Dat is inderdaad lastig als maar één iemand bereid is om te vechten. Zelf heb ik ook in zo'n situatie gezeten. Dezelfde lange relatie, alleen was zij binnen 2 weken al tot de conclusie gekomen dat ze het wel fijn vond om weer verliefd te zijn, bakken vol aandacht te krijgen en zoals ze het zelf noemde “het hof gemaakt te krijgen”.

Tsja, het gras is altijd groener… Ik denk dat het ook met de thuissituatie van een ieder te maken heeft. Haar moeder heeft precies hetzelfde gedaan en voor mijn ex was dit de tweede keer dat ze een lange relatie op deze manier beëindigde.

Ook ik wilde niets liever dan dat zij gelukkig zou worden, nu denk ik daar anders over; jammer dat ze überhaupt bestaat (klinkt wrang, maar het is niet anders). Ik wens je veel succes met de verwerking al denk ik dat je daar al een half jaar geleden bewust of onbewust mee begonnen bent. Je gaat er in ieder geval goed mee om, dat is belangrijk om als mens van de situatie te leren en om beter in balans te zijn.

Met de instelling dat verliefdheid moet blijven kom je inderdaad zoals je zelf al zegt bedrogen uit. Verliefdheid gaat over in houden van. Accepteer je dat niet dan blijf je misschien wel de rest van je leven zoekende, of zoals mijn ex-schoonmoeder, de rest van je leven verbitterd alleen. Het is sneu, maar zelfs als iemand hulp aangeboden krijgt moet hij of zij het uiteindelijk zelf willen. Willen ze niet dan is dat teleurstellend en kun je zelfs medelijden gaan krijgen.

Nogmaals succes de komende tijd. En blijf er zo rationeel tegen aan kijken, dat doe je goed!

dit is echt alsof ik mijn eigen verhaal een beetje zit te lezen .

de besluiteloosheid .... die maakt je echt kapot .

het is misschien hard maar je hebt waarschijnlijk de juiste beslissing genomen .

ik wou dat ik het zelfde lef had ....