! precies hetzelfde hierzo!!! weekend huh... it sucks!
wat zou hij doen? met wie? waarom ben ik hier alleen?
bleh.. feel like shit..
x
precies hetzelfde hier.. ik
precies hetzelfde hier..
ik kan niks meer doen.. leren lukt niet.. tentamens gaan slecht..
moest een presentatie schrijven voor een wedstrijd waaraan ik mee doen (next round).. niet gelukt dus daar kan ik ook mee stoppen..
en inederdaad.. elk weekend is een HEL... elke nacht..
ik niet of er op dat moment nog iemand in zijn bed slaapt behalve hijzelf...
Elke dag..
Idd, elke dag die gedachten weer.. wat zou ze doen, met wie.. Ze gaat naar feestjes, gaat uit met vrienden.. Ik wil bij haar zijn, met haar zoenen en knuffelen, zoals eerst.. die onvoorwaardelijke liefde.. is weg bij haar en het is mijn eigen schuld.. het is nu 10 weken geleden dat het uit is gegaan en ik begin te vervagen bij haar denk ik.. steeds minder contact, steeds oppervlakkiger.. Ik huil elke dag, kots elke dag, elk weekend de vraag of ik haar tegenkom bij het uitgaan.. zo nee baal ik, zo ja sterf ik van verdriet om te zien dat ze zo gelukkig is zonder mij (gelukkiger zelfs), in mn gedachte zie ik haar met andere jongens zoenen..sex hebben.. ik kan alleen maar huilen, waarom is liefde zo intens, ik wou dat het me allemaal niks meer kon schelen, ik wou dat er een eind aan kwam.. Ik heb haar alles gegeven, ik ben verlamd..
"En dat er mensen zijn die lachen, en dat er mensen zijn die dansen, en dat er mensen zijn die innig zoenen, dat kan ik nu niet meer begrijpen..
Ik voel alleen de pijn van "God, waar is ze", ik voel alleen de pijn van jou hier bij me missen, en ik kan er niet mee omgaan, ik kan er echt niet meer mee omgaan!"
Die Marco Borsato is zo gek nog niet..
hmm ik wens je veel sterkte,
hmm ik wens je veel sterkte, want iemand kwijtraken, ook al zoals jezelf zegt zegt dat het je eigen schuld is, is niet makkelijk.. maar blijf je zelf niet constant de schuld geven, daar wordt de situatie niet beter van.. het is gebeurd en het is echt flink waardeloos dat zij verder gaat met haar leven, maar ook jij zou dat moeten doen.
Het is dan zonder haar en dat doet pijn, maar je moet wel sterk blijven.. en je eigen leven er niet door kapot laten gaan.
En het kost allemaal tijd, kan nog tijd duren.. maar probeer het!
En anders zijn er wel genoeg mensen (bijvoorbeeld hier.. je klopt maar bij me aan) die je willen helpen, naar je willen luisteren, je erdoor heen willen slepen..
En idd Marco B. is soms zo gek nog niet met zijn teksten..