Gisteren had ik een even een boek in handen, met het onderwerp de 12 tekens van de dierenriem en meer. Ik bladerde het even door want veel tijd had ik niet en kwam bij een bepaald teken. Ik zal nu niet noemen welke het is, want ik zou niet willen dat iemand met dat teken zich aangesproken zou voelen. Ook wil ik niet de schijn wekken dat ik er iets tegen heb, want dat heb ik niet. Waarom zou ik ook, ik bedoel ieder type mens mag er blijkbaar zijn en ik ben niet degene geweest die het heeft uitgevonden. En bovendien zijn er mensen onder welk sterrenbeeld maar ook die ik toevallig persoonlijk mag of juist niet.

Overigens leuk dat je ook op deze site ook op die manier je ‘’kleur’’ kunt bekennen, ik ben blijkbaar niet de enige die erin gelooft.

Terug naar dat specifieke teken, het grappige was dat hoe meer de eigenschappen werden ‘’opgehemeld’’ (zo voelde ik het althans, want de schrijver van het boek kan zich geen voorkeuren permitteren natuurlijk), hoe meer ik een afkeer van die typeringen kreeg. Gewoon omdat het zo ver van mijzelf afligt en omdat ik het koppel aan een bepaald persoon die ik toevallig ken, helaas.

Zo is dat teken (althans van het mannelijke geslacht) zo goed in het creëren van meerdere persoonlijkheden, en bezit ze ook zelf. Nou ja, wie zit er nu te wachten op een multivoudige persoonlijkheid, een 10-koppig monster? Ikke niet en wie hem vind mag hem houden. Het is zo grappig, die bewuste persoon probeert zijn ‘’personage’’ door mijn strot te duwen (je moet en je zult me lusten), maar hoe meer hij dat probeert, je raad het al, hoe grondiger mijn afkeer van hem.Geen goede reclame voor zijn ‘’soort’’. Maar zoals ik al zei, ik generaliseer niet.
Oh saillant detail, ja echt sappig, iets wat hij volgens mij ook nog niet weet: het moment van ommekeer van mijn gevoelens was niet juli een paar jaar geleden toen hij mij een achterbakse rotstreek flikte, nee dat kwam veel eerder toen ik erachter kwam dat hij niet in ….. maar in …… was geboren. Al die tijd had hij me dus opzettelijk voorgelogen. En gerekend op een verdubbelaar: dat ik hem nu zeker juichend zou ontvangen. Ach hij kent de feiten nu, want de jackpot heeft hij allerminst gewonnen.

Het maakt namelijk allang niet meer uit wat hij doet. Goed komt het toch niet meer. Want ik moet hem gewoon niet en dat zal nooit veranderen. Punt. Sterker nog ik wentel me in mijn gevoelens van afkeer van hem. Moreel onaanvaardbaar? Nou jammer dan want ik kan er niks aan doen, ik doe het niet opzettelijk. En uiteindelijk gaat het heus wel weer over in onverschilligheid.

Hij is er zo geweldig trots op wat hij allemaal kan en allemaal is. Niks in feite, alleen in zijn verbeelding. Hijzelf stelt niks voor. Een zielig hoopje mens die door zijn eigen fouten nu in de kreukels ligt en helemaal met zichzelf overhoop ligt. En nog wilt hij dat niet toegeven. Hardleers, alsof hij zich dat allemaal kan permitteren. Dat kan hij niet maar daar komt hij bij de volgende nederlaag wel weer achter.

Die schrijvers van astrologische boeken hebben gelijk zo bewijst dat dierenriempje keer op keer. Zo herinner ik me dat hij ergens op een site (die nu uit de lucht is, waar hij debet aan is), heel veel meervoudige accounts had tegelijkertijd, wat op zijn minst een meervoudig tautologisch zin is, maar goed blijkbaar ontkom je er niet aan als je het over multi-multi hebt. Hij logde dus in als Jantje , pietje, luckystrikewoman, babbeldebabble, gedichtenliefhebber, klaasje, etc. etc. etc. etc.
Als er dan eens een ontmoeting werd georganiseerd huurde hij mensen in, het liefst (bepaald soort) vrouwen, die hij zo omver kan manipuleren, natuurlijk. Nou ja die meiden hadden dan ook een account op die site, bv. Jeantje, of nog meer namen, om op de hoogte te blijven. Of hij liet ze om en om iets schrijven op zijn blog, bv zodat de het stijlverschil niet zo op zou vallen. Op zo’n meeting stelden ze zich dan voor met een van de namen die Multi Multi ze opgeeft en die in feite zijn accounts zijn.

Nou ja als dat alles is, zou je kunnen zeggen. Het is niet eens illegaal of strafbaar of iets dergelijks, alleen maar ontzettend kinderachtig. Klopt. Tegen die vrouwen die zich daarvoor lenen zou ik willen zeggen……. oh ik realiseer me dat ik ze eigenlijk helemaal niets te zeggen heb. Als iemand zich voor dat soort flauwekul leent en graag anderen opzettelijk een rad voor ogen draait, ga je gang be my guest and knock yourself out, als dat nog lol aan je leven geeft.

En dan klaagt hij alle dagen dat ik hem verlaten heb of dat mensen niet meer van hem houden. Ja zeker heb ik ooit van hem gehouden. Of dacht ik dat op zijn minst. Ik hield van een deel van zijn mulitvoudige persoonlijkheid. Of van het karakter dat hij alleen maar speelde en goed kon neerzetten, als acteur. Is niet erg, het heeft immers zijn doel gediend. Want liefde komt ''uit jezelf'' ja toch? En ''het liefdegevoel'' dat ik toen had zorgde voor vrijgekomen hormonen, die eigenlijk alleen maar een gunstig effect hadden.

Hij vraagt aan iedereen wat hij moet doen, maar dat wil hij helemaal niet weten, want die adviezen gooit hij overboord. De vragenstellerij is show. Hij gaat rustig door met manipuleren met allerlei kunstmatige trucjes, tot en met administrators, tenminste op die voormalige site wel. So what? Dat doet hij bij mij toch ook? Hij gaat mijn gangen na via email, internetgedrag, mobiele telefoon, en manipuleert erop los wat hem niet zint. Zit te wroeten bijvoorbeeld in mijn relaties, als ik meer tijd aan ze besteed of meer om ze geef dan hem. Hij maakt ze zonder enige gene of terughoudendheid, kunstmatig kapot. Hij weet op wat voor type ik val en weet dat dat nu aan het gebeuren is en de verleiding is hem blijkbaar te groot: hij timmert alweer flink aan de weg, hij timmert en timmert het stuk. Wederom vergetend dat hij zich dat niet zal kunnen veroorloven. Komt ie nog wel achter.

In zijn waanzin denkt hij echt dat hij van mij houdt. Iedereen behalve hijzelf zal begrijpen dat hij in feite alleen van zichzelf houdt. Zelfs de angst mij te verliezen heeft met grootheidswaanzin te maken: hij is bang af te gaan, als hij mij niet onder controle kan houden, dat is toch een enorm gezichtsverlies? Een arrogante dwaasheid (ook een tautologie) dat hij denkt dat iedereen voor hem klaar moet staan, inclusief ik, met bepaalde eigenschappen, die hij meent nodig te hebben. Maar alleen omdat hij te laf is om ze zelf aan te kweken, omdat hij denkt dat hij boven alle andere mensen staat en zich niet hoeft te houden aan de regels.
Precies zoals hij onze relatie kunstmatig in tact probeert te houden. En je raadt het al, de natuur gaat toch echt boven alles. Letterlijk, want de natuur en het hele universum zorgt er voor dat hij boete betaalt, met rente zo te zien. Neen dat heeft niets te maken met wraakzucht, want om te beginnen ben ik niet eens de beul. Het heeft te maken met je gevoel voor recht, dat inherent bij elk mens aanwezig is. Als er tenminste niet iets of veel finaal naar de klote is geholpen, daarbinnen.

“There’s no such thing as bad publicity’’ zeggen Engelstaligen, en in dit opzicht zullen ze misschien gelijk hebben. Er zullen er zijn die door het bovenstaande juist geïnteresseerd in hem zijn geraakt, zijn manier van doen juist wel geinig vinden, aantrekkelijk. En zoals ik al zei: come and get him en wie hem vind mag hem houden.

Ik had behoefte dit neer te schrijven. Interessant is het verloop, hoe gaat zoiets, hoever ben je als je iets schrijft qua gevoel. Ik heb het gevoel dat mijn gevoel naar hem toe, niet nog meer kan dalen, of hoe zeg je zoiets eigenlijk. Het is nu al flink "gedaald" vergeleken met blogs die ik een tijd terug schreef, op andere plaatsen. Ik ben benieuwd, zou het nog lager kunnen?

Heb ik me nu laten verleiden tot een onbedoeld schrift? Misschien. Sommige intermezzo's heb je nu eenmaal niet in de hand. Daar kan ik iets beter mee omgaan dan hij. Hij ''gagt'' namelijk op alles , alles wat ik schrijf. So go on and knock yourself out.