Hallo Mel,

Bedankt voor de reactie.
Ik ga hier onder nog eens verder op mijn gedachtenstroom.

Er zijn dus 2 zaken die hier bij mij spelen:

1) Waarom wil ik écht nog contact met die mensen?

2) Als ik nog afspreek met die mensen, dan doe ik wat mijn ex graag wou: Met haar familie zaken blijven doen, en uiteindelijk mij zo als vriend houden.

Over nummer 1)

Ben ik nog altijd op zoek naar antwoorden, en hoop ik die op die manier te vinden?
--> Ik vrees dat er geen antwoorden te zoeken zijn die mij verder zullen helpen.
Ik zal dan misschien te weten komen hoelang dit al bezig was tijdens onze relatie. Wat er allemaal gebeurd is. Dat ik een ziekte opgelopen heb door die kerel? Wie er allemaal op de hoogte was. Waarom mij niks is verteld.
conclusie: Antwoorden die mij niet vrolijker zullen maken. Dus waarom zou ik ze willen? NIET dus

Koester ik nog ergens hoop?
Als ik weet dat iemand mij bedrogen, belogen en respectloos behandeld heeft, dan hoeft het voor mij niet meer. Omdat ze bijna vier jaar mijn vriendin geweest is, wil ik dat onmiddellijk na de breuk wel vergeten. Maar eens ik daar over ben zal ik dat niet kunnen.
conclusie: NIET dus

Probeer ik enkel de eenzaamheid op te vangen, door alle mensen rondom mij vast te klampen?
Momenteel heb ik soms te weinig tijd voor mij zelf. Ik ben met zo veel zaken bezig, dat ik soms blij ben dat ik maar 6-7 uren slaap.
conclusie: NIET dus

Wil ik die mensen echt blijven ontmoeten om wie ze zijn, of zijn er andere reden?
Ik heb met die mensen leuke zaken gedaan. Zaken die ik in mijn leven voorlopig niet zou gedaan hebben mocht ik ze niet gekend hebben.
Het zijn eerlijke en warme mensen.
En persoonlijk vind ik dat je zulke mensen moet koesteren.
conclusie: JA dus

Over nummer 2)

Wat mijn ex me na de breuk vertelde, was grotendeels wartaal: zeker geen volzinnen.
Een hoopje woorden, amper zinnen te noemen, vol twijfels, spijt, angst, verdriet...
Ik heb dus grotendeels zelf naar de antwoorden moet gissen, zoeken en concluderen.
Aangezien mijn ex me zei: dat ze me het liefst van de hele wereld ziet, de mooiste, de leukste,... Dat ze me niks hoeft te vergeven, dat ik super ben... Dat ze me wil houden als vriend, omdat ik zó fantastisch ben. Mag ik dan concluderen dat ik haar niet veel(niks?) verkeerd heb gedaan?
Wat kan dan een reden zijn om een relatie te beëindigen?
Naïviteit, het gras is groener aan de andere kant?
(Als er iemand een antwoord heeft mag ie het me nogaltijd laten weten)

Ik hun het haar dan niet om mij in de buurt te hebben. Als mens of als vriend, of wat dan ook. Ik wil haar niet meer zien of horen. Ik wil niet weten hoe het maar gaat. De relatie die ze nu aangegaan is, mag ze hebben. Ik wil er niet zijn als het op de klippen loopt.

Wat weegt dan op?
Wat is de juiste beslissing?
Laat ik die mensen los, omdat mijn ex eens dom moest doen?
Blijf ik die mensen ontmoeten, ondanks dat ik mijn ex dat niet hun?

*zucht*

Alle reacties zijn welkom. Ook al heb ik dit hier neergeschreven zodat ik het morgen nog eens kan bekijken, zodat ik de juiste beslissing neem voor vrijdag.

Groeten,
Nico

Hallo KleineZeemeermin,

Het is inderdaad moeilijk om te beslissen wat je moet doen in zo'n situatie.
Uiteindelijk hebben die mensen er niks mee te maken, staan ze er compleet buiten. Het jammerlijke is natuurlijk dat het familie is van haar. In dit geval de vriend van haar zus.
Zoals ik ook in uw reactie kon lezen, weet je dat de ex waarschijnlijk zaken zal te weten komen over u als je contact hebt met deze mensen. En dan wil je idd zo sterk en goed mogelijk overkomen.
In mijn geval komt er ook nog bij dat de kans groot is dat ik mijn ex ooit zal tegenkomen mocht ik eens bij hen thuis zitten of dergelijke.
En dat wil ik toch niet. Zij heeft beslist om met een ander te gaan, niet te praten en niet te proberen onze relatie verder te zetten. Ze heeft voor haar de gemakkelijkste weg gekozen, en mij laten vallen voor een andere.
Nu "moet" ik voor mij zelf ook die beslissing nemen. Hoe jammer ik dat in het begin ook vond.

In uw situatie vind ik dat je het wel kan doen, als je er klaar voor bent. Zeker als je zegt dat die vriend geen echt contact meer heeft met de ex. De kans dat je hem ooit nog tegenkomt is dus redelijk klein.
Maar dat je tijdens een gesprek ter sprake zal komen is natuurlijk zeer groot.
Moet je mensen loslaten die er niks mee te maken hebben?
Pfff, ergens is dat nog een pijnlijke zaak die overblijft na de breuk.

Wat het loslaten betreft:
Ik zit daar omtrent wel verder ondertussen. Ik heb geen hoop meer. Niks. Als iemand verliefd wordt, en zich daar ook laat in gaan, dan is er geen hoop meer voor de ex.
Bij de nieuwe is alles leuker en beter, want het is nog zo pril.
Dus ja, mijn hoop die heb ik meegegeven met onze ophaaldienst.

Je zinnetje die je ooit schreef:
Bemint gij iemand, laat hem dan gaan. Komt hij terug dan was hij altijd al de uwe. Doet hij dat niet, dan was hij dat nooit.
Vergeten doe ik het waarschijnlijk nooit. Ik denk dat ik het tijdens mijn laatste ontmoeting met mijn ex nog gezegd heb tegen haar.
Ik pas dit dan ook toe. Ik laat haar gaan. Wetend dat ze nooit meer terugkomt. Dat ze haar leven zal delen met andere mannen. En dat ik niet zal weten hoe haar leven zal geweest zijn.
Ik vond dit in het begin zo jammer en triestig. Maar nu aanvaard ik het. Je kan het leven niet bepalen van een ander. Ik vind het alleen jammer dat ik dan mijn leven gedeeld heb met iemand die nooit van mij was.
Ohja, je zinnetje, ik heb er een haat en liefde relatie mee.

Blijkbaar gaat het met u ook beter.
Veel plezier met het nieuwe huisje en je nieuwe job!
Het gaat je goed!
Tot schrijfs.

Groeten,
Nico