Bedankt weer voor de steun! Mensen om me heen schijnen allemaal hetzelfde te zeggen. Moven! Ik heb haar gister avond geconfronteerd h=met het feit dat ik bijna zeker weet dat ze een verhouding heeft, en alles weggooid! Ik heb gezegd dat ik niet wil vechten! Ik ben op! En ga een scheiding in werking stellen. (dat wil ze toch!) Ik heb dommem dingen gedaan op een gegeven moment, in haar tas gesnuffeld, en ben toen erachter gekomen dat ze naar de sauna is geweest, terwijl ze op stap zou gaan met een vriendin). Paniek angst woede etc.
Nu boiet het me geen ene ruk meer (sorry) dat ze wel of niet met een vent is geweest! Ik ben er klaar mee! En heb haar ook alles verteld. Kwaad! Oef! En nu zelf de dag erna doodleuk zeggen, ik heb er geen zin meer in. Nee ik ook niet! Ik heb haar mijn woord gegeven dat ik de andere familie niet kapot wil hebben op mijn geweten! Ik denk dat ik dit als 'onderhandelings' tool wil gebruiken. Netjes e.e.a. afwikkellen, me niet zwart maken, en 100% voor de kids het beste te maken. of ik drop de bom als nog.

Het domme is ik schaam me er diep voor dat ik zo laag ben gegaan om maar iets te weten te komen! Ik moest een bewijs hebben, ik moest iets hebben om het te kunnen verwerken.
Ik ben het zat! Ik wil hier echt als een beter persoon uitkomen! Ik ga zelf inschrijven op een dating site, om hopelijk een vrouw te zoeken die weet wat trouw en veiligheid is! Knusheid en lekker samen zijn.

Knopen in mijn maag zijn wel aan het oplossen! Ze bekijkt het maar! Ik krijg de schuld van haar ellende en dat ze zich ku.. voelt? Prima toch? Weet ze ook eens wat ze een ander aandoet!

Dus ja volhouden! Ja ik was de weg kwijt aan het raken, maar als je het licht ziet mensen. Hoe pijnlijk en verdrietig het ook is, je voelt je direct stukken beter!
Nieuwe dagen beginnen iedere dag! Dus ook nieuwe kansen, nieuwe mensen!