Er zijn momenteel 0 gebruikers en 16 gasten online.
de zoveelste leugen...
Wauw wat ben ik blij dat ik vanavond zo'n site als deze vondt...
Op oudjaarsdag 2010 verbrak ik de relatie met de zoveelste klootzak.
Toch vraag ik me af of ik niet deel neem aan hun "klootzak"zijn. Ik weet eigenlijk wel zeker dat ik niet het probleem heb maar dat zij een probleem hebben met "ik"...
Ik ben vernederd, geslagen, gekleineerd en gedomineerd. Maar ik liet het niet gebeuren. En het heeft mij getekend.
De laatste heb ik leuke tijden mee gehad, maar op den duur maakte mij uit voor zwakkelijk.. ik redde het niet in deze maatschappij, ik kon niets hebben en noem maar op.
Ondanks dat mijn familie en vrienden zeggen dat ik juist niet zo ben en mij gezegd is: het is niet de vraag of jij fout zit, maar het is de vraag of zij wel met jou als persoon om kunnen gaan.
De laatste stoorde zich aan mijn manier van communiceren, terwijl ik weet sociaal te zijn en alleen maar meedacht in de relatie en goedbedoelde adviezen gaf.
Hij beschuldigde mij van de dingen waar hijzelf schuldig in was.
Toch zoek ik steeds contact maar heb het na vanavond echt met hem gehad. Hij had mij ooit al publiek vernederd en gaf aan dit niet correct te vinden, als hij een beetje fantoen had, had hij mij zijn irritatie moeten vertellen zodra we alleen waren. Hij bepaald ook erg voor mij. "jij bent boos".. ik was me echter van geen kwaad bewust.
- lavenderblue's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
altijd 2 schuld
Ik begrijp je frustraties, maar waar er twee kijven hebben er altijd twee schuld vrouwen en mannen die zeggend at het altijd aan de ander ligt zijn in het algemeen de discussie niet waard
het is 50/50 40/60, 70/30, 90/10 enz. maar er blijven altijd twee schuldigen er is altijd actie reactie
Maar ik zeg je 1 ding van mannen waar de handjes te los zitten zijn in 1 woord WALGELIJK!
kappen met die handel en wel direct! er lopen genoeg echt kerels rond op deze aardbol
lieve groetjes John
correctie...
Even één correctie van iemand die zichzelf herkent in jouw stukje (op het slaan na dan) maar gelukkig iets wijzer is geworden de afgelopen 10 jaar.
Jij liet het dus wél gebeuren!
Niet dat het jouw schuld was maar 'iets' in jouw gedrag maakt dat bepaalde mannen denken dat ze zich dingen kunnen veroorloven en dat jij dat gaat pikken. Heel afschuwelijk dat er zulke walgelijke elementen rondlopen maar dat is nou eenmaal zo, en ze hebben allemaal een snuffelsensor voor bij wie (bij jou dus) ze een heel eind komen. Dát moet jij bij jezelf aanpakken. Jij bent in orde zoals je bent, je hebt vrienden en familie die het beamen, die van je houden zoals je bent, geloof ze dan ook verdorie!
Mijn advies; even geen relatie, wees weer even jezelf, ben gelukkig met jezelf, je familie en vrienden, en bij de volgende relatie hap je keihard je op de alleréérste verkeerde opmerking en op het alleréérste verkeerde gedrag, je herkent het heus wel want het voelt klote als iemand je probeert neer te halen. Geen verbetering, next! Als jij uitstraalt dat je deze ellende niet gaat pikken trek je op een gegeven moment vanzelf wel iets beters aan.
Lief zijn voor jezelf!
@ief
Naar aanleiding van dit mooie antwoord van jou heb ik naar jouw blogs gekeken en vroeg mij af of je relatie, die weer leek te gaan slagen, nog steeds voortduurt. Hebben jullie de problemen (vooralseerstnog) blijvend kunnen overwinnen?
@krulie
Lief dat je het vraagt.
Relatie duurt nog steeds voort, we wonen inmiddels een jaar samen. voor hem echt een mega stap. Het blijft lastig soms, mijn vertrouwen is niet echt helemaal teruggekomen, krijg het nooit uit m'n hoofd dat ie zo maar weg zou kunnen zijn, zomaar opeens zou kunnen veranderen in iemand die heel erg koud kan zijn. Over het algemeen gaat het nu echter redelijk goed op een paar uitschieters naar beneden na. Het lijkt erop dat hij dit serieus wil en er moeite voor wil doen.
Ik zou kunnen zeggen dat er een aantal positieve dingen uit gekomen zijn. Ik ben veranderd, realistischer misschien? Ook wat harder, kom sneller voor mezelf op, ben minder snel gekwetst lijkt het.
Aan de andere kant blijf ik het jammer vinden dat er zoveel strubbelingen zijn geweest, ik vond mezelf voorheen een leuker persoon naar hem toe, vriendelijker, liever, gemakkelijker. Ik mis dat gevoel van veiligheid dat ik een hele poos heb gehad bij hem, hoop dat ik dat ooit nog terug mag vinden.
Groetjes,
Ief
Oké, sterkte en tot later
Oké, sterkte en tot later misschien.
Goetjes,
krulie
@Lavenderblue
Hoi....
Ik herken veel in jouw blog en stukjes....heb in dezelfde rare relatie gezeten. Maar inderdaad, waar 2 kijven, 2 schuld.
Ik ben er van overtuigd dat je keer op keer dingen mee maakt waarvan je iets moet leren. Je zal, zo lang je zelf geen betere keuzes maakt, keer op keer tegen jouw eigen "problemen/frustraties" aanlopen tot je bereidt bent het anders te doen, te leren van de situatie.
Jij bent het beste waard en dient ook zelf daarin de beste keuze te maken. Je kan een ander niet veranderen. Die zal ook constant dezelfde ellende op zijn/haar pad krijgen tot diegene bereidt is hier lering uit te trekken. Trek alsjeblieft je handen af van zo'n relatie, je schiet er niets mee op. Hoe moeilijk ook....maar probeer jouw eigen gedachten een andere richting op te sturen. Elke keer als je aan hem denkt, hem mist of zelfs maar medelijden voelt, bedenk je dan of dit is wat jij wilt in jouw leven?
Ik niet....ik heb nu een bewuste keuze gemaakt het dit keer heel anders te doen, mezelf op de eerste plaats te zetten.
En mocht het zo zijn dat jouw ex je terug wil, dan zal hij daar zijn stappen voor moeten ondernemen. Let wel....is hij nog niet zo ver dit in te zien, laat het dan...ga niet wachten en hopen!
Ik hoop voor jou dat je de kracht kan vinden voor jezelf een betere keuze te maken, een beter leven te kiezen!
Liefs!
Jada